منزلت فاطمه ى زهرا در بهشت

 به گزارش سرویس مانیتورینگ خبرگزاری رسا؛شبکه های وهابی نور و وصال حق مدعی شدند درمورد منزلت حضرت زهرا (س) دربهشت، حتی در کتب شیعی هم مطلبی نیامده است.

اگرچه بطلان مطلب فوق واضح است اما به صورت مختصر به برخی از روایات وارده اشاره می گردد:

فاطمه علیهاالسلام، عارفه اى است که کلمات و گفتار توحیدى اش نشان مى دهد که او در مقام شهود تام جاى دارد، و حق را عن عیان مى ستاید، و کلمات گهربارش نیز تالى تلو کلمات پدر بزرگوار و شوهرش مى باشد با چنین عارفه ای ملاقات دوازده هزار حوریه در هنکام ورود به بهشت چیزی نیست که مورد انکار قرار گیرد.اما برای اختصار به ذکر دو روایت وتوضیح آن می پردازیم. 

 حدیث اول:     

امام رضا علیه السلام به نقل از پدران بزرگوارش علیهم السلام مى فرماید: رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:

«تحشر ابنتى فاطمه و علیها حله الکرامه قد عجنت بماء الحیوان، فینظر الیها الخلائق فیتعجبون منها، ثم تکسى ایضا من حلل الجنه الف حله، مکتوب على کل حله بخط اخضر: ادخلوا بنت محمد الجنه على احسن الصوره، و احسن الکرامه، و احسن منظر، فتزف الى الجنه کما تزف العروس، و یوکل بها سبعون الف جاریه.» «بحارالانوار، ج 43، ص 221 روایت 6 »

دخترم، فاطمه روز قیامت در حالى که لباس کامل کرامت (الهى) را به تن دارد و با آب حیات آمیخته شده است محشور مى گردد. مردم چون او را مى نگرند، تعجب مى کنند. سپس هزار لباس کامل از لباسهاى بهشتى بر او پوشانده مى شود که بر هر کدام از آنها با خط سبز نوشته شده است: دختر محمد صلى الله علیه و آله و سلم را با بهترین شکل و برترین کرامت و بزرگداشت و نیکوترین منظره وارد بهشت کنید، و سپس همان گونه که عروس (به سوى خانه شوهر) مى رود او را به سوى بهشت مى برند، و هفتاد هزار کنیز براى خدمت او گمارده مى شوند.

حدیث دوم:

در حدیث ابن عباس از امیرالمومنین (ع) منقول « بحارالانوار، ج 43، ص 227، از روایت 13» است که رسول اکرم (ص) به فاطمه علیهاالسلام فرمود: چون به در بهشت مى رسى، دوازده هزار حوریه با تو ملاقات مى کنند و به استقبالت مى آیند (که قبل از تو به استقبال هیچ کسى نیامده و بعد از تو نیز به استقبال احدى نخواهند رفت) در حالى که در دستشان حرابى [جنگ افزارى مانند نیزه.] از نور است، و بر اسبهایى از نور که مزین به طلاى زرد و یاقوت هستند، و افسارشان از لولو تازه است، و روى هر اسبى روکشى از سندس بافته شده است- سوار هستند، چون داخل بهشت مى شوى، بهشتیان را بشارت مى دهند و براى شیعیانت سفره هایى از گوهر بر پایه هایى از نور نهاده شده و ایشان از آن عذاها مى خورند، در حالى که مردم هنوز محاسبه مى شوند، و ایشان پیوسته در خوش گذرانى و دلبخواه خویش هستند.

هنگامى که اولیاى خدا در بهشت مستقر مى گردند، حضرت آدم علیه السلام و سایر پیامبران علیهم السلام به دیدنت مى آیند. و در باطن بهشت فردوس دو لولو از یک ریشه، یکى سپید و دیگرى زرد است که در میان آن دو، قصرها و خانه هایى است، و در هر قصر، هفتاد هزار خانه است. لولو سپید، منازل ما و شیعیانمان، و لولو زرد منازل ابراهیم و آل ابراهیم (صلوات الله علیهم اجمعین) مى باشد.

بیان:

دو روایت مذکور اشاره به منزلت والاى فاطمه اطهر علیهاالسلام دارد. و معانى بلندى در آن دو است. هر چند تعابیرش متناسب با عالم طبیعت است تا براى همه قابل فهم باشد، ولى عمق آنها تنها براى اهلش، در حد کمالى که دارند، قابل درک است.

به طور خلاصه، مى توان گفت: بنابر نص کتاب و سنت، خداوند با همه موجودات است و در این عالم و عوالم دیگر از موجودات جدا نیست، و کمالات و اسما و صفات او نیز بى حد و انتها است، که:

«و ان من شى ء الا عندنا خزائنه، و ما ننزله الا بقدر معلوم» .«حجر: 21»

چیزى نیست مگر اینکه گنجینه هاى آن نزد ماست (در عالم امر و ملکوت)، و ما جز به اندازه مشخص (به عالم ملک و خلق) فرو نمى فرستیم.

در هر دو عالم، براى اولیاى خدا به قدر مقام و منزلت و کمالات معنوى که دارند، آن «خزائن» همراه با موجودات کشف مى گردد، و براى دیگران تنها «منزل» اشیا که همان صورت ظاهرى آنهاست، ظاهر مى گردد.

آن خزائن همان (لدینا مزید) [ق: 35.] است که فوق تصور آنهاست و منزل خزائن، همان (لهم فیها ما یشاون) [ق: 35.] است که مى فرماید:

لهم ما یشاون فیها، و لدینا مزید.) «ق: 35»

براى آنان در بهشت، هر چند بخواهند فراهم است، ولى نزد ما بیش از آن وجود دارد. و به تعبیر دیگر: خزائن اشیا، اسما و صفات بى انتهاى در جمال و کمال الهى است (عالم امر)، و منزل آنها سایه اى از خزائن و مظاهر آنهاست (عالم خلق). که مى فرماید:

«الا، له الخلق و الامر» «اعراف: 54»

- آگاه باشید! خلق و امر براى اوست.

با این بیان مختصر، تعابیر برخى آیات که درباره ى درجات بهشتى وارد شده واضح مى شود، نظیر آیات: «عند ربهم یرزقون» [آل عمران: 169- و نزد پروردگارشان، روزى داده مى شوند.] و «عند ملیک مقتدر» [قمر: 55- نزد سلطان با اقتدار.] و «لهم رزق معلوم» [صافات: 41- براى آنان روزى معینى است.] و «ارجعى الى ربک» [فجر: 28- باز آى به سوى پروردگارت.] و «فادخلنى جنتى» [فجر: 30- در بهشت من داخل شو.] و «عجنت بماء الحیوان» و مواید و سفره هاى بهشتى، ولولو در باطن بهشت فردوس و از این قبیل که در دو روایت گذشته بود، تا حدودى روشن مى گردد./9161/خ