۲۹ خرداد ۱۳۹۲ - ۱۷:۲۶
کد خبر: ۱۷۲۵۱۹
به مناسبت سالروز ولادت حضرت علی‌اکبر؛

ویژه نامه اینترنتی «آسمانی‌ترین جوان» منتشر شد

خبرگزاری رسا ـ ویژه نامه اینترنتی «آسمانی‌ترین جوان» به مناسبت سالروز ولادت حضرت علی‌اکبر(ع) در پایگاه اطلاع‌رسانی راسخون منتشر شد.
ويژه‌نامه آسماني‌ترين جوان
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه نامه اینترنتی «آسمانی‌ترین جوان» شامل بانک احادیث، بانک پیامک، کارت پستال، بانک صوت و فیلم و سایر مقالات در پایگاه اینترنتی راسخون منتشر شد.
از جمله مقالات این ویژه‌نامه می‌توان به زندگانی حضرت علی‌اکبر(ع)، الگوی جوانان، علی‌اکبر(ع) الگوی ایمان و ادب و شجاعت، اعتراف معاویه به شایستگی علی‌اکبر(ع)، سیمای حضرت علی‌اکبر(ع)، حماسه حضرت علی‌اکبر(ع) در کربلا، ویژگی‌های حضرت علی‌اکبر(ع)، حضرت علی‌اکبر(ع) اولین شهید کربلا، حضرت علی‌اکبر(ع) در کلام امام خمینی(ره)، افلاکیان کربلا حضرت علی‌اکبر(ع)، گفت‌وگوی پدر و پسر در روز عاشورا و پیامبر دوباره اهل‌بیت(ع) اشاره کرد.
زندگانی حضرت علی‌اکبر
در مقاله‌ای از این ویژه‌نامه می‌خوانیم: حضرت علی اکبر(ع) فرزند ابی‌عبدالله الحسین(ع) بنا به روایتی در یازدهم شعبان سال43 قمری در مدینه منوره دیده به جهان گشود.
پدر گرامی‌اش امام حسین بن علی بن ابی‌طالب(ع) و مادر محترمه‌اش لیلی بنت ابی‌مرّه بن عروه بن مسعود ثقفی است.
در کتاب اعلام النساء آمده است: «هِیَ مِن فَواضِلِ نِساءِ عَصرِها»، ولی تاریخ ولادت و وفاتش معلوم نیست، همچنان که آمدن او در کربلا معلوم نیست، «وَ لَعَلَّها کانَت مُتَوَفّاه قَبلَ الطَّفِّ؛ یعنی شاید(لیلی) قبل از جریان کربلا از دنیا رفته باشد.
درسن شریف حضرت علی‌اکبر(ع) به هنگام شهادت، اختلاف است، برخی می گویند هجده ساله، برخی می‌گویند نوزده ساله و عده‌ای هم می‌گویند بیست و پنج ساله بود.
ابوالفرج اصفهانی از مغیره روایت کرد: روزی معاویه بن ابی‌سفیان به اطرافیان و هم‌نشینان خود گفت: به نظر شما سزاوارترین و شایسته ترین فرد امت به امر خلافت کیست، اطرافیان گفتند: جز تو کسی را سزاوارتر به امر خلافت نمی‌شناسیم، معاویه گفت: این چنین نیست، بلکه سزاوارترین فرد برای خلافت، علی بن الحسین(ع)است که جدش رسول خدا(ص) است و در وی شجاعت و دلیری بنی هاشم، سخاوت بنی‌امیه و فخر و فخامت ثقیف تبلور یافته است.
اما از این که وی از امام زین العابدین(ع)، فرزند دیگر امام حسین(ع) بزرگتر یا کوچک تر بود، اتفاقی میان مورخان و سیره نگاران نیست، روایتی از امام زین العابدین(ع) نقل شده که دلالت دارد بر این که وی از جهت سن کوچک‌تر از علی اکبر(ع) بود، آن حضرت فرمود: «کان لی اخ یقال له علیّ اکبر منّی قتله الناس»، مقبره حضرت علی اکبر علیه السلام در کربلای معلی پایین پای اباعبدالله الحسین علیه‌السلام است و در سلام زیارت عاشورا منظور از و علی علی ابن الحسین آقا علی‌اکبر علیه‌السلام است.
نقل است روزی علی‌اکبر(ع) به نزد والی مدینه رفته و از طرف پدر بزرگوارشان پیغامی را خطاب به او می‌برد، در آخر والی مدینه از علی اکبرسؤال کرد نام تو چیست، فرمود: علی سؤال کرد نام برادرت، فرمود: علی آن شخص عصبانی شد، و چند بار گفت: علی، علی، علی،  ما یُریدُ اَبُوک، پدرت چه می‌خواهد، همه‌اش نام فرزندان را علی می‌گذارد، این پیغام را علی اکبر(ع) نزد اباعبدالله الحسین(ع) برد، ایشان فرمود: «والله اگر پروردگار دهها فرزند پسر به من عنایت کند نام همه آنها را علی می‌گذارم و اگر دهها فرزند دختر به من عطا کند نام همه آنها را نیز فاطمه می‌گذارم.
درباره شخصیت علی اکبر(ع) گفته شد، که وی جوانی خوش چهره، زیبا، خوش زبان و دلیر بود و از جهت سیرت و خلق و خوی و صباحت رخسار، شبیه‌ترین مردم به پیامبر اکرم(ص) بود و شجاعت و رزمندگی را از جدش علی ابن ابی طالب(ع) به ارث برده و جامع کمالات، محامد و محاسن بود.
روز عاشورا وقتى اذن میدان طلبید و عازم جبهه پیکار شد، امام حسین(ع) چهره به آسمان گرفت و گفت:«اللّهم اشهد على هؤلاء القوم فقد برز الیهم غلام اشبه الناس برسولک محمد خلقا و خلقا و منطقا و کنا اذا اشتقنا الى رؤیة نبیک نظرنا الیه».
شجاعت و دلاورى حضرت على‌اکبر(ع) و رزم آورى و بصیرت دینى و سیاسى او، در سفر کربلا به ویژه در روز عاشورا تجلى کرد، سخنان و فداکاری‌هایش دلیل آن است، وقتى امام حسین(ع) از منزلگاه «قصر بنى مقاتل» گذشت، روى اسب چشمان او را خوابى ربود و پس از بیدارى «انا لله و انا الیه راجعون» گفت و سه بار این جمله و حمد الهى را تکرار کرد، حضرت على اکبر(ع) وقتى سبب این حمد و استرجاع را پرسید، حضرت فرمود: در خواب دیدم سوارى می‌‏گوید این کاروان به سوى مرگ می ‏رود، پرسید: مگر ما بر حق نیستیم، فرمود: چرا، پس گفت: «فاننا اذن لا نبالى ان نموت محقین؛ پس باکى از مرگ در راه حق نداریم».
در روز عاشورا پس از شهادت یاران امام، اولین کسى که اجازه میدان طلبید تا جان را فداى دین کند، او بود، اگر چه به میدان رفتن او بر اهل‌بیت و بر امام بسیار سخت بود، ولى از ایثار و روحیه جانبازى او جز این انتظار نبود، وقتى به میدان می‌‏رفت، امام حسین(ع) در سخنانى سوزناک به آستان الهى، آن قوم ناجوانمرد را که دعوت کردند ولى تیغ به رویشان کشیدند، نفرین کرد، على اکبر چندین بار به میدان رفت و رزم‌هاى شجاعانه‌‏اى با انبوه سپاه دشمن کرد، پس از شهادت، امام حسین‌(ع) صورت بر چهره خونین حضرت على اکبر(ع) نهاد و دشمن را باز هم نفرین کرد: «قتل الله قوما قتلوک».
در روایتی به نقل از شیخ جعفر شوشتری در کتاب خصائص الحسینیه آمده است: اباعبدالله الحسین هنگامی که علی اکبر را به میدان می فرستاد، به لشگر خطاب کرد و فرمود:« یا قوم، هولاءِ قد برز علیهم غلام، اَشبهُ الناس خَلقاً و خُلقاً و منطقاً برسول الله؛ ای قوم، شما شاهد باشید، پسری را به میدان می‌فرستم، که شبیه ترین مردم از نظر خلق و خوی و منطق به رسول الله(ص) است بدانید هر زمان ما دلمان برای رسول الله(ص) تنگ می‌شد نگاه به وجه این پسر می‌کردیم.
امام حسین(ع) در تربیت وی و آموزش قرآن ومعارف اسلامی و اطلاعات سیاسی و اجتماعی به آن جناب تلاش بلیغی به عمل آورد و از وی یک انسان کامل و نمونه ساخت و شگفتی همگان، از جمله دشمنانشان را برانگیخت.
حضرت علی اکبر در کلام امام خمینی
در مقاله دیگری از این ویژه‌نامه آمده است: حضرت امام خمینی(ره) در درس اخلاقشان فرمودند: «تمام مدایح و گفتار اهل‌بیت علیهم السلام به ویژه حضرت اباعبدالله علیه السلام درباره حضرت علی اکبر (علیه السلام) حاکی از این است که اگر علی اکبر (علیه السلام) در کربلا به شهادت نمی رسید، خود، امام « مفترض الطاعه » می بود. ( یعنی امامی که اطاعت او واجب است) . در این مختصر بهتر است به یک نمونه از کرامات ایشان بپردازیم:
فردی به نام حاج عبدعون، برادرش را که به مرض سختی دچار شده بود نزد حافظ الصحه، یکی از سه پزشک معروف کربلا می برد. پس از چند ماه معالجه سودی نمی کند و هر روز حال او بدتر می شود عبدعون نزد پزشک می رود و سخنان زشتی به او می گوید و خطاب می کند که:اسمت خیلی بزرگ است ولی از معالجه تو سودی ندیدیم. بعد بدون خداحافظی می رود. ولی بر خلاف انتظار از آن روز به بعد حال برادرش بهتر می شود و یک دفعه شفا می یابد. نزد حافظ الصحه می رود و عذر خواهی می کند.
طبیب می‌گوید: بنشین تا برایت بگویم، من بعد از سخنان تو خیلی دل شکسته شدم، ظهر هنگام ادای نماز به حضرت علی اکبرعلیه السلام متوسل شدم و عرض کردم ای نور چشم حسین علیه السلام تو را به حق پدرت قسم می دهم که شفای این مریض را از خدا بخواه، دیدی چگونه به من توهین کرد، بسیار گریه کردم.
همان شب در خواب خدمت آقا علی اکبر علیه السلام شرفیاب شدم عرض ادب کردم و همان مطلب را تکرار کردم، فرمودند: «من شفای آن مریض را از خدا خواستم و از هاتفی شنیدم که این مریض مردنی است و تا نه روز دیگر می‌میرد ولی به برکت دعا و شفاعت شما خدا با شفای او سی سال به عمرش افزوده است و از همین ساعت او را شفا دادیم»، آن مرد سی سال دیگر عمر کرد و در هفتاد سالگی در گذشت، وصیت کرد پیکرش را پایین پای حضرت علی اکبر علیه السلام دفن کنند.
اعتراف معاویه به شایستگی حضرت علی اکبر
در این مقاله از ویژه‌نامه آسمانی‌ترین جوان چنین آمده است: حضرت علی اکبر(ع) از نظر وجاهت و زیبایی، ملاحت و دلربایی، شبیه‌ترین مردم به رسول خدا(ص) بود، همچنین دارای صورت و سیرتى جذاب و طبع بلند، منظره ملیح، داراى ادب و تربیت بى‌نظیر و پیوسته با خضوع و خشوع و با صلابت و بزرگوار بود.
علی اکبر همچنین دارای صدای خوشی بود به گونه ای که گاهی که اباعبدالله الحسین(ع) برای صوت قرآن جد عزیزش دلتنگ می‏شد، به فرزند بزرگوارش می‏فرمود: «علی جان، برایم قرآن بخوان تا از آن لذت و بهره برم».
او در ویژگى‌هاى معنوى و فضایل علمى و اخلاقی، رشد جسمى و اجتماعى و کمالات روحى و مناقب نفسانى و سجایاى ملکوتى در میان تمام بنى‌هاشم و یاران پدر بزرگوارش امام حسین بن علی(ع) کم نظیر بود، این روحیه قوی و صفات شایسته، چنان ابهت و عظمت به علی‌اکبر(ع) داده بود که افزون بر دوستان، دشمنان اهل‌بیت(ع) نیز به برتری‏هایش اعتقاد و اعتماد داشتند و اعتراف می‏کردند.
روزی معاویه از اطرافیانش پرسید: چه کسی در این زمان برای خلافت مسلمانان بر دیگران برتری دارد و برای حکمرانی بر مردم از دیگران سزاوارتر است، اطرافیان متملق به ستایش خلیفه پرداختند و او را لایق این منصب معرفی کردند، ولی معاویه گفت: «نه چنین نیست، اولی‌الناس بهذا الامرعلی بن الحسین بن علی، جدّه رسول اللّه و فیه شجاعة بنی‏هاشم و سخاه بنی امیه و رهو ثقیف؛ شایسته‏ترین افراد برای امر حکومت، علی اکبر فرزند حسین است که جدش رسول خدا است و شجاعت بنی‏هاشم، سخاوت بنی‌امیه و زیبایی قبیله ثقیف را در خود جمع کرده است».
ویژه نامه اینترنتی «آسمانی‌ترین جوان» به مناسبت سالروز ولادت حضرت علی‌اکبر(ع) در پایگاه اطلاع‌رسانی راسخون منتشر شده است و علاقمندان به مشاهده و استفاده از این ویژه‌نامه می‌توانند به نشانی اینترنتی www.rasekhoon.net مراجعه کنند./907/ت302/ی
ارسال نظرات