مدیر گروه علوم انسانی پژوهشگاه المصطفی:
تربیت در اسلام بر مدار تعلیم و تعلم استوار است
خبرگزاری رسا - مدیر گروه علوم انسانی پژوهشگاه المصطفی با بیان این که در نگاه اسلام تعلیم و تعلم از تربیت جدا نیست، گفت: اخلاق از مباحث مهم دین مقدس اسلام است که در عرصه مختلف زندگی تأثیر شگرفی دارد.
به گزارش خبر نگارخبرگزاری رسا، حجت الاسلام علی همت بناری، عضو هیئت علمی جامعه المصطفی در همایش اخلاق در اسلام و آیین کنفوسیوس که در مجتمع آموزش عالی امام خمینی (ره) برگزار شد با بیان این که در اسلام تعلیم و تعلم از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است، اظهار کرد: اولین آیات کتاب آسمانی اسلام به این امر اختصاص یافته است.
وی افزود: اسلام از نخستین روزهای ظهورش مسلمانان را به کسب علم و دانش تشویق و علم و دانش را مایه حیات و اساس هر خیری معرف کرده است.
عضو هیئت علمی جامعه المصطفی با بیان این که اخلاق از حیطه‌های مهم دین مقدس اسلام است، گفت: اخلاق کاربردی به عنوان یکی از شاخه های مهم علم اخلاق از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و در حوزه‌های مختلف مورد توجه بوده و یکی از این حوزه‌ها، حوزه دانش و تعلیم و تعلم آن است.
وی ادامه داد: اخلاق تعلیم و تعلم عبارت از شرایط، ویژگی‌ها و به طور کلی باید و نبایدهای مربوط به فرایند آموزشی است که از استاد و دانش آموز رعایت این اخلاق انتظار می‌رود.
حجت الاسلام همت بناری با بیان این که از نگاه اسلام علم‌آموزی و یادگیری محصول تلاش مشترک معلم و شاگرد است، گفت: هر دو در آن سهیم‌اند و این دو در تعامل با یکدیگر یاد می‌گیرند و به رشد می‌رسند.
مدیر گروه علوم انسانی پژوهشگاه المصطفی با اشاره به این که در نگاه اسلام تعلیم و تعلم از تربیت جدا نیست و هر نوع آموزش گونه‌ای از تربیت را در پی دارد، خاطرنشان کرد: از سوی دیگر و فرایند آموزش به صرف انتقال یک سری آموزه‌ها و اطلاعات محدود نمی‌شود.
وی ادامه داد: در خلال آن معلم و شاگرد درس‌های مهمی برای زندگی فرا می‌گیرند و به ویژه معلم الگوی کامل برای شاگرد است و از این طریق عاداتی در شاگرد ایجاد می‌شود که در شکل‌گیری شخصیت وی مؤثرند.
حجت الاسلام همت بناری با بیان این که در اسلام برای معلم و برای شاگرد شرایط و ویژگی‌ها و آدابی لحاظ شده است، گفت: بخشی از این توصیه‌ها به بعد علمی معلم و شاگرد و بخش به بعد تربیتی مربوط می‌شود.
وی افزود: در بعد علمی معلم ویژگی‌هایی چون کوشش در بذل دانش و دریغ نکردن از انتقال آن به دیگران ارتقا علمی و خجالت نکشیدن از آموختن نزد دیگران، رعایت سطح توان شاگردان، پرهیز از آموزش فرد بی‌انگیزه، ملاطفت با شاگردان ضعیف، خوب گوش دادن به پرسش‌های شاگردان و اذعان به ندانستن در جایی که پاسخ پرسشی را نمی‌داند و در بعد تربیتی ویژگی‌هایی چون حلم، تقدم تعلیم و تربیت خود بر دیگران، مدارا و عدم سخت‌گیری، به‌کارگیری و عمل به علم، خوش‌خلقی و نرم‌خویی نسبت به شاگردان، با وقار بودن، مدارا با شاگردان، حفظ حرمت شاگردان، تواضع و فروتنی در برابر شاگردان و رعایت مساوات میان آنان اشاره شده است.
مدیر گروه علوم انسانی پژوهشگاه المصطفی بیان این که از سوی دیگر برای شاگرد نیز در جنبه علمی و آموزشی به ویژگی‌هایی چون تمرکز و آمادگی ذهنی، همراهی و مشارکت در یادگیری، اولویت‌بندی در مطالب آموختنی است و گفت: اندیشیدن در آموخته‌ها، عادت به علم‌آموزی و خسته نشدن از آن، خوب گوش دادن، سؤال نیکو پرسیدن، و در جنبه تربیتی اخلاص و انگیزه الهی داشتن، صبر و بردباری در راه تحصیل علم، احترام به معلم، تواضع در برابر معلم و زیاده‌روی نکردن در پرسش و خسته نکردن معلم، مسئولیت‌پذیری و رسالت مداری مورد توجه قرار گرفته است. /921/پ202/ی
ارسال نظرات