توکل و رضایت از قضای الهی از پایه های ایمان است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در تهران، حجتالاسلام محمدرضا زائری، مدیرعامل مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی شامگاه سه شنبه هشتم اردیبهشت ماه در یکی دیگر از سلسله جلسات درسهایی از اصول کافی که در مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی(سرچشمه) برگزار شد، با اشاره به روایتی از امام صادق (ع) اظهار داشت: ایمان دارای چهار پایه رضا به قضای خدا، توکل بر خدا، واگذاری امر به خدا و تسلیم شدن در برابر امر خدا است و توکل بدون میانه روی راه به جایی نخواهد برد.
وی افزود: توکل یکی از پایههای ایمان است، همچنین راضی بودن به قضای الهی پایهای دیگر از ایمان شمرده شده است. بنابراین روشن میشود که بین توکل و رضا خویشاوندی خاصی وجود دارد.
مدیرعامل مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی با اشاره به روایت ابوبصیر از امام صادق(ع) افزود: اگر انسان اینگونه شود، یقینش کامل است و با وجود یقین کامل میتواند توکل کامل هم داشته باشد. بنابراین برای رسیدن به توکل باید یقین داشت و حد یقین هم به این است که از غیر از خدا ترسی نداشته باشیم.
حجت الاسلام زائری تأکید کرد: بنده طعم ایمان را نمیچشد تا اینکه بداند آنچه به او میرسد امکان اینکه به او نرسد نبوده و آنچه که از آن محروم میشود امکان اینکه به او برسد نبوده است و اینکه ضرر رساننده و نفع رساننده تنها خدای عزّوجلّ است.
این کارشناس مذهبی افزود: انسان باید بداند آنچه که از دست میدهد تقدیری است که باید انجام میگرفت، از این رو نباید به خاطر از دست دادن آن ناراحت باشد. همچنین به خاطر نعمتهای دنیوی که به او میرسد نباید شادمانی کند، زیرا این نیز تقدیری است که وسیله آزمایش اوست و این دلخوشی و شادی ندارد.
حجتالاسلام زائری با اشاره به اینکه دل شایسته دل بستن نیست، ادامه داد: اگر انسان ناپایداری و بیوفایی دنیا را نمیدید دل بستن او به دنیا چندان جای تعجب نداشت. اما انسانی که میبیند دنیا چه زیر و زبرها، چه پیچ و خمها و چه فراز و نشیبهایی دارد و روزیْ نعمت و روزی دیگر نقمت است، روزیْ عزت و روزی دیگر ذلت است، روزیْ سلامتی و روزی دیگر بیماری است، چرا این چنین دل به دنیا میبندد و به سراغ آن میرود؟! انسان باید به دنبال چیزی باشد که ماندنی، تغییرناپذیر و نعمتی ابدی باشد و این صفات تنها در نعمتهایی یافت میشود که خدا در بهشت خود برای دوستان و بندگان مطیعش قرار داده است.
حجت الاسلام زائری در پایان خاطرنشان کرد: انسان در نفس کشیدن، غذا خوردن، حرف زدن، مطالعهکردن، تدریس کردن، و خلاصه در همه چیز به خدا توجه داشته باشد، اوست که باید قدرت و اراده به انسان بدهد تا بتواند کاری انجام دهد، انسانی که به این مقام میرسد دیگر نسبت به آینده نه خوفی خواهد داشت و نه حزنی./817/پ202/ح