امام راحل الگوی عملی زهد و تقوا در عصر کنونی است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در بابل، حجت الاسلام عسکر نصیرایی، استاد حوزه و دانشگاه  امروز در مسجد محدثین بابل ماه رمضان را ماه اطاعت خالصانه بندگی به پروردگار متعال بیان کرد و گفت: ماه مبارک رمضان بهترین فرصت برای نشان دادن اوج بندگی به پرودگار متعال است و به همین دلیل خداوند با گستراندن خوان رمضان این فرصت ارزشمند را برای بندگان فراهم کرد.

وی به واجب بودن سه طاعت بندگان در برابر خداوند متعال اشاره کرد و افزود: اطاعت ذاتی و استقلالی که شامل اطاعت از پروردگار می شود و به همین دلیل خداوند پیامبرانی را فرستاد تا آداب اطاعت را به بندگان یاد بدهد.

تولیت مسجد مقدس محدثین بابل، راه اطاعت از خداوند را در گرو اطاعت از پیامبر دانست و تصریح کرد: اطاعت از  دستورات پیامبر(ص) و ائمه معصومین(ع) به عنوان صاحبان امر و فرمان از ناحیه خداوند میسر است.

وی به ویژگی صاحبان اطاعت در ایام غیبت امام زمان(عج) پرداخت و اذعان کرد: کسی لایق اطاعت در زمان غیبت امام زمان(عج) است که دارای معصومیت، علم الهی، قدرت مدیریتی و رهبری باشد.

حجت الاسلام نصیرایی سن جوانی را بهترین سن برای تعالی و رشد دانست و ادامه داد: سن جوانی موقعیت بسیار خوبی است که انسان از نیروی فکر، عاطفه و عمل برای استحکام بنیان‌های کمالات حقیقی در وجودش استفاده کند تا ایمان در درون او به تثبیت برسد.

وی به سیر مراحل ایمان در درون انسان پرداخت و اذعان کرد: انسان سه مرحله در مسیر کمال دارد که شامل فهم کمال، الزام اولیه به کمال، دوم تثبیت کمال می شود.

این استاد حوزه علمیه ضمن تاکید بر این که مقصد رشد انسان خدا است، تصریح کرد: هسته اولیه ایمان باید در ابتدا تثبیت و بعد تقویت شود و سپس عمق بخشیدن به آن باید امتداد پیدا کند.

وی امام راحل را الگوی عملی برای زهد و تقوا در عصر کنونی دانست و گفت: آنچه امام راحل به مراتب بالا رساند این بود که ایشان همه موفقیت و پیروزی را از خدا می دانستند و اصلاً خودشان را نمی دیدند.

حجت الاسلام نصیرایی با بیان این که اوج وارستگی انسان قائل نبودن منیت برای خود است، اظهار داشت: امام راحل دیدن، شنیدن، گفتار و رفتار خود را تنها برای انجام وظیفه و رضای الهی به کار می بردند و این درجه است که را به مراتب بالای محبوبیت و قدرت می رساند.

وی ادامه داد: امام خمینی(ره) به موازات ده سال تحصیل و رشد اولیه علمی در حوزه علمیه قم، از بُعد معنوی و عرفانی به نقطه اوج و کمال دست یافته بود و این موجب جاری شدن چشمه سارهای حکمت از قلب امام بر زبانش شده بود./950/پ202/ب1