تشریح مسائل دینی تنها بر عهده متخصصان و عالمان علوم دینی است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین حسین انصاریان خطیب و دانشمند فرزانه در شامگاه دوشنبه 18 آبان در مراسمی که به مناسبت دهه سوم ماه محرم به همت هیات انصار سیدالساجدین(ع) که در مصلی بزرگ حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) برگزار شد به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: در سوره فصلت عذاب کسانی را که مردم را گمراه کردند و افرادی که گمراهی را قبول کردند را در قیامت بیان می‌کند.
وی افزود: در گمراه کردن مردم دو مطلب درباره گمراه کردن مردم بسیار مهم است.
حجت الاسلام والمسلمین انصاریان با اشاره به مطلب اول، تصریح کرد: انسان اگر اطلاع کافی از دین حلال و حرام، مسائل اخلاقی و عملی اسلام ندارد نباید در این زمینه با دیگران وارد بحث شود چرا که ممکن است انسان جاهلانه مطلبی را درباره قیامت، خداوند و انبیا و غیره بگوید و سبب آبروریزی اسلام شود.
استاد حوزه علمیه گفت: امام صادق(ع) در تاویل آیه‌ای از قرآن می‌فرماید اگر فردی انسانی را گمراه کند مساوی است با گمراه کردن کل انسان‌هایی که خداوند در این عالم آفریده است.
وی با اشاره به مطلب دوم بیان داشت: اگر عالمی ادعای فهم و دانستن کرد و با زمزمه‌های منفی مردم را از حقایق الهی گمراه کند اما بعد از مدتی پشیمان شود در روایت است که خداوند فرمودند باید افرادی را که گمراه شدند و مردند، زنده کند و به دین برگرداند و آنهایی را که زنده هستند و آنها را نیز به راه دین برگرداند، گمراه کردن انسان از دین از جمله گناهانی است که توبه ندارد.
وی افزود: انسان از دخالت و یا گوش دادن به مسائلی که سبب گمراهی و بی‌دین شدن خود و دیگران می‌شود منع شده است.
حجت‌الاسلام والمسلمین انصاریان ابراز کرد: خداوند در قرآن فرمودند حتما و بدون شک و مسلما چه آنانی که مردم را گمراه کردن و کافر بودند و چه آنهایی که به حرف آنان کافر شدند عذاب می‌کنم عذاب بسیار سخت و گناهان زنا، ربا، شرک به خدا، تهمت به بی‌گناه و قتل نفس را نیز شامل می‌شود.
وی افزود: خداوند می‌فرماید من در قیامت پرونده آنان را که مرتکب به چنین گناهانی شدند را نگاه می‌کنم و آنان را به بدترین گناهی که مرتکب شدند عذاب می‌دهم زیرا آنان هرگز بنای توبه و رها کردن گناه را نداشتند.
حجت الاسلام والمسلمین انصاریان در پایان خاطر نشان کرد: هرگاه پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) این آیات عذاب را می‌خواندند صدای گریه آنان تا کوچه می‌آمد./813/202/ب1