نکوداشت علمای دین تعظیم شعائر و تکریم ارزش‌ها است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام محسن الویری، استاد دانشگاه باقرالعلوم(ع) در آیین بزرگداشت نیم قرن تلاش علمی آیت الله محمدهادی یوسفی غروی که در سالن همایش انجمن های علمی حوزه علمیه قم برگزار شد، خاطرنشان کرد: نکوداشت یک عالم دینی و شیعه پژوه از مصادیق تعظیم شعائر و تکریم ارزش ها است.

استاد دانشگاه باقرالعلوم(ع) اظهار داشت: آیت الله یوسفی غروی افزون به گنجینه علم بودن، به صفات اخلاقی زیادی از جمله اهتمام به شاگران، دوری از عزلت نشینی، فروتن بودن و حلم و وقار متخلق هستند از مصادیق عالمانی هستند که به فرموده امام صادق(ع) همچون برتری ماه چهارده بر سایر ماه ها بر عابدان افضلیت دارند.

وی ضمن بیان روایتی درباره انتخاب استاد تصریح کرد: معصوم(ع) در روایتی فرمودند معلمی که انتخاب می‌کنید باید عدالت و پختگی علمی داشته و آلوده به قدرت و مشغول به دنیا نباشد و ما خدا را شکرگزاریم که آیت الله یوسفی غروی از همه این صفات برخوردار هستند.

روش تاریخی کلامی در تألیف متون

در این مراسم، نعمت الله صفری، عضو هیأت علمی جامعه المصطفی خاطرنشان کرد: مطالعات تحقیقی حوزویان در تاریخ اهل بیت(ع) به مقدار عمر تحقیقی آیت الله یوسفی غروی است و بیش از این نمی شود؛ ایشان با نوشتن کتاب موسوعه التاریخ الاسلامیه نقش زیادی را در این ایفا کرده اند.

عضو هیأت علمی جامعه المصطفی اظهار داشت: در تحقیقی میدانی از طریق مصاحبه با آیت الله یوسفی غروی درباره رویکردهای ایشان با توجه به سنجه های مطرح شده در نگارش موسوعه التاریخیه الاسلامیه و دیگر مقالات درباره اهل بیت(ع) صورت گرفت.

وی تصریح کرد: پس از طرح سنجه هایی هدف از ورود آیت الله یوسفی غروی به مباحث تاریخی، مبانی و روش ایشان و همچنین استفاده از منابع توسط این عالم، به این نتیجه رسیدیم که روش ایشان در نوشتن آثار، تاریخی کلامی بوده است.

جامعیت علمی آیت الله غروی

حجت الاسلام حمیدرضا مطهری، رییس انجمن تاریخ پژوهان حوزه خاطرنشان کرد: انجمن تاریخ پژوهان حوزه در راستای انجام فعالیت های خود و تحقق اهداف خود یکی از مهم ترین کارهای خود را، معرفی چهره های علمی در حوزه تاریخ می داند و با توجه به وجود شخصیت های مختلف در این زمینه، به نتیجه رسیدیم که از تلاش های علمی آیت الله محمدهادی یوسفی غروی تجلیل شود.

رییس انجمن تاریخ  پژوهان حوزه علمیه قم با اشاه به جایگاه علمی آیت الله یوسفی غروی اظهار داشت: ایشان با توجه به جامعیت علمی یکی از افراد کم نظیر و صاحب نظر هستند و آثار و شاگردان ایشان مؤید این مسأله است.

وی تصریح کرد: در زمینه تاریخ هیج مرکزی وجود ندارد که از محضر وی بهره نبرده باشد و از این رو ایشان را بر خود فرض دانستیم و با همکاری سایر مراکز علمی از خدمات ایشان تجلیل خواهیم کرد؛ بسیاری از فعالیت های این انجمن با همکاری و همراهی و مساعدت های ایشان بوده است.

تسلط بر منابع تاریخی، تفسیری و فقهی

در این آیین بزرگداشت، در منصور داداش نژاد، پژوهشگر دینی به ارائه مقاله ای درباره آثار آیت الله یوسفی غروی پرداخت و خاطرنشان کرد: ایشان برای شبکه های عربی زبان در حوزه معارف دینی و توسعه آن همکاری دارند و اگر آثار ایشان را به لحاظ زمانی رده بندی کنیم در سه سطح قابل تقسیم است که برخی از فعالیت های ایشان زمانی است که تازه از نجف به ایران آمده اند و کتاب تصحیحات را انجام داده اند.

پژوهشگر دینی اظهار داشت: مقطع دوم ایشان ترجمه متون کتاب های مهمی از جمله شهید مطهری و موسوی لاری است که از سال 1357 تا 1370 را شامل می شود و مقطع سوم ورود به حوزه تألیف است که از سال 1370 به تألیف کتب پرداختند و کتاب تاریخ موسوعه ایشان 8 جلد است.

وی تصریح کرد: ویژگی های کلی ایشان در بررسی های تاریخی، تسلط بر منابع تاریخی، تفسیری و فقهی است که به وفور در آثار ایشان مورد استفاده قرار می گیرد و یکی از ویژگی های آثار ایشان مراجعه به منابع آثار مختلف است.

داداش نژاد گفت: قرائت اجتهادی متن از دیگر ویژگی های آثار آیت الله یوسفی غروی است که از متن استنباط است و متن به درستی فهمیده می شود؛ دیدگاه انتقادی در آثار ایشان دیده میشود و گزارش ها برای ایشان تقدسی ندارد و نگاه نقدی به گزارشات دارد.

پژوهشگر دینی خاطرنشان کرد: علی رغم این که برخی، گزارشات تاریخی را مورد اعتماد نمی دانند، ایشان اعتقاد دارند که تاریخ می تواند ما را به نتیجه برساند و در تاریخ بیشتر به تاریخ اهل بیت(ع) و بازنمایی آن تاریخ  می پردازند.

وی اظهار داشت: ایشان به اسباب مسببات بیشتر تأکید می کنند و تاریخ را از نظر خرق عادات نگاه نمی کنند؛ عدم پذیرش خوارق عادات از ویژگی های بینشی ایشان است؛ تاریخ و سیره اهل بیت(ع) را مجموعه ای می بینند و زمینه ها و ظهور حوادث را در آثارشان مورد بررسی قرار می دهند.

داداش نژاد تصریح کرد: ایشان به لحاظ روش، بر تاریخی به نام التاریخ النصوصی تکیه می کنند که وارد عرصه متن محوری شده اند؛ ایشان نقل به مضموم را نمی پذیرد و عین متن را بیان می کنند./822/پ202/س