فسادهای اقتصادی حاصل خوف نداشتن از خدا است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام سید محمدباقر علوی تهرانی استاد حوزه علمیه بعد از ظهر چهارشنبه 26 خرداد در مسجد امیر(ع)، گفت: برخی از موجودات به جز انسان هم شعور دارند، برای مثال هدهد در داستان حضرت سلیمان نیز با وی به صحبت می‌نشیند.
وی افزود: یک دسته از موجودات فرشتگان و ملائکه هستند که در نام‌گذاری به آنها عقل می‌گویند. در روایات مختلف نیز به 18 صنف تقسیم می‌شوند، در قرآن نیز 6 آیه درباره ملائکه آمده است و سراسر به مدح ملائکه پرداخته شده است.
استاد حوزه علمیه بیان داشت: بنده بودن در مقام عبودیت را به عنوان تمجید از ملائک در قرآن بیان می‌کنند. ضمن اینکه ملائکه به عنوان بندگان گرامی خداوند معرفی می‌شوند، تفاوت ملائک با انسان‌ها این است که کاملا خوف خداوند را دارند.
رییس بنیاد فارِس المومنین با اشاره به آیه 50 سوره نحل، ابراز داشت: ملائک از پروردگار خود که فوق همه موجودات است، می‌ترسند.
وی با انتقاد شدید از رفتارهای غلط اقتصادی در کشور، تصریح کرد: اگر جامعه ما خدا ترس بود هرگز 3 هزار میلیارد تومان اختلاس نمی‌شد، هرگز دزدی و خیانت در کشور صورت نمی‌گرفت. دلیل اصلی اتفاقات بدی که در کشور رخ می‌دهد این است که مردم در جامعه خداترس نیستند.
استاد حوزه علمیه بیان داشت: ملائک در بندگی خدا هرگز سست نمی‌شوند و به بندگی مطلق خدا می‌پردازند، حتی به دلیل همین ویژگی خود به خداوند اعتراض کردند که موجودی که به نام انسان به دنیا می‌آید نمی‌تواند به اندازه ملائک به پرستش خدا بپردازد. یکی از ویژگی‌های دیگر ملائک نیز این است که تمام دستورات خدا را عملی می‌کنند و سرپیچی نمی‌کند.
وی درباره موجود دیگری که دارای شعور کامل است، یادآور شد: خداوند در سوره ابراهیم در آیه 34 می‌گوید که «انسان بسیار ستمگر و ناسپاس است» پس نمی‌توان انسان را در مقام اشرفیت دانست. حتی خداوند به این نوع انسان مرگ می‌فرستد.
حجت الاسلام علوی تهرانی با اشاره به آیه 11 سوره اسراء، گفت: انسان همواره در حال عجله است، در آیات دیگر قرآن نیز اشاره می‌شود که انسان تنگ نظر است و بسیار نیز مجادله می‌کند و بر خلاف سایر موجودات آرامش کافی ندارد.
وی یادآور شد: امام حسین(ع) نیز بیان داشته‌اند که؛ انسان در زمان مرگ عزیز، فقر و بیماری دیگر سر به سجده خداوند نمی‌گذارد.
حجت الاسلام علوی تهرانی در پایان گفت: زمانی‌که در قرآن کریم به مدح و ثنای انسانی پرداخته می‌شود، آن تعاریف مختص انسان‌هایی است که حقیقت کامل انسانی را با خود به همراه دارند./202/856/ب1