۰۲ مرداد ۱۳۹۵ - ۱۶:۲۱
کد خبر: ۴۳۹۵۹۹
آیت الله حائری شیرازی:

کمال آدمی در عشق به خالق و مخلوق است

آیت الله حائری شیرازی در حرم امام رضا(ع) گفت: کمال انسان تبدیل شدن به عشق و محبت است در واقع انسان ها اگر نسبت به همدیگر محبت و عشق بورزند این محبت و عشق سیر و سلوک بندگی و عشق به خالق است.
 آیت الله حائری شیرازی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، آیت الله محی الدین حائری شیرازی، ظهر امروز در حرم امام رضا(ع) اظهار کرد: برای سخن گفتن درباره هر موضوعی که مسأله انسان در آن مطرح است؛ اخلاق انسان، تربیت انسان، سیاست انسان، مدیریت انسان و حتی اقتصاد انسان نیازمند داشتن تصویری از جهان و تصویری از جایگاه انسان در جهان هستیم.

 

وی افزود: با این مبنا انسان می تواند خوب و بد، زشت و زیبا، حق و باطل، پاک و ناپاک را از هم تمییز دهد اگر تعریفی از جهان و تعریفی از جایگاه انسان در دست نداشته باشد، ملاک حق و باطلش کم نور و دیدش ضعیف می شود و احساساتی درباره حق و باطل قضاوت می کند.

 

نداشتن جهان بینی صحیح؛ عامل اتلاف عمر

آیت الله حائری شیرازی با بیان این که در این صورت قضاوت های او کوتاه مدت است، تصریح کرد: در نتیجه چیزی را به عنوان حق انتخاب می کند، پس از مدتی کار با آن احساس می کند معیوب است و سپس سراغ مطلب دیگری می رود و عمرش در این جابجایی ها هدر می رود و به جایی نمی رسد.

 

وی با اشاره به جهان بینی صحیح این که خداوند چرا عالم و چرا انسان را آفریده است، اظهار کرد: طبق یک حدیث قدسی می گوید: «يا ابن آدم خلقت الاشياء لاجلك و خلقتك لاجلي: همه چيز براي انسان آفريده شده است» به بیان خداوند آسمان، خورشید، دریا، صحرا، پرندگان و چرندگان همه را برای تو خلق کردم اما ای انسان تو را برای آسمان، زمین، پادشاهی در آن خلق نکردم بلکه تو را برای خودم خلق کردم.

 

عالم برای آدم و آدم برای خدا

استاد اخلاق حوزه علمیه تبیین کرد: این دو موضوع مهم است که خداوند جهان را برای آدمیزاد و آدمیزاد را با خودش خلق کرد و منظور از این که خدا می فرماید: انسان را برای خودم آفریدم این است که خداوند آدم را دوست بدارد و آدم هم او را دوست بدارد.

 

وی با تأکید بر این که محبت سبب پیدایش عالم است، ادامه داد: وقتی انسان بداند عالم برای محبت آفریده شده است، با نگاه به زندگی خود چنانچه در آن محبت باشد و به محبت ختم شود، متوجه سعادت است.

 

امام جمعه سابق شیراز با اشاره به اهمیت و جایگاه محبت در عالم هستی، عنوان کرد: حدیث کساء را اگر فرد غمناکی بخواند شاداب می شود، اگر فرد محزونی بخواند غصه اش برطرف می شود و اگر صاحب حاجتی بخواند حاجتش برآورده می شود و پیامِ این حدیث برای ما این است که وقتی آن پنج نفر زیر آن کساء جمع شدند و آیه تطهیر نازل شد خداوند به ملائکه گفت آن ها عزیزان من هستند و عالم را برای آن ها خلق کرده ام.

 

آیه تطهیر منافاتی با هدف آفرینش ندارد

آیت الله حائری شیرازی با بیان این که در این جا این پرسش مطرح می شود که خداوند عالم را برای همه آدمیان یا فقط آن پنج نفر خلق کرده است؟ گفت: این پنج تن یعنی حضرت محمد(ص)، حضرت فاطمه(س)، امام علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هم آدمیزاد هستند، البته نمونه های عالی و برتر آدمیزاد، بنابراین این موضوع با این که خداوند عالم برای آدم خلق کرده است، منافاتی ندارد.

 

وی با بیان این تمثیل که محبت برای انسان مانند آتش است برای زغال، خاطرنشان کرد: زغال را برای حرارت آتش می زنیم، کمال زغال آتش شدن و کمال آتش این است که تبدیل به حرارت و در نهایت خاکستر شود در نتیجه زغالِ خاکستر شده به کمال رسیده است.

 

کمال آدمی؛ عشق به خالق و مخلوق

آیت الله حائری شیرازی افزود: کمال انسان عشق و محبت است، هر دو آتش اند این آتش محبت است و آن آتش معمولی، کمال انسان تبدیل شدن به محبت است همانگونه گه زغال تبدیل به آتش سپس خاکستر می شود، انسان هم باید تبدیل به محبت و عشق شود و احکام این دو مثل هم است؛ هر آن چه که درباره آتش صدق می کند بر انسان هم صادق است.

 

وی افزود: انسان ها وقتی همدیگر را دوست بدارند مانند تکه زغال هایی هستند، که هر یک به تنهایی در محیطی جداگانه با بادزدن کم کم خاموش می شوند اما به محض این که در یک منقل کنارهم جمع شوند یک باره شعله ور می شوند.

 

آیت الله حائری شیرازی تصریح کرد: وقتی دل های انسان ها نسبت به هم نزدیک و بین آن ها صمیمیت باشد، این دوست داشتن ها عشق به خدا، سیر و سلوک و همان کمال آدمی است که هچون آتش، زغال را به خاکستر تبدیل کرده است،  آنجاست که همه زندگی انسان خرج محبت خدا می شود.

 

وی با بیان این که زغال سیاه رو و خاکستر سفید رو است، بیان کرد: چنان چه انسان مانند زغال از دنیا برود رو سیاه و چنان چه خاکستر از دنیا رود روسفید است، آدمی هر چه از توانایی هایی که دارد در راه خدا خرج کند زمینه رو سفیدی در درگاه خداوند را فراهم کرده است.

 

کمال تدریجی و دفعی

استاد اخلاق حوزه علمیه خاطرنشان کرد: هرکاری که برای جلب محبت خدا انجام شود انسان را همچون خاکستر رو سفید می کند بنابراین هر چه توانستیم در راه محبت خرج کنیم و نکردیم زغال مانده است و رو سفیدی ندارد.

 

آیت الله حائری شیرازی با بیان این که گاهی افراد تدریجی و گاهی یک باره خاکستر می شوند، ادامه داد: وقتی فردی سال ها در بستر بیماری است، بنا به درکی دارد می تواند راضی یا ناراضی باشد، چنان چه سعی به رضای خدا راضی داشته باشد همچون زغالی است که تبدیل به آتش و خاکستر می شود و از آنجا که خداوند او را دوست دارد پیش از مرگ سال ها در بستر بیماری است.

 

وی ضمن یادآوری این که منظور از خاکستر همان کمال است، افزود: شخصی هم با جبهه رفتن تمام محبتش را در راه خدا خرج کرده در واقع تبدیل به آتش و خاکستر شدن او یک باره و دفعی صورت گرفته است.

 

عشق به خالق در گروِ عشق به مخلوق

استاد اخلاق حوزه علمیه در بخش دیگر سخنان خود افزود: گاهی برخی از افراد با چندین طواف خود را خسته عبادت می کنند در حالی که وقتی خداوند بنده ای را دوست بدارد با کاری اندک از او راضی می شود و نیاز به خسته کردن خود با انجام چنین کارهایی نیست، باید محبت واقعی پیدا شود که رضایت خداوند محقق شود.

 

آیت الله حائری شیرازی با تأکید بر این که دوستی انسان ها با همدیگر تبدیل به عشق به خدا می شود، تصریح کرد: دل مؤمن خانه خدا است طبق روایتی آسمان و زمین گنجایش خدا را ندارد اما دل بنده مؤمن ظرفیت و گنجایش خدای متعال را دارد، از آن جا که خداوند در دل مؤمن است، هرکس برادر مؤمنش را زیارت کند مانند این است که خداوند را در عرش زیارت کرده است./201/1308/ب1

ارسال نظرات