دارایی و امکانات عامل انحصاری زندگی خوب نیست

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در کرمان، حجت الاسلام حسین تهرانی استاد اخلاق و مدیر برنامه ریزی جامعه الزهرا (س) قم، شب گذشته در حسینیه خیابان فیروز آباد کرمان در رابطه با رزق و روزی انسان اظهار داشت: مساله رزق و روزی همواره برای انسانها محل نگرانی و اضطراب بوده است در حالی که اگر باور کنیم خداوند مالک عالم است و خود رزاق همه جنبندگان روی زمین است چنانکه روزی همه مخلوقاتش را تقدیر و تضمین کرده است آرامش خواهیم یافت.

وی بیان داشت: این را بدانیم که روزی ما برای مدت عمرمان مقدّر شده است در حالی که ما می خواهیم کل رزق را یک جا دریافت کنیم اما رزق ما در گذر زمان برایمان تضمین و توزیع شده است پس به خدا اعتماد کنیم و بدانیم برخی امور هستند که می توانند برکت روزی را کم یا زیاد کنند و این مشوقی برای انجام عمل صالح است.

حجت الاسلام تهرانی عنوان داشت: بیشتر مردم تصور می کنند هر چقدر امکانات و دارایی های بیشتری در اختیار داشته باشند لذت بیشتری از زندگی خواهند برد در حالی که دارایی ها نیست که به زندگی ما آرامش و زیبایی می دهد بلکه این نگرش سبب رشد روحیه حرص و طمع در انسان می شود پس عامل انحصاری زندگی خوب دارایی و امکانات نیست.

وی خاطر نشان کرد: حرص انسان را به دنبال خود می کشاند پس وقتی حرص و طمع در انسان بیشتر شود آرامش زندگی برهم می خورد چون به داشته هایش قانع و راضی نیست و این روحیه تنها برای امور مالی و اقتصادی نیست بلکه در کسب موقعیت اجتماعی، کسب قدرت و امثال آن نیز وجود دارد.

این استاد اخلاق حوزه ضمن بیان احادیثی در باب حرص ادامه داد: انسان حریص از قناعت، راحتی، رضا از تقدیر الهی و یقین به خدا محروم می شود از این رو انسان حریص اعتقاد و اعتماد به خدا را از دست داده و همواره در اضطراب و تشویش است پس باید نگرش خود را نسبت به زندگی تغییر دهیم و همه امور را با اعتماد خدا کسب کنیم.

وی در پاسخ به اینکه چرا خداوند برخی را روزی بیشتر عنایت کرده و برخی دیگر را فقیر تر قرار داده است؟ تصریح کرد: اگر اعتقاد داریم که خداوند رب العالمین، علیم و حکیم است و همه امور را عالمانه و حکیمانه مدیریت می کند پس بدانیم خداوند بر اساس مصلحت افراد مقدّر کرده است.

مدیر برنامه ریزی جامعه الزهرا (س) قم در بخش دیگری از سخنانش ابراز داشت: انسانها در دنیا دارای سطوح مختلف هستند و همین امر موجب شکل گیری مقایسه میان افراد می شود که البته گاهی خوب و گاهی بد است چراکه زمینه های مقایسه در سه امر مادی، معنوی و گاهی اجتماعی و نحوه زندگی مردم است.

وی تشریح کرد: سه نوع مقایسه وجود دارد که شامل مقایسه صعودی، نزولی و هم سطح می شود از این رو در مقایسه صعودی خود را با بالاتر از خود مقایسه می کنم که در امور مادی از این کار نهی شدیم زیرا نا امیدی و کاهش سطح رضایتمندی را در پی دارد بنابراین برای آرامش زندگی؛ تفاوت ها را بپذیریم و دائما خود را در امور دنیا با دیگران مقایسه نکنیم.

حجت الاسلام تهرانی در ادامه ابراز داشت: در امور مادی مقایسه نزولی سبب شکر نعمت و افزایش میزان رضایتمندی از زندگی می شود از این رو بدانیم مقایسه کردن مهارتی است که باید توجه کنیم که در کجا انجام دهیم و در کجا از آن صرف نظر کنیم./202/9703/ب1