توهین به مقدسات، امکان هدایت را از فریب خوردگان سلب می کند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حسن رحیم پور ازغدی شامگاه یکشنبه در سومین جلسه از سلسله نشست های گفتمانی بینات که با محوریت موضوعی «وحدت اسلامی شیعه و سنی» در محل حسینیه آیت الله خامنه ای برگزار می شود، به بیان نکاتی پیرامون این موضوع پرداخت و گفت: ما برای تشکیل تمدن نوین اسلامی نیاز به وحدت اسلامی داریم و بدین جهت باید پیرامون مسأله «ولایت و برائت» که یکی از مسائل مطرح در وحدت اسلامی است، توضیحاتی مطرح گردد.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی اظهار کرد: برخی می گویند آیا وحدت به این معنا است که حق اهل بیت را نادیده بگیریم؟ در پاسخ باید گفت یکی از مصادیق دشمنان اهل بیت، هتاکان و فحاشان به اهل بیت هستند. معاویه دستور داده بود که بر منابر و در نماز جمعه ها پس از حمد خدا و صلوات بر پیامبر(ص)، امیرمومنان (ص) را لعن کنند و این کار به مدت چند دهه ادامه داشت. از طرف دیگر لعن و بغض و برائت از دشمنان اهل بیت یکی از ارکان شیعه است. اما ابتدا باید فهمید که برائت چیست و سپس بدانیم که دشمن اهل بیت کیست؟

وی افزود: اغلب مسلمانان از هر مذهب دشمن اهل بیت نبوده و معمولا محب و دوستدار اهل بیت هستند و اصلا لعن و توهین به اهل بیت را حرام می دانند. لعن به دشمنان اهل بیت و غلات شیعه جایز است چرا که کافر و انحرافی اند. در مسأله حب نیز حب به اهل بیت از ارکان ایمان است اما معرفت و حب نداشتن به اهل بیت دلیل بر جنگ و درگیری نمی شود. چه بسا افرادی وهابی هستند اما تکفیری و ناصبی نیستند و اهل بیت را دشنام نمی دهند. بنابراین وحدت با برائت و لعن دشمنان اهل بیت و ولایت منافاتی ندارد. البته نمی شود گفت که ما محب اهل بیت هستیم اما دشمن دشمنان اهل بیت نیستیم.

لزوم شناخت مبدأ ولایت و برائت

رحیم پور ازغدی با بیان این که در مسأله «ولایت و برائت» باید مبدأ آن را شناخت و مورد توجه قرار داد، گفت: تعبد و شناخت را نباید بر مبنای اشخاص قرار داد و شخص نگر بود. بلکه باید خدا و حق را مبنا قرار داد و جریان باطل و به تبع آن دشمن را شناخت. پس از مرحله شناخت نوبت به مرحله روش مناسب است که آن هم به مکان، زمان، موقعیت، مخاطب و این گونه عوامل بستگی دارد.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با تأکید بر این که در مخالفت ها نباید الفاظ توهین آمیز به کار برد، خاطرنشان کرد: توهین فرد را روی دنده لجبازی می اندازد و پس از آن دیگر حرف شما را گوش نخواهد کرد. حضرت ابراهیم در محاجه با عموی خود آذر هیچ وقت به بت ها توهین نکرد؛ با وجود این که بت بودند و در نهایت خودش در آتش افتاد اما آنها را تحریک نکرد. قرآن هم اشاره دارد به این که نباید حتی به بت های آنان توهین کرد؛ دیگر در اینجا تکلیف توهین به مقدسات مسلمانان واضح است. اگر به مقدسات دیگر مذاهب توهین کنیم، راه حق را بر روی آنان بسته ایم و دیگر آن شخص هدایت نخواهد شد.

وی افزود: حتی امیرمومنان (ع) با اینکه معاویه و عمر عاص را لعن می کرد اما در برابر پیروان و جنگ جویان شان سخن به لعن نمی گشود. چرا که معتقد بود آنها فریب خورده اند و توهین آنان را از حق بیشتر دور می کند و منجر به شمشیر کشیدن آنان می شود.

جنک افروزان علمای مذاهب نیستند

رحیم پور ازغدی یادآور شد: قرار بود عمر در یکی از جنگ های خارجی در میدان و پیشاپیش لشکر شمشیر بزند اما امیرمومنان (ع) با این که خلافت را حق خود می دانست، عمر را از این کار بازداشت و به او گفت که خود را در خطر قرار ندهد تا اگر وی به عنوان رهبر سپاه اسلام شمشیر بخورد ابهت اسلام از بین برود.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی خاطرنشان کرد: ما در عین حال که مودب هستیم باید صریح صحبت کنیم و خطر موجود را صریحا بیان کنیم و مراکز اسلام را که در دست وهابیون مزدور آمریکا و صهیونیسم است و ولایت آنها را دارند بشناسیم و از آنان ابراز برائت کنیم. این ها اصلا بسیاری از علمای سنی  خودشان را در زندان های شان کشتند. کسانی که اختلافات فقهی و کلامی را تبدیل به جنگ و درگیری می کنند علمای مذاهب نیستند بلکه علمای حکومت ها هستند./202/820/ب1