وقتی محرومان در ماه‌های آخر دولت، مهم می‌شوند
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از روزنامه افکار، احمدندیمی طی یادداشتی در این روزنامه نوشت: روحانی در ۳-۴ ماه اخیر خیلی کوشید که با طرح هایی برای افزایش یارانه و مقرری مستمری بگیران، حقوق کارمندان و بازنشستگان همچنین توزیع برخی اقلام در روستاها و نمایش حمایت از محرومان، رأی اقشار مستضعف را به سمت خود جذب کند که البته فارغ از نیت دولت، اینکه نفعی به مردم و به خصوص اقشار محروم برسد، قطعا باعث خوشحالی است ولی از نظر انتخاباتی این اقدامات، اینطور قابل تحلیل هستند:
۱. همین دولت برای پرداخت یارانه به مردم، بارها به ایشان توهین کرده است، به عنوان مثال مردم را مجبور کرد در سامانه ای اسم بنویسند و به عنوان محتاج و مستحق خود را معرفی کنند یا در آن سامانه ثبت نام نکنند و عملا قید یارانه را بزنند.
۲. همین دولت بارها برای پرداخت یارانه بر سر مردم منت گذاشته است و شب پرداخت یارانه را شب مصیبت و عزای دولت عنوان کرده است! تو گویی دولتمردان از جیب خودشان به مردم یارانه ناچیز نقدی را پرداخت کرده اند.
۳. دولت در چند مرحله به افزایش قیمت حامل های انرژی اقدام کرده و این یعنی درآمد بیشتری از طرح هدفمندی برای خود ایجاد کرده است، بدون اینکه یارانه نقدی مردم را افزایش دهد و امروز عملاً قدرت خرید مبلغ یارانه نقدی بسیار کمتر از قدرت خرید ۴سال پیش است.
۴. با کاهش قیمت جهانی نفت، قیمت حامل های انرژی نیز به شدت کاهش یافته است و عملاً فاصله قیمت حامل های انرژی در داخل با قیمت های جهانی آنها کاسته شده است و این یعنی دولت هزینه کمتری برای خرید محصولاتی مثل بنزین و گاز متحمل شده است یارانه غیرنقدی کمتری برای این حامل ها پرداخت می کند.
۵. دولت وعده داد که به جای افزایش یارانه نقدی، افزایش درآمد حاصله از طرح هدفمندی را صرف درمان مردم می کند اما متأسفانه این مبلغ و بیش از آن را به جیب پزشکان نجومی بگیر هدایت کرد به نحوی که امروز ادامه همان طرح تحول سلامت هم به دلیل بدهکاری سنگین بیمه و دولت به بیمارستانها، به اذعان خود دولتمردان دیگر قابل ادامه نیست.
۶. دولت مدعی شد که در ازای چند مرحله افزایش قیمت حامل های انرژی و به جای افزایش یارانه نقدی، سبد کالا می دهد، اما فقط یکبار سبد کالای عمومی توزیع کرد و سپس میزان و تعداد برخورداران از سبد کالا را به شدت کاهش داد.
۷. همان یک فقره سبد کالا که به صورت عمومی توزیع شد هم با چنان تحقیری همراه بود که تصاویر صفوف طولانی و درگیری های مردم به صورت گسترده در رسانه های ایران و جهان منتشر شد و به منزله قحطی و بدبختی در ایران مخابره شد.
۸. دولت اگر در حمایت از محرومان و مستضعفان جدیتی از خود نشان میداد و عزمی داشت، هرگز شکاف طبقاتی در عالم واقع و در عالم نمودار و آمار و ضریب جینی افزایش نمی یافت. مَخلص کلام؛ دولتی که رفتار، گفتار، حقوق های نجومی، خودروهای شاسی بلند و رفتار اشرافی دولتمردان، وزرا و مدیرانش نشان می دهد دغدغه شان مستضعفین و محرومان نیست، هرگز نمی تواند با توزیع دم انتخاباتی کنسرو ماهی، یارانه، مقرری، سبد کالا و امثالهم، ماهیت ضد محرومیت خود را پنهان کند و مسلما مردم محروم و مستضعف میدانند که حمایت از محرومان، همانطور که در ۴ سال گذشته شایع نبوده است، در ۴ سال بعدی این دولت هم در صورت تکرار همین دولت، وجود نخواهد داشت./۱۳۲۵//۱۰۲/خ