ضرورت پیروی بشریت از فضایل اخلاقی امیرمؤمنان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، آیت الله سید جعفر سیدان سحرگاه امروز در سومین جلسه از سلسله جلسات سوگواری شهادت امیرمؤمنان(ع) که در محل حسینیه بیت الرضا(ع) برگزار شد، به ادامه بحث جلسات گذشته پیرامون تطابق فضایل اخلاقی امیرمؤمنان(ع) با ویژگی های انسان شایسته از منظر قرآن کریم پرداخت.

نماینده آیت الله سیستانی در استان خراسان رضوی با اشاره به آیه شریفه «الصَّابِرِينَ وَالصَّادِقِينَ وَالْقَانِتِينَ وَالْمُنفِقِينَ وَالْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَار»، گفت: برجسته ترین مصداق این آیه شریفه پس از پیامبر اکرم(ص)، وجود مقدس امیرمؤمنان(ع) است.

وی در ادامه به بررسی هر یک از ویژگی های مطرح شده در این آیه شریفه پرداخت و اظهار کرد: نخستین ویژگی انسان شایسته از منظر قرآن کریم این است که اهل صبر و استقامت باشد چرا که صبر ریشه تمام کمالات است. هر بذری یک نوع میوه خواهد داد اما بذر صبر درختی است که هر شاخه اش نوعی میوه ارزنده دارد.

آیت الله سیدان افزود: انسان باید تلاش کند چه در زمینه ترک گناهان، چه در انجام واجبات، تحمل سختی ها و مصائب و مواجهه با دشواری های مسیر موفقیت صبور باشد.

استاد سطح عالی حوزه علمیه خراسان خاطرنشان کرد: دومین ویژگی اهل ایمان این است که صادق هستند و حتی از دروغ های کوچک یعنی دروغ هایی که ایجاد فساد نمی کند نیز پرهیز می کنند، امیرمؤمنان(ع) مرکز این صفات و آموزنده آن ها در سطح اعلا بودند و صبر و صداقت ایشان همگان را مبهوت ساخته بود.

وی سپس به تبین مفهوم واژه «قانتین» در آیه مذکور پرداخت و گفت: انسان های شایسته کسانی هستند که در عبادات خود کوشا بوده و ضمن تعیین فرصت مشخصی برای عبادت پروردگار، همت می ورزند که عبادات خود را با توجه کامل نسبت به حضرت حق به جا آورند.

آیت الله سیدان با اشاره به نمونه هایی از انفاق امیرمؤمنان(ع)، به عنوان شأن نزول آیاتی از قرآن کریم، افزود: سیره امیرمؤمنان(ع) در مسأله انفاق درسی برای همگان است.

نماینده آیت الله سیستانی در استان خراسان رضوی «استغفار» را پنحمین ویژگی انسان های شایسته بر اساس آیه مذکور معرفی و اظهار کرد: مؤمنان در سحرگاهان به استغفار می پردازند تا در تاریکی شب به یاد خداوند باشند و خداوند نیز به چنین انسان هایی عنایت خواهد کرد. امیرمؤمنان(ع) مناجات هایی مفصل و عجیب داشتند و حتی گاهی ایشان در حین مناجات از هوش می رفتند./820/۲۰۳/ب2