نشست تدبر در قرآن کریم در مدرسه علمیه تخصصی الزهرا گراش برگزار شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در فارس، نشست تدبر در قرآن کریم با سخنرانی رقیه حامل استاد مدرسه علمیه تخصصی الزهرا (س) گراش با حضور طلاب در مدرسه علمیه تخصصی الزهرا (س) گراش برگزار شد.

 رقیه حامل استاد مدرسه علمیه تخصصی الزهرا (س) گراش در این نشست بیان کرد: وجود خدا بدیهی است و نیازمند اثبات نیست؛ برای عالم هستی تنها دو حال قابل فرض است: هستی بخش و خالقی داشته باشد؛ که در این صورت هستی بخش و خالق این عالم خدا است یا هستی بخش و خالقی نداشته باشد؛ که در این صورت که در این صورت عالم هستی (العیاذ بالله) خودش خدا است.

وی افزود: در هر دو فرض، اصل وجود خدا ثابت است و فرض سوم که نه خدای هستی بخشی باشد و نه عالم هستی خدا باشد، جز با سفسطه و انکار وجود این عالم نمی‌سازد بر این اساس به جای اثبات وجود خدا باید در شناخت او کوشید فطرت خداجوی آدمیان در پی شناخت صفات حقیقی است.

حامل گفت: سوره اخلاص ابتدا در قالب دو جمله اثباتی دو ویژگی و صفت کمال را برای خدا به اثبات می‌رساند ویژگی اول بیان یکتایی و نامحدود بودن ذات پاک خدا یا همان توحید ذاتی است أحد وصفی است که به چیزی گفته می‌شود که کثرت در آن راه ندارد یعنی نه در عالم خارج و نه در عالم ذهن دومی ندارد.

وی افزود: طبیعی است که یک، برای تک بودن یعنی برای دومی نداشتن راهی جز نامحدود بودن ندارد؛ هر محدودی ناگریز یا در خارج و یا لااقل در ذهن، دومی برایش تصور دارد جز یکی که نامحدود باشد؛ پس أحد یک نامحدود است به خلاف واحد که عمومیت دارد و می‌تواند به هر چیزی اطلاق شود.

حامل با اشاره به مراد آیه گفت: بگو: آگاه باشید حقیقت این چنین است که اگر کسی یا چیزی را خدا می‌دانید یعنی او را هستی بخش عالم و سزاوار پرستش خود دانسته‌اید باید أحد یعنی یکتا و نامحدود باشد؛ زیرا محدود بودن هر وجودی به این معنا است که در ورای خود محدود کننده‌ای دارد باید همان وجود محدود کننده را خدا نامید؛ چرا که او به پرستش سزاوارتر است.

وی افزود: آن وجود محدود کننده اگر خود محدود باشد، محدود کننده‌ای دارد و باید همان وجود محدود کننده را خدا نامید و پرستید نه محدود شده به دست او را؛ آن وجود محدود کننده نیز اگر خود محدود باشد محدود کننده‌ای دارد و باید همان وجود محدود کننده را خدا نامید و این روند تا بی‌نهایت ادامه دارد و تسلسلی باطل است. 

استاد مدرسه علمیه تخصصی الزهرا (س) گراش بیان کرد: اگر این تسلسل به وجودی نامحدود ختم شود که آن وجود همان خدای أحد است؛ کسی را می‌توان الله دانست که حدی نداشته باشد از این توضیحات مشخص شد که در عبارت اللهُ أَحَدٌ استدلالی برنامحدود بودن خدا وجود دارد و این عبارت تنها ادعای احدیت خدا نیست.