دین مایه اجتماع و الفت است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، محسن اسماعیلی عضو شورای نگهبان و نماینده مجلس خبرگان رهبری، شب گذشته در جلسه هفتگی تفسیر نهج البلاغه که در موسسه فرهنگی هفتم تیر برگزار شد، با اشاره به اینکه دین مایه اجتماع و الفت است، گفت: اگر جامعه‌ای دیندار باشد الفت و وحدت در آن جامعه حاکم می‌شود.
وی افزود: عداوت و دشمنی در جامعه دینی راه ندارد زیرا در چنین جامعه‌ای هدف، راه و راهنما یکی است و دلیلی برای پراکندگی و اختلاف وجود ندارد.
عضو شورای نگهبان با تاکید براینکه دین، محبت انسان‌ها را نسبت به یکدیگر افزایش می‌دهد، ابراز کرد: گاهی بعضی افراد با طرح برخی پرسش‌ها مبنی براینکه اگر دین مایه اجتماع و الفت می‌شود پس چرا دینداران با یکدیگر اختلاف دارند قصد می‌کنند به دین ایراد وارد کنند درحالی که پاسخ آنان این است که اگر انسان درک درستی از دین داشته باشد موجب الفت در غیر این صورت نتیجه عکس می‌دهد؛ بنابراین دین هم می‌تواند عامل اجتماع و الفت باشد و هم باعث اختلاف و عداوت شود.
نماینده مجلس خبرگان رهبری در ادامه با بیان اینکه گاهی نقطه قوت می‌تواند برای انسان به نقطه ضعف و یا یک فرصت به تهدید تبدیل شود، تصریح کرد: برای مثال برخی دانش آموزان که از هوش و استعداد سرشاری برخوردار هستند و این یک نقطه قوت برای آنان به شمار می‌رود از این رو اگر همین دانش آموزان به هوش خود مغرور شوند دیگر نمی‌توانند در درس موفقیتی کسب کنند و این سکوی پرش برای آنان به دره سقوط تبدیل می‌شود.
اسماعیلی با استناد به حکمت 116 نهج البلاغه، عنوان کرد: حضرت امیرمومنان(ع) در این فراز می‌فرمایند: چه بسیار کسانی که از داشتن نعمت بدبخت شدند؛ شکر نعمت موجب افزایش و کفر نعمت منجر از دست دادن نعمت می‌شود؛ بنابراین دین به همان اندازه که می‌تواند نقش مثبت و سازنده داشته باشد به همان میزان می‌تواند آثار تخریب کننده و منفی به همراه داشته باشد.
وی افزود: قرآن کریم نیز راجع خود می‌فرماید: کل قرآن کریم شفا و رحمت است، همین قرآن کریم که برای مومنان شفا و رحمت است برای ستمگران چیزی جز خسران و ضرر به دنبال ندارد، بنابراین اگر از قرآن کریم سوء استفاده شود مایه خسارت می‌شود.
عضو شورای نگهبان دلیل اختلاف جامعه اسلامی را در دو عامل درونی و بیرونی دانست و گفت: نخستین عامل درونی بوده و ناشی از ضعف اخلاق است از این رو عجب و خود شیفتگی مهمترین عامل اختلاف در جامعه دینی به شمار می‌رود. خودبرتر بینی از خطرات بزرگی است که انسان را تهدید می‌کند چرا که انسان خودشیفته خود را خوب و دیگران را بد و خلافکار می‌پندارد.
نماینده مجلس خبرگان رهبری با اشاره به کلام امام علی(ع) که می‌فرمایند: انسان اگر گناه کند و بعد پشیمان شود بهتر از آن است که عمل خیر انجام دهد سپس به خود مغرور شود، گفت: خودشیفتگی خطر جدی برای جامعه دینداران است. انسان زمانی که از خود راضی شد از دیگران ناراضی می‌شود برای همین به نزاع می‌پردازد. اگر انسان از خودش راضی شود دشمنان او افزایش می‌یابد بر همین اساس از دیگران فاصله گرفته و دیگران نیز از او فاصله می‌گیرند و این امر باعث پراکندگی و دشمنی متقابل در جامعه دینی می‌شود.
اسماعیلی وحشتناک‌ترین تنهایی را خودشیفتگی دانست و عنوان کرد: نشانه دینداری آن است که انسان از خود ناراضی و از دیگران راضی باشد. کسانی که تصور می‌کنند دین دارند و دیگران را بی‌دین فرض می‌کنند خود از همه بی دین‌تر هستند چرا که نشانه دینداری محبت و الفت با دیگران است./813/پ202/ب1