تأثیر نگرفتن از مواعظ نشانه قساوت قلب است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله محمدباقر تحریری تولیت حوزه علمیه مروی در کلاس درس اخلاق که امروز در این حوزه علمیه برگزار شد، گفت: امام علی(ع) در مواعظ شریف و نورانی خود به امام حسن(ع) وظایفی را در حیطه فردی، اجتماعی همچنین آثار آن را بیان کرده‌اند.

وی افزود: از دیدگاه تعالیم دینی هیچ یک از وظایفی که انسان انجام می‌دهد بدون تاثیر در روح او نخواهد بود و انسان همواره با اعمال و آثار اعمال خود در این عالم و در عالم دیگر زندگی می‌کند.

تولیت حوزه علمیه مروی اظهار داشت: زندگی حقیقی و حیات طیبه‌ای که خداوند متعال برای انسان ترسیم فرموده است در وجود او بروز و ظهورهایی در این عالم و به طور کامل‌تر در عالم دیگر دارد؛ مهمترین اعمال انسان مربوط به زبان اوست؛ امام علی(ع) به فرزند بزرگوارشان امام حسن(ع) می‌فرمایند درباره اموری که نمی‌دانی و با جهل همراه هستند سخنی نگو.

وی در ادامه بیان داشت: انسان اگر درباره مسأله‌ای صحبت می‌کند لازم است نسبت به آن علم داشته باشد و راجع به شبهه‌ای که دیگران نیز درباره آن شک دارند و توان حل آن را ندارند، نباید صحبتی کند بلکه باید آن را با شخص عالم و آگاه در میان بگذارد تا بتواند شبهه خود را برطرف کند؛ این کار نه تنها مذموم نیست بلکه فضیلت دارد.

آیت الله تحریری ابراز داشت: اولیای دین در فرمایشات گوناگون حیطه سخن گفتن در معارف دین را به ما تعلیم داده‌اند؛ اگر در جایی لازم است قضاوت کنیم باید آگاهانه و با دقت پاسخ دهیم زیرا در قیامت درباره هر حرفی مورد مواخذه قرار خواهیم گرفت.

انسان مومن در سخن گفتن بسیار دقیق است

وی افزود: فشار قبر در واقع فشار و تنگنایی است که انسان در صفات بد از جمله بدخلقی دارد؛ انسان مومن در اعمال خود به خصوص در سخن گفتن بسیار دقیق است؛ آدمی هر طور که انتظار دارد دیگران درباره او صحبت کنند باید همان‌طور درباره دیگران صحبت کند.

تولیت حوزه علمیه مروی اظهار داشت: انسان مبتلا به خودخواهی‌های زیادی است و رابطه او با خدا، مردم و اشیا، ابعاد زیادی دارد؛ انسان ذاتاً مایل است همه چیز را به راحتی به دست آورده و در اختیار داشته باشد اما این خواسته در این دنیا ممکن نخواهد بود.

وی در ادامه بیان داشت: خداوند در عین حال که از انسان می‌خواهد به او توکل کند و یقین داشته باشد که روزیِ او از جایی که فکر نمی‌کند تامین می‌شود، به او سفارش می‌کند که دست از کار و تلاش برندارد و سستی و تنبلی به خود راه ندهد بنابراین نباید به بهانه‌های واهی و دست‌آویز کردن آیات قرآن دست از تلاش بردارد و خانه نشین و بیکار باشد.

آیت الله تحریری ابراز داشت: آدمی وظیفه دارد در سخن گفتن مبنای عقلایی و شرعی را رعایت کند و سخن بی پایه و اساس نگوید؛ بعضی دستورات که در شرع مقدس آمده بر حسب امور عقلایی است؛ امور عقلایی و شرعی هر دو مربوط به خلقت خداوند هستند یعنی تشریع و تکوین با هم ارتباط دارند.

صفت رحمانیت خداوند‌ منتهی به صفت رحیمیت است

وی افزود: صفت رحمانیت خداوند‌ که از تجلی آن انسان و عالم خلق شده‌اند منتهی به ظهور صفت رحیمیت می‌شود و در پرتو دین، جزا را تشریع می‌کند؛ تشریع دین و جزا بر اساس عدل و حکمت الهی است؛ صفت رحیمیت نیز انسان را به ظهور صفت رحمانیت که کمال انسان است منتهی می‌کند.

تولیت حوزه علمیه مروی اظهار داشت: انجام وظایف زبانی به صورت مثبت سبب رشد انسان و به صورت منفی سبب تنزل او می‌شود بنابراین در ارتباطات اجتماعی که بیشتر با زبان همراه است، حالات نفسانی مانند کبر، حسد و... با زبان بیشتر ظهور پیدا می‌کنند.

وی اظهار داشت: اعمال زبان نیز مانند اعمال دیگر نیاز به مراقبت مستمر دارد و ابتدا باید آن را به انجام واجبات و سپس به مستحبات ترغیب و تشویق کرد؛ دوری از سخن زائد، محرمات زبان، توهین و تحقیر دیگران سبب در امان ماندن زبان می‌شود؛ معلم و استاد در تعلیم علم و دین خطاهای زبانی خاص خود را دارد زیرا علم بسیار ظریف است.

آیت الله تحریری در پایان خاطرنشان کرد: از نشانه‌های قساوت قلب، عدم تأثر از مواعظ است؛ استغفار به همراه تنبه قلبی یکی از اعمال خوب زبان است که نباید از آن غافل شد./۹۶۹/پ۲۰۲/ب۱