اجرای حق و سازش نکردن با باطل تنها راه برپایی امر خدا است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام حسین اسکندری مدیر مدرسه علمیه دارالسلام در کلاس درس عمومی که امروز در این مدرسه علمیه برگزار شد گفت: شرط نصرت الهی و عزتمندی در دنیا، ایمان و یقین به خداوند است؛ خداوند هر کسی را که او را عزیز بدارد، عزیز میکند.
وی افزود: وعده حتمی خداوند است که هر کسی که خدا را یاری کند خداوند او را یاری خواهد کرد و کفیل و مسؤول کار او خواهد بود؛ خداوند به علت نفوذناپذیری و شکست ناپذیری به یاری ما هیچ احتیاجی ندارد؛ منظور از یاری خدا یعنی یاری خدا و حمایت از دین الهی.
مدیر مدرسه علمیه دارالسلام ابراز داشت: طلبهای که احساس بی هویتی میکند و پایان راه خود را هدفدار نمیبیند، کاملاً پیداست که ایمان محکمی به آیات و وعدههای الهی ندارد زیرا اگر ایمان راسخ داشته باشد قطعاً به پایان راه خود تردید نمیکند؛ کسی که خداوند را نگهبان خود میداند دیگر نگرانی و ترسی از اتفاقات آینده نخواهد داشت.
وی در ادامه بیان داشت: کسی که کاری را با توکل به خداوند شروع کند و بر اساس عقل، منطق، تجربه، آگاهی و شناخت به جلو رود یقیناً خداوند او را یاری خواهد کرد و بهترین تقدیر و نتیجه را برای او در نظر خواهد گرفت.
حجت الاسلام اسکندری درباره اجرای حق و سازش ناپذیری که تنها راه برپایی امر خداست، اظهار داشت: برخی از مسؤولان مملکت ما متاسفانه نه به دنبال اجرای حق هستند و نه با امر باطل، سازش ناپذیری دارند به همین علت در برپایی امر خدا مشکل دارند؛ امام علی(ع) میفرماید فرمان خدای سبحان را کسی اجرا نمیکند مگر آنکه به دنبال طمع ورزی و پیروی از حرصها نیست.
وی در ادامه افزود: کسی که میخواهد امام متقین باشد باید قبل از تادیب دیگران، نفس خود را ادب کند؛ بنابر سفارش امام علی(ع) کسی که معلم و تربیت کنند خود است سزاوارتر و گرامیتر از کسی است که معلم و تربیت کننده دیگران است.
مدیر مدرسه علمیه دارالسلام ابراز داشت: امام خمینی(ره) میفرمایند خدا نکند انسان قبل از اینکه خود را بسازد جامعه به او روی بیاورد؛ بنابراین همه ما به ویژه طلاب باید مراقبه روزانه داشته باشیم و از فرصتهای تادیب به بهترین شکل بهره ببریم؛ به نماز اهتمام بورزیم و خود را مهیای نماز و لحظات ملاقات با خدا کنیم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: از سلامتی و نشاط دوران جوانی باید برای روزهای ناتوانی و پیری توشه برداشت؛ اگر به خواب آلودگی و هواهای نفس توجه کنیم هیچ گاه از بند آن رها نخواهیم شد و همواره در پی برآوردن حاجات و آمال نفس، متضرر خواهیم شد./۹۶۹/پ۲۰۲/ب۱