پرت و پلا گویی پمپئو!
به گزارش خبرگزاری رسا، «مایک پمپئو» وزیر امور خارجه آمریکا به‌تازگی سناریوی نه‌چندان جدیدی از راهبردهای خصمانه کاخ سفید علیه ایران اسلامی را رونمایی کرد و طی پیامی توییتری مدعی شد که کشورمان با کلید زدن یک آزمایش جدید موشکی، قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل را نقض کرده است!
این در حالی است که هیچ‌یک از مسئولین نظامی یا دفاعی کشورمان آزمایش جدید موشکی موردادعای رئیس دستگاه بی در و پیکر دیپلماسی آمریکا را تأیید نکرده است؛ همان‌گونه که یانکی‌ها پیش‌ازاین نیز سال‌ها ساز ارکستر گوش‌خراش انحراف ایران از فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای را کوک کرده بودند.
متعاقب اظهارنظر پمپئو، «استیو منوچین»، وزیر خزانه‌داری آمریکا هم بلندگو در دست گرفت و اعلام کرد: «وزارت خزانه‌داری قویاً برنامه موشکی بالستیک ایران را هدف قرار داده است و قصد دارد اختیارات تحریمی خود را با شدت علیه تمام کسانی به اجرا بگذارد که در این فعالیت‌های ممنوعه مشارکت دارند.» اما واقعیت پیرامون این قطعنامه جنجالی چیست و آیا بر اساس آن، کشورمان از تحقیق، توسعه و انجام آزمایش‌های موشکی که به‌تصریح دوست و دشمن صرفاً جنبه دفاعی و بازدارنده دارد، منع شده است؟!
در این خصوص باید تصریح کرد که قطعنامه 2231 در دو سطح به موضوع موشکی پرداخته است. اول اینکه یک دوره هشت‌ساله برای نقل‌وانتقال تجهیزات موشکی به ایران مشخص کرده و دوم، به کشورمان توصیه کرده است که از تولید موشک‌های بالستیک با قابلیت حمل کلاهک‌های هسته‌ای خودداری کند. با این حساب، قطعنامه فوق‌الذکر در کنار ایجاد محدودیتی که ایران اسلامی سال‌ها با آن کنار آمده و از رهگذر آن به خودکفایی کامل در این حوزه دست‌یافته است، توصیه‌ای کرده است که آن‌هم با دکترین دفاعی ایران در خصوص بکارگیری تسلیحات کشتارجمعی مغایرت دارد و مهم‌تر اینکه هیچ‌گونه اجبار و الزامی در آن قید نشده است. ضمن اینکه ادبیات بکار رفته در قطعنامه 2231 غیر الزام‌آور بوده و ضمانت اجرایی در آن قید نشده است.
از یاد نبریم که دو سال پیش، «نیکی هیلی»، نماینده آمریکا در سازمان ملل در جلسه استماع کمیته تخصیص بودجه کنگره حرف دلش را بیان کرد و گفت: «بسیار مایل بودیم که شورای امنیت، ایران را به دلیل فعالیت‌های موشکی تحریم کند، اما نتوانست»!
این اظهارنظر هیلی وقتی در کنار مزخرفات استیو منوچین که خبر از تحریم‌های موشکی ایران داده بود قرار می‌گیرد، دوگانگی و پارادوکس روشنی از سیاست ضدایرانی کاخ سفید، پیش و پس از خروج آمریکا از برجام را مشاهده می‌کنیم. افزون بر این، کاخ سفید به‌تازگی بهانه جدیدی علیه ایران دست‌وپا کرده است و زمزمه‌هایی در خصوص تحریم ایران به دلیل عدم گزارش تسلیحات ادعایی شیمیایی کشورمان به گوش می‌رسد. ماه گذشته، در جریان کنفرانسی در سازمان منع سلاح‌های شیمیایی در لاهه، واشنگتن، تهران را متهم کرد که دارای یک برنامه سلاح شیمیایی است که آن را گزارش نکرده است و مدعی شد که ایران به دنبال دستیابی به گازهای مرگبار عامل اعصاب با اهداف «تهاجمی» است! در این خصوص، سه نکته قابل‌تأمل به نظر می‌رسد.
1. مایک پمپئو، پیش‌ازاین رئیس دستگاه جاسوسی آمریکا بوده و اینکه بدون تورق بندهای این قطعنامه، ایران اسلامی را متهم به نقض مفاد آن می‌کند، حاکی از این واقعیت است که وی اساساً چیزی از آن نمی‌داند و صرفاً متنی که در اختیار وی قرارگرفته را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده است.
ایران اسلامی علی‌الدوام تأکید و تصریح کرده است که امنیت کشور، خط قرمز نظام است و برای توسعه و تکمیل توان دفاعی خود از هیچ کشوری اجازه نخواهد گرفت؛ هرچند - همان‌گونه که ذکر شد - این تکامل و تداوم هیچ منافاتی با قطعنامه 2231 ندارد.
2. ابراز نگرانی وزیر خارجه آمریکا از آزمایش‌های موشکی ایران، از این زاویه نیز قابل‌تحلیل است که ارزیابی کاخ سفید از تأثیرگذاری تحریم‌هایی که به‌زعم آن‌ها شدیدترین محدودیت‌ها را بر جمهوری اسلامی اعمال می‌کند، جواب نداده و نتوانسته است شعاع اقتدار ایران در منطقه را محدود کند.
ترامپ می‌پنداشت که تحریم‌های اقتصادی که مهم‌ترین بخش آن، تحریم صادرات نفت است، قادر خواهد بود حوزه نفوذ انقلاب اسلامی را تحت‌الشعاع خود قرار دهد اما این انتظار پوچ به واقعیت نپیوست. برگزاری موفقیت‌آمیز کنفرانس وحدت اسلامی، معافیت هشت کشور از تحریم نفتی ایران، عدول واشنگتن از ادعای سیاست به صفر رساندن صادرات نفت جمهوری اسلامی، ادامه پیروزی‌های چشمگیر جبهه مقاومت در یمن، سوریه و ده‌ها نمونه دیگر ازاین‌دست ثابت می‌کند که استراتژی زیرخاکی و نخ‌نما شده تحریم علیه بزرگ‌ترین قدرت غرب آسیا جواب نمی‌دهد و لذا تحریم‌ها و ادعاهای تکراری و مسبوق به سابقه را مطرح می‌کنند.
3. درحالی‌که هیچ قطعنامه‌ای در شورای امنیت سازمان ملل برنامه موشکی یا آزمایش‌های موشکی ایران را ممنوع نکرده است، به نظر می‌رسد که تأکید پمپئو بر نقض قطعنامه 2231، سوت به خط شدن کشورها برای همراهی با تحریم‌های ضدایرانی و همسو کردن کشورهایی است که از ابتدا مخالف اعمال محدودیت بر ایران اسلامی بوده‌اند.
گفتنی است که بسیاری از شخصیت‌ها و مقامات بلندپایه بین‌المللی تحریم ایران را مغایر با قوانین جهانی قلمداد کرده و همسو با حکم دیوان بین‌المللی کیفری، آن را غیرقانونی و ناقض حقوق شهروندان ایرانی دانسته‌اند.
4. مقارن بودن ادعای مضحک پمپئو و تهدید ضمنی جمهوری اسلامی با آغاز بهره‌برداری از ناوشکن پیشرفته و مدرن «سهند» از یک‌سو و زیر دریایی «فاتح» حکایت از آن دارد که گارد گرفتن کاخ سفید نسبت به این مسئله، بیش از آنکه آزمایش موشکی را هدف قرار داده باشد، متوجه عمق پیدا کردن نگرانی‌های آمریکا از توسعه دیگر ابعاد اقتدار جمهوری اسلامی است. گواه این سخن آن است که وبگاه آمریکایی «تسک اند پرپس» (Task & purpose) روز گذشته طی گزارشی، رونمایی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران از رزم‌ناو جدید سهند را چالشی جدید برای پنتاگون در خلیج‌فارس توصیف کرده بود.
آمریکایی‌ها باید بدانند که ایران اسلامی ذره‌ای از اصول دفاعی خود کوتاه نمی‌آید و به‌هیچ‌وجه بر سر موضوعاتی که با امنیت ملی کشور ارتباط پیدا می‌کند، مصالحه نخواهد کرد. لازم است در پایان، نقبی هم به اهمال اروپا در انجام تعهداتشان بزنیم، چراکه برخلاف آنچه آمریکا ادعا می‌کند، این کاخ سفید است که قطعنامه 2231 را نقض کرده است. اعضای اروپایی شورای امنیت اگر می‌خواهند از مزایای برجام در ایران منتفع شوند و صداقت خود را ثابت کنند، طبق شروط مقام معظم رهبری ملزم به تصویب قطعنامه‌ای علیه آمریکا در سازمان ملل هستند: «آمریکا قطعنامه ۲۲۳۱ را نقض کرده است؛ آن‌هایی که عضو شورای امنیت‌اند باید در مقابل این حرکت آمریکا، قطعنامه‌ای علیه او به شورای امنیت ببرند؛ یک قطعنامه علیه آمریکا به‌عنوان اینکه این کشور ناقض قطعنامه ۲۲۳۱ است. یکی از کارهایی که باید بکنند این است.» (2 خرداد 97)
/۹۶۹//۱۰۲/خ
منبع: حمایت