از مهد آزادی چه خبر؟!

به گزارش خبرگزاری رسا، دهمین شنبه اعتراضی در فرانسه برگزار شد. هنوز اثری از فروکش کردن جنبش جلیقه زرد‌ها دیده نمی‌شود. دولت فرانسه زیر فشار شعار‌های مردم به استیصال رسیده است. گفت‌و‌گوی ملی جواب نداده و شنبه‌ها برای ماکرون یک کابوس وحشتناک است.

 

اینکه در فرانسه چه می‌گذرد، مهم است. تصاویر خشونت پلیس علیه معترضین و مقاومت و پایداری ۱۰ هفته‌ای مردم در کف خیابان، بخشی از یک واقعیت صوتی و تصویری جنبش ضد سرمایه داری مردم فرانسه را واتاب می‌دهد، اما مؤسسات نظرسنجی، عمق این جنبش را با روش‌های علمی نیز اندازه‌گیری کرده‌اند.

 

یک شبکه تلویزیونی وابسته به سنای فرانسه به‌همراه هفته نامه لوپوئن دست به‌کار شدند و از مؤسسه افکارسنجی " اپینیون وی" (opininon.way) خواستند تصویری واقعی از نگاه مردم به موضوع جنبش ضد سرمایه داری در فرانسه نشان دهند.

 

نتیجه این نظرسنجی که رویترز اعلام کرده جالب است:
* ۶۷ درصد مردم فرانسه خواستار اصلاحات بنیادین هستند.
* ۶۵ درصد می‌گویند باید حتماً همه‌پرسی شود.
* ۵۲ درصد گفته‌اند گفت‌و‌گوی ملی بی فایده است.

 

همچنین مؤسسه اودوک در نظرسنجی جدید از مردم فرانسه به نتایج جالب تری رسیده است. این مؤسسه می‌گوید؛ ۸۳ درصد فرانسوی‌ها پیش‌بینی کرده‌اند تظاهرات وسیع و گسترده‌تری در هفته‌های آینده در راه است.

 

۸۱ درصد می‌گویند خشونت بر ضد پلیس در راه است و ۷۷ درصد هم غارت مغازه‌ها و فروشگاه‌ها را پیش بینی کرده‌اند. همچنین بالای ۶۵ درصد مردم فرانسه معتقد هستند رئیس‌جمهور، نخست وزیر و وزیر کشور قادر به جمع کردن این بساط نیستند و اقتدار لازم برای زمامداری ندارند.

 

دولت فرانسه دهمین شنبه اعتراضی را با گاز اشک‌آور، ماشین‌های آب‌پاش و تفنگ فلش‌بال نواخت. این نواختن‌ها تاکنون ۱۰ کشته، صد‌ها زخمی و بیش از ۴ هزار بازداشتی به همراه داشته است. زندان‌های فرانسه گنجایش این همه بازداشتی را ندارد و معلوم نیست در زیر سقف زندان‌ها چه می‌گذرد و پذیرایی از مخالفان در زندان چگونه صورت می‌گیرد؟

 

پاریس و شهر‌های بزرگ فرانسه این روز‌ها ریخت و قیافه خوبی ندارند و نقض حقوق بشر و تفض آزادی بیان و نقض آزادی‌های سیاسی و اجتماعی از سر و روی آن‌ها می‌بارد. معلوم نیست دوئل دولت با مردم در خیابان‌ها کی پایان می‌یابد؟

 

سرویس‌های امنیتی آمریکا، فرانسه و انگلیس آرزو داشتند در ایران هم بزن‌بکوب در خیابان‌ها راه بیندازند و لذت آن را ببرند. یکی دوبار در دی‌ماه سال گذشته و مرداد امسال تست کردند، اما جواب نداد. حالا دولت فرانسه دموکراسی خود را زیر لگد جنبش جلیقه زرد‌ها می‌بیند و هیچ راه‌حلی جز سرکوب ندارد. در انگلیس هم دولت ترزا می‌در پارلمان هو شده و تلاش‌های دوساله خود جهت توافق با اتحادیه اروپا برای خروج را برباد رفته می‌بیند و در مرز عدم کفایت سیاسی، سیر و سلوک بحرانی دارد.

 

در آمریکا هم بزن بزن کاخ سفید و مجلس نمایندگان باعث شده دولت در بی سابقه‌ترین دوران تاریخ آمریکا، یک‌ماه کار‌ها را تعطیل کند و بروند در وادی حاکمیت دوگانه و بگویند گور پدر دموکراسی و ملت!

 

ازسوی دیگر شنبه گذشته صد‌ها هزار زن آمریکایی در واشنگتن و دیگر شهر‌های آمریکا به خیابان‌ها ریختند و خواستار افزایش دستمزد و دستیابی به خدمات درمانی و. شدند. این سومین سال متوالی است که آن‌ها برای کسب حقوق اولیه خود به خیابان‌ها می‌آیند. دفتر آمار آمریکا می‌گوید: ۴۸ درصد آمریکایی‌ها زیر خط فقر هستند.

 

برگردیم به فرانسه؛ ماکرون می‌خواهد چه کند؟ وزیر کشور سابق فرانسه گفته فقط یک راه مانده و آن اینکه ماکرون فرمان «تیر» بدهد. اگر دولت فرانسه چنین رویکردی پیدا کند، پیش‌بینی‌های نظرسنجی مؤسسه اودوک به واقعیت نزدیک‌تر می‌شود.

 

تصویری که امروز از غرب و اروپا در نزد جهانیان از نظرگاه حکمرانی خوب وجود دارد این است که حکام آن‌ها «دموکراسی» را خورده‌اند و «حقوق بشر» را قی کرده‌اند. این تصویر جدیدی از آزادی است! در غرب حکمرانان رو در روی آزادی مردم قرار دارند. آن‌ها از آزادی فقط مفهوم سرکوب را می‌فهمند. /۱۰۱/۹۶۹/م