در حاشیه برنامه یک وزیر برای کاهش طلاق؛
آقای وزیر! با همین فرمان جلو بروید
مگر جوانان زبان ندارند که ما بخواهیم کاسه داغتر از آش باشیم. مشکلات مسکن و اشتغال و معیشت و دهها مشکل دیگر در اولویت دوم هستند و برگزاری جشنواره فیلم ازدواج دردرجه نخست!
به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، روز نخست ماه ذی الحجه؛ روز ازدواج امیرمومنان علی(ع) و حضرت زهرا(س) است. وصلتی که در همه ابعاد آن می توان بهره‌های فراوان از آن برد و سبک زندگی جوانان را با الگو و سیاق اهل بیت(ع) تنظیم و تطبیق نمود. توجه به مساله قناعت، میزان مهریه، کفویت و همتا بودن، خواستگاری بدون تشریفات و اجازه دختر در ازدواج از نکات مهم در زندگی میان حضرت زهرا و امام علی است.
پرداختن کامل به این مسأله مجالی مفصل میخواهد که در این مقال غرض پرداختن به آن نیست؛ اما بهتر است برای امروزی شدن مسأله و استفاده از آن برای رفع مشکلات موجود در میان جوانان به ویژه مساله ازدواج این مساله را با کمی دقت بررسی کنیم.
در مطبوعات و فضای مجازی با نزدیک شدن به آن ایام وزیر محترم ورزش و جوانان با همان حس مسؤولیت خودشان پیشنهادی را مطرح کردند که سالروز ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت زهرا(س) هیچ طلاقی در کشور ثبت نشود! در مصاحبه ای دیگر نیز ایشان یکی از اموری که در کشور در هفته ازدواج انجام شده را برگزاری جشواره فیلم ازدواج نام بردند که این مساله هم قابل تقدیراست.
اما سوالی که در اینجا به ذهن هر انسان عاقلی با توجه به میزان مشکلات اجتماعی و فرهنگی در کشور متبادر میشود این است که «همین؟»
آیا حاصل همه عقبه و سرمایه فرهنگی و اجتماعی و مذهبی ما در نامگذاریها خلاصه میشود؟ مگر نامگذاری دردی از دردهای جامعه را تسکین میدهد که اینقدر به این مساله اصرار میکنید؟ آیا مشکل بیکاری، معیشت، مسکن وصدها مشکل دیگر جوانان با نامگذاری حل میشود؟
در این ایامِ سالروز قبول مشروطه، به یاد حجتالاسلام اشرف الدین گیلانی(نسیم شمال) افتادم در شعری که مینویسد:
شبی دختری گفت با مادرش، زمانی که میخفت در بسترش
که ای مادر مهربان ادیب، نویسندهی نکتهدان نجیب
به وقت نوشتن بدون خلاف، بگو قیمه با غین بود یا که قاف
بخندید مادر ز گفتار او، خوشش آمد از حرف و اطوار او
پس از خنده فرمود ای نور عین، بدان قیمه نه قاف باشد نه غین
ز قاف و ز غین قیمه ناخورده کس، فقط روغن و گوشت بایست و بس
همان قین و غاف از خیالات توست، ننه قیمه از گوشت گردد درست
من این شعر هم چون عسل، نوشتم بعنوان ضرب المثل
غرض، کار ملت در این دار و گیر، نگردد درست از وکیل و وزیر
چو خوش گفت فردوسی نام ور، به شهنامه از گفتهی زال و زر
به زر میتوان لشکر آراستن، وزو عده دشمنان کاستن
ای کاش نسخهای که برای جلوگیری یکروزه از ثبت طلاق در دادگاهها پیچیده شده است به نسخه پیشگیری از طلاق در همه روزهای سال بود و معلوم نیست با این نسخه جدید تکلیف 364 روز دیگر سال چه میشود؟
ای کاش وزیر محترم ورزش و جوانان به جای پرداختن به مساله نامگذاری روز ازدواج و ممانعت از ثبت طلاق، پیشنهادی به وزیر ارشاد میدادند تا مشکلات سبک زندگی و ترویج غربگرایی در جامعه مورد بررسی قرار گیرد.
ای کاش به جای پیشنهاد دادن این مسائل که حاصل تفکر اتاق فکر وزارت ورزش و جوانان است، به حل و فصل مشکلات جوانان که قدری ریشهایتر هستند توجه میشد.
و ای کاش به جای برگزاری جشنواره فیلم ازدواج که محتوای دندان‌گیری هم ندارد به مسئله برطرف کردن طلاق در جامعه میپرداختند چرا که سینمای ما بستهای فرهنگی و زیر ساختی برای این مهم ندارد و به قول قدما که فرمودند: گر دایره ی کوزه ز گوهر سازند، از کوزه همان برون تراود که در اوست.
اصلا چرا باید ماجرا اینقدر تلخ تمام بشود، چرا باید به عملکرد سازمانی که زمان زیادی از وزارت شدنش نگذشته خرده گرفت، هنوز وقت زیادی لازم دارد شاید تا 20 سال دیگر شاید هم بیشتر.
اصلا چرا باید به نامگذاریهای شعاری و صوری انتقاد کرد، فرهنگ است دیگر، مظلوم و مغفول؛ توی سرش هم که بزنی صدایش در نمیآید به قول معروف حیات خلوت آمار و گزارش است.
بگذارید همین رویه ادامه پیدا کند چه اشکالی دارد، مگر چیز بدی تصویب شده است. هم تقویت سبک زندگی ایرانی اسلامی است هم تقویت بنیان خانواده. اصلا چه کسی دقیقا میداند که از هر چهار ازدواج چند تا از آنها به طلاق ختم می شود.
مگر جوانان زبان ندارند که ما بخواهیم کاسه داغتر از آش باشیم. مشکلات مسکن و اشتغال و معیشت و دهها مشکل دیگر در اولویت دوم هستند و برگزاری جشنواره فیلم ازدواج دردرجه نخست. قرن بیست و یکم است و زمان؛ زمان هنر و رسانه است. آقای وزیر با همین فرمان جلو بروید خیالتان راحت مشکلات خود به خود حل خواهد شد./918/ی703/س
هادی شاملو
ارسال نظرات