آیا وجهه آمریکا پس از بحران کرونا قابل بازگردانی خواهد بود؟

به گزارش خبرگزاري رسا، روزنامه «نیویورک تایمز» در یادداشتی آورد، رفته رفته  جهان برای مردم آمریکا که به‌خاطر نادانی مرگبار «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا به زانو درآمده‌اند، احساس تأسف می‌کند.

در این یادداشت آمده است، «فینتان اوتول» در روزنامه «آیریش تایمز» نوشته است: «کشوری که ترامپ قول داد دوباره با عظمت خواهد شد، هیچگاه در طول تاریخ خود تا این حد ترحم‌برانگیز نبوده است».

اوتول می‌پرسد: «آیا وجهه آمریکا هیچگاه بعد از این فصل شرم‌آور، قابل بازگردانی خواهد بود؟»

نویسنده این یادداشت در ادامه می‌آورد: «پیش از آنکه به سوال اوتول بپردازیم، بگذارید نگاهی به جایگاه خود در بزرگ‌ترین بحران جهانی پس از جنگ جهانی دوم داشته باشیم. طبق ارزیابی ترامپ، دولت او در مقابل شیوع کووید-19، حیرت‌انگیز عمل کرده است. او گفت، "به شما می‌گویم، تمام جهان از دیدن ما به وجد آمده است زیرا ما در حال رهبری جهان هستیم"». 

این یادداشت می‌افزاید، ترامپ در بخش رهبری کردن جهان درست می‌گوید. از هفته اول ماه مه تاکنون هر 49 ثانیه یک آمریکایی در اثر ابتلا به کرونا می‌میرد. آمریکا که تنها 5 درصد از جمعیت جهان را در خود جای داده است، 33 درصد مبتلایان به ویروس کرونا را به خود اختصاص داده است. همچنین آمریکا با بیش از 75 هزار جان باخته در اثر کرونا در جهان پیشتاز است. هیچ کشوری در هر یک از این سه مورد حتی به آمریکا نزدیک هم نیست. از سویی باید گفت که به‌طور متوسط در جهان سرانه فوت در اثر کرونا 34 نفر به ازای هر یک میلیون نفر است که این میزان در آمریکا ۲۳۲ نفر به ازای هر یک میلیون نفر است.

کره جنوبی و آمریکا، هردو اولین موارد ابتلا به این بیماری را در هفته سوم ژانویه اعلام کردند. کره جنوبی فوراً اقدام به گرفتن تست در مقیاس وسیع و اعمال قوانین قرنطینه کرد. آمریکا در مقابل، انکار کرد، تعلل کرد و تا دو ماه تقریباً هیچ اقدامی انجام نداد. نتیجه این شد که در پایان ماه آوریل شمار ابتلای روزانه در کره جنوبی ۱۰ نفر و در آمریکا بیش از ۲۵ هزار نفر بود.

در ادامه این یادداشت آمده است، «جورج پکر» در نشریه آتلانتیک نوشت، واکنش آمریکا به شیوع ویروس کرونا مشابه کشورهایی نظیر پاکستان و بلاروس بود، مانند کشوری که زیرساخت‌های متزلزل و دولتی ناکارامد دارد که رهبران آن برای مقابله با رنج عموم مردم بیش از اندازه فاسد یا احمق بودند.

نیویورک تایمز می‌نویسد، نیمی از حرف‌های پکر درست است. همانطور که دانشمندان گفته‌اند، نمی‌توان مانع از وقوع همه‌گیری بیماری شد اما می‌توان پیش از آن‌که تبدیل به فاجعه شود جلوی آن را گرفت. آمریکا بیشترین سرانه درمانی در میان کشورهای ثروتمند جهان را دارد و با این حال در فاجعه‌ای در حال انفجار و در قرنطینه‌ای درکنار رئیس جمهوری خودشیفته به سر می‌برد.

این یادداشت می‌افزاید: «برنامه تست و ردیابی که برای بازگشایی ایمن کشور لازم بود کجاست؟ برنامه‌ای ملی که آن را در نظر گرفته باشد کجاست؟ ترامپ تسلیم شده است. او هیچگاه حقیرتر و رقت‌انگیزتر از هنگامی نبود که روز یکشنبه روی صندلی کوچکی در مقابل مجسمه یادبود لینکلن نشسته بود. اما آمریکا شکست خورده نیست. پزشکان و دانشمندان، بیمارستان‌ها و دانشگاه‌ها، شرکت‌های خلاق و مسئولین محلی که مصمم‌تر از خانواده کلاه‌بردارهای کاخ سفید هستند، آن را نجات خواهند داد».

نیویورک تایمز می‌نویسد، کشوری که در اوج جنگ جهانی دوم در هر ساعت ۸ هواپیمای جنگی تولید می‌کرد، به جایی رسیده است که از تولید کافی ماسک‌های ۷۵ سنتی یا ابزار نمونه‌برداری برای انجام تست کرونا عاجز است.

در پایان این یادداشت آمده است: «به سوال آن مرد ایرلندی برگردیم: آیا آمریکا هرگز وجهه خود را بازیابی خواهد کرد؟ تا مدتی خیر. بخش عمده‌ای از جهان اعتمادی به رهبری این رئیس جمهور ندارند. مردم آمریکا نیز همین احساس را دارند. به کابوس ما خوش آمدید»./1360/