احکام تبعیت در سفر

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، موضوع تبعیت زن از شوهر یکی از موضوعات مبتلی به است و این موضوع برای بانوان به صورت ویزه اهمیت دارد بنابراین در این خبر به مسأله تبعیت در سفر پرداخته شده است.

سؤال) شوهرم برای تصمیم‌گیری در بیشتر موارد به من آزادی و اختیار داده است. حال با توجه به این، آیا در وطنش خودم را از جهت كامل خواندن نماز و صحت روزه تابع او بدانم؟ با این‌که ما در منطقه و شهر دیگری ساکن خواهیم شد؟

جواب) صِرف دادن آزادی در تصميم‌گيری، ارتباطی به مسأله (اختيار وطن) ندارد؛ بلكه ملاک، مستقل بودن يا عدم استقلال از شوهر در تصميم و زندگی است. لذا اگر در اين دو موضوع، مستقل از شوهرتان هستيد، پس در اتخاذ وطن تابع او نيستيد.

سؤال) شخصی دارای دو وطن است، در نتیجه نماز خود را در هر دو مکان تمام می‏‌خواند و روزه هم می‏‌گیرد، آیا واجب است که همسر و فرزندان تحت تکفل وی در این مسأله از سرپرست خود تبعیت نمایند یا این‌که می‏‌توانند مستقل از او عمل کنند؟

جواب) زن می‏‌تواند وطن جديد شوهرش را وطن خود قرار ندهد، ولی فرزندان اگر صغير باشند و در تصميم‏گيری و کسب درآمد مستقل نباشند و يا در اين مسأله تابع اراده پدر باشند، وطن جديد پدر، وطن آن‌ها هم محسوب می‏‌شود.

سؤال) آیا زن و فرزندان مشمول مسأله 1284 رساله حضرت امام(ره) هستند؟ یعنی در تحقق سفر آن‌ها قصد سفر توسط آنان شرط نیست؟ و آیا وطن پدر موجب تمام بودن نماز کسانی که تابع وی هستند، می‏‌گردد؟

جواب) اگر در سفر تابع پدر ولو قهراً باشند، قصد پدر برای پيمودن مسافت در صورت اطلاع آنان از آن کافی است. ولی در انتخاب وطن و اعراض از آن، اگر در تصميم‏گيری و زندگی مستقل نباشند، يعنی بر حسب طبيعت و ارتکازشان تابع اراده پدر باشند، در اعراض از وطن سابق و اتخاذ وطن جديد که پدر با آن‌ها برای زندگی دائمی به آن‌جا رفته است، تابع وی خواهند بود.

سؤال) آیا زن در وطن و اقامت تابع شوهر است؟

جواب) مجرّد زوجيّت موجب تبعيّت قهری نمی‏‌شود، و زن می‏‌تواند در انتخاب وطن و قصد اقامت تابع شوهر خود نباشد. بله، اگر زن در انتخاب وطن و اعراض از آن تابع اراده همسرش باشد، قصد شوهرش برای او کافی است و شهری که همسرش با او برای زندگی دائم و به قصد توطن به آن‌جا رفته است، وطن وی هم محسوب می‏‌شود و همچنين اعراض شوهر او از وطن مشترکشان با خروج از آن و رفتن به جايی ديگر، اعراض او از وطن هم محسوب می‏‌گردد، و برای اقامت ده روز در سفر، اطلاع او از قصد شوهرش مبنی بر اقامت ده روز با اين فرض که وی تابع اراده شوهر است برای وی کافی است، بلکه اگر مجبور به همراهی با شوهرش در مدت اقامت در آن‌جا باشد، نيز حکم همين است./1399/