نهضت عاشورا مظهر تمام خوبی ها در تقابل با تمام پلشتی ها

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجت الاسلام محمدعلی لیالی عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی در چهارمین جلسه از سلسله مباحث «منبر عاشورایی» به تبیین هماوردی تمام خیر با تمام شر در نهضت عاشورا پرداخت که متن کامل آن بدین شرح است:

واقعه کربلا و نهضت اباعبدالله سرشار از معارف است؛ حادثه عاشورا مکتبی است که امتداد تاریخی و اجتماعی دارد و فرهنگ ساز و تمدن ساز است.

در این جلسه بیان می کنم که حادثه کربلا مظهری از تمام خوبی ها و پلشتی هایی است که ممکن است در زندگی بشر قرار بگیرد.

در حادثه کربلا تمام خیر در مقابل تمام شر، تمام خوبی ها با تمام بدی ها، تمام فضیلت و فضائل در مقابل تمام رذائل قرار گرفت؛ جنگ فضیلت و رذیلت شکل گرفت. کربلا صحنه رقابت تمام خوبی ها مقابل تمام بدی ها و بدان روزگار است.

برای خوب و خیر بودن عاشورا دو آدرس داریم که اولینش شب عاشورا است؛ وقتی اباعبدالله اصحابش را در خیمه گاه جمع کرد و از فردا سخن گفت و بیعت را گرفت سپس اشاره کرد که اصحاب می توانند بروند اما اصحاب نرفته و بیعت کردند؛ آنجا اباعبدالله جمله ای فرموده که نشان از همه خوبی های کربلا است؛ «فَإنِّی لَا أَعْلَمُ أَصْحَابًا أَوْفَی وَلَا خَیرًا مِنْ أَصْحَابِی» حضرت می فرماید من اصحابی بهتر و نیکوتر از شما سراغ نداشته و سراغ ندارم.

همین است که در کربلا اصحاب امام حسین و بهترین نیکان روزگار جمع شدند؛ هیچ یک از شهدای تاریخ بشریت همانند شهدای کربلا نیستند که حسین و شهدای کربلا مظهر و نماد همه خوبی ها بودند و هستند.

نشانه دیگر در سخن حضرت زینب (س) است که در مجلس کوفه و مجلس شام فرمود «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا» ما جز نیکی و زیبایی ندیدیم و آنچه اتفاق افتاد نیکی و زیبایی بود.

کربلا جلوه جمال حضرت حق بود زیرا آنچه در کربلا اتفاق افتاد مظهر تمام خوبی های بشر و بشریت بود و آنچه در کربلا اتفاق افتاد مظهر تمام پلشتی ها نیز بود؛ زشت تر از عمر بن سعد، شمر خولی و سنان در تاریخ نبوده و نخواهد بود.