به مناسبت ایام اعتکاف؛
ویژه‌نامه «72 ساعت از ملک تا ملکوت» در فضای مجازی منتشر شد
خبرگزاری رسا ـ ویژه‌نامه «72 ساعت از ملک تا ملکوت» به مناسبت ایام اعتکاف در فضای مجازی منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه‌نامه «72 ساعت از ملک تا ملکوت» شامل موضوعاتی همچون زمان شروع نیت اعتکاف، قصد قربت در اعتکاف و نیت روزه‌های دیگر در روزه اعتکاف در پایگاه اینترنتی تبیان منتشر شد.
از مقالات این ویژه نامه می‌توان به اعتکاف در مسجد جامع، احکام مکان اعتکاف، نیت مشروط در اعتکاف، چند مسأله در باب اعتکاف، حکم اعتکاف مسافر در مساجد و مشاهد مشرفه، حکم اعتکاف با نذر 3 روز، معتکف شدن مسافر با نذر یا قصد اقامت، حکم بوییدن عطریات در اعتکاف، حکم ارتباط با همسر حین اعتکاف، اذن ولی یا همسر در اعتکاف، احکام اعتکاف، حکم اعتکاف در دو مسجد، دو اصل کلیدی برای ایام اعتکاف، مهم‌ترین عمل در اعتکاف و اعمال ایام البیض اشاره کرد.
اعتکاف راهی برای انس با خدا
در مقاله‌ای از این ویژه نامه آمده است: انسان موجودى است سالک و پویا به سوى معبود حقیقى خویش و از هر راهى که برود و هر مسیرى را که در زندگى انتخاب کند، سرانجام به لقاى معبود خویش مىرسد:« یا ایها الانسان انک کادح الى ربک کدحا فملاقیه؛ اى انسان، تو با تلاش و رنج به سوى پروردگارت مىروى و او را ملاقات خواهى کرد».
با توجه به این آیه اگر انسان راه ایمان، خود سازى و تهذیب نفس را بپوید جمال و مهر خداوند را ملاقات مىکند، اما اگر راه کفر و آلودگى را در پیش گیرد، جلال و قهر او را می‌بیند، بنابراین اگر مقصد و غایت سلوکش لقاى محبت و مهر خدا باشد، باید راه تهذیب نفس و عبادت حقیقى را در پیش گیرد و از هواى نفس بگریزد و در طریقت انس با معبود گاهى به گوشهاى خلوت پناه ببرد و دور از همه عنوانها و تعلقات مادى، لختى بر حال زار خویش بگرید و با سوز دل و اشک چشم، کدورت و زنگار را از چهره جان خود بزداید و در زاد و توشه آخرت اندیشه کند.
ادیان الهى با توجه به همین نیاز روحى، با آنکه انسان را به حضور در جامعه و شرکت در فعالیتهاى اجتماعى فرا مىخوانند، فرصت‌هایى را نیز براى خلوت کردن او با خداوند فراهم کردهاند، یکى از این فرصتها «اعتکاف» است.
اعتکاف در لغت به معنى اقامت کردن و ماندن در جایى و ملازم بودن با چیزى است، ولى در شرع اسلام، اقامت در مکانى مقدس به منظور تقرب جستن به خداوند متعال است.
اعتکاف فرصت بسیار مناسبى است تا انسانى که در پیچ و خمهاى زندگی مادى غرق شده، خود را بازیابد و به قصد بهره بردن از ارزشهاى معنوى از علایق مادى دست بکشد و خود را در اختیار پروردگار بگذارد و تقاضا کند که او را در راه راست ثابت نگهدارد تا بتواند به دریاى بیکران انس و مهر خداوند که یکسره مغفرت و رحمت است، متصل شود.
در اعتکاف مىتوان خانه دل را از اغیار تهى کرد و نور محبت خدا را در آن جلوه گر ساخت، مىتوان خود را وقف عبادت کرد و لذت میهمان شدن بر سر سفره احسان و لطف الهى چشید، مىتوان زمام دل و جان را به دست خدا سپرد و همه اعضا و جوارح را در حصار اراده حق به بند کشید، مىتوان به خویشتن پرداخت و معایب و کاستىهاى خود را شناخت و در جست‌و جوى معالجه بود، مىتوان نامه عمل را مرور کرد و به فکر تدارک و جبران فرصتهاى از دست رفته بود، مىتوان به مرگ اندیشید و خود را براى حضور در پیشگاه خداى «ارحم الراحمین» آماده کرد.
آرى، اعتکاف فصلى است براى گریستن، براى ریزش باران رحمت، براى شستن آلودگىهاى گناه، براى تطهیر صحیفه اعمال، براى نورانى ساختن دل و صفا بخشیدن به روح.
مهم‌ترین عمل در اعتکاف
در مقاله دیگری از این ویژه نامه آمده است: از وقت باید حداکثر استفاده را کرد، بالاترین کار در اعتکاف قرائت قرآن است، معتکف از اول اعتکاف شروع کند، آنی غفلت نکند، چرا، سرش چیست، سرش این است: پیامبر خدا به حضرت علی علیه السلام این گونه وصیت کردند: «یا علی اوصیک، به تو وصیت می‌کنم (بتلاوة القرآن علی کل حال)، در هر حال تلاوت کن قرآن را»، قرآن حرف ربط است بین ما و خدا، نماز حرف زدن ماست با خدا، قرآن حرف زدن خداست با ما، قرآن این است، در اعتکاف سعی کنید از قرآن غفلت نکنید.
اما مهم این کلمه است: این حدیث، حدیثی است که شیخ انصاری، فقیهی مثل او در معضل ترین مسأله در دماء بر طبق سند این حدیث فتوا می‌دهد، این حدیث، کلمه فصل است، گفت: یابن رسول‌الله، من ماه رمضان ختم‌های قرآن کردم، یک ختم قرآن برای جدت پیغمبر، یک ختم قرآن برای جدت امیرمؤمنان، یک ختم قرآن برای جده‌ات حضرت زهرا، تا رسید ختم قرآنی برای تو کردم یا ابا الحسن، ما لی بهذا، آیا برای من در قبال این عمل چیست.
این حدیثی است که گوهر قرائت قرآن را به آخر مرحله می‌رساند، ما لی بهذا، در مقابل این عمل برای من چیست، امام فرمود:«لک بذلک أن تکون معهم[یوم القیامة]»، اصلاً خود من الآن که می‌گویم، متحیرم، فرمود: جزای تو که قرآن خواندی، ختم قرآن را هدیه کردی به رسول خدا، به علی مرتضی، جزای تو این است که با او باشی و از او جدا نشوی.
این مرد، فقیه است، وقتی این کلمه را شنید مبهوت شد، گفت: «لی هذا بهذا»، در مقابل این، این برای من است، معیت، آن هم با خاتم، با سید اوصیاء، سه مرتبه امام فرمود: «نعم، نعم، نعم؛ بله، بله، بله، جزای تو این است که با او باشی».
هر معتکفی شروع کند، در اعتکاف به ختم قرآن و آن قرآن را هدیه کند به امام زمان، هدیه به او، هدیه به همه انبیا است، «من أراد أن ینظر الی آدم وشیث فذا أنا آدم و شیث»، این برنامه اعتکاف، قرآن و هدیه به امام زمان.
تنها دو کلمه را در اعتکاف عملی کنیم
در این مقاله می‌خوانیم: عمر گذشت، ما نفهمیدیم چه باید بکنیم، دو کلمه باید عملی بشود در اعتکاف، آن دو کلمه این است، این تعبیراتی که در بین مردم هست، این‌ها ریشه‌هایی دارد، حرف حساب دو کلمه است، آن دو کلمه چیست، یکی: «من منه الوجود»، یکی، «من به الوجود» یکی، آن کس که از او هر چه هست، هست، دوم: آن کسی که به او هر چه هست، هست.
اعتکاف وقتی اعتکاف است که معتکف وارد بشود در مسجد و خارج بشود، ارتباطش با دو نقطه تمام بشود: اول: من منه الوجود، و او ذات قدوس حق متعال است. دوم: من به الوجود، و او ولیّ عصر امام زمان است، اعتکاف جوهرش این است.
حالا آنچه لازم است اینجا این است: «معتکف حق خروج از مسجد ندارد، الا برای مواردی که استثنا شده».
این عدم حق خروج جز در موارد مستثنا در فقه، نشان می‌دهد که در آن سه روز روح باید مندک بشود بالنسبه به آنکه هر چه هست از اوست، و از اوست و منتها هم اوست، کسی که وارد مسجد می‌شود برای اعتکاف، اول باید فکر کند، چه بود، چه شد، کجا می‌رود، برای چه می‌رود.
ظاهر و باطن خانه خدا را بشناسیم
معتکف می‌رود به خانه خدا، خانه خدا ظاهری دارد، باطنی دارد، خانه خدا ظاهرش آن مسجد است، باطنش چیست، باطنش،« فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَیُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ»، آن بیوت، بیوت وحی و نبوت است، زیارت سلام علی آل یس فتح باب می‌کند برای معتکف به خدا، السلام علیک یا باب الله و دیّان دینه.
افتتاح هر روز اعتکاف به دو امر باشد، یکی به سوره یاسین، یکی به زیارت سلام علی آل یس، همه این‌ها ریشه فقهی دارد، اما سوره یاسین قلب قرآن است، آن سوره شخص خاتم است، آن سوره باید توأم بشود به زیارت سلام علی آل یس، اگر اعتکاف به این جور تمام بشود، آن اعتکاف است که آهن می‌رود به مسجد و بیرون می‌آید، طلای احمر است، اکسیر وقتی به آهن رسید آهن را منقلب می‌کند.
آیا ممکن است سه شبانه روز این روح با قرآن و با امام زمان باشد و منقلب به کیمیا نشود، خلاصه، قدر اعتکاف را بدانید، چه جور می‌روید و چه جور آنجا کار می‌کنید و چه جور بیرون می‌آیید، «وَعَهِدْنَا إِلَی إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ أَنْ طَهِّرَا بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَالْعَاکِفِینَ وَالرُّکَّعِ السُّجُودِ».
ویژه‌نامه «72 ساعت از ملک تا ملکوت» به مناسبت ایام اعتکاف در فضای مجازی در بخش احکام اسلامی تبیان به نشانی www.tebyan.net منتشر شده است./907/ت302/پ
ارسال نظرات