غدیر اعلام همگانی ولایت حضرت علی به بشریت بود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام حسین زاده پیش از ظهر امروز در شبستان امام خمینی(ره) حرم حضرت فاطمه معصومه(س) با بیان اینکه کلمه «الیوم» در دو جا آمده است یکبار برای کافران و یکبار برای غدیر افزود: ابن عباس می‌گوید رسول خدا پس از نزول آیه «الیوم اکملت لکم دینکم» شروع به تکبیر گفتن کردند و تکبیر در جاهای مهم می‌آید و تکبیر حضرت رسول (ص) به خاطر ولایت حضرت امیر (ع) بود.

وی با اشاره به اینکه از کمیل روایت شده که روزی در کوفه یک صوت قرآن را شنید و متوجه صوت شد که حضرت علی (ع) به او فرمود خیلی به این صوت قرآن توجه نکن تا اینکه در جنگ نهروان خوارج نهروان با حضرت امیر (ع) جنگیدند وقتی در نبرد نهروان حضرت دشمن را شکست دادند بر سر کشته ها رفتند و شروع به تکان دادن یک بدن کردند و به کمیل فرمودند که ای کمیل او را می‌شناسی فرمود نه فرمود این همان صدای صوت قرآن کوفه است.

استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: این‌ها کسانی بودند که قرآن تلاوت می‌کردند ولی با نهایت جسارت حق ولایت و امامت و سخن واجب رسول خدا(ص) را نشیده گرفتند و در کربلا روی سینه ولایت نشستند و ولی خدا را سربریدند و امروز هم در منا هزاران حاجی بی گناه را با لب تشنه کشتند.

حجت الاسلام حسین زاداه  ادامه داد: مسأله ولایت تنها در غدیر مطرح نشده بلکه غدیر یک اعلام و بیعت همگانی با ولایت است ولی جریان ولایت حضرت امیر (ع) در جاهای مختلف قبل از غدیر توسط رسول خدا(ص) برای مردم بیان شده بود و عده زیادی از این موضوع آگاه بودند.

حجت الاسلام حسین زاده افزود: در خندق حضرت رسول(ص) به سپاهیان اسلام فرمود فردا پرچم لشکر را به دست کسی می‌دهم که خدا و رسول او را دوست دارند و او هم خدا و رسول را دوست دارد آن شخص علی بن آبی طالب است و حضرت فرمود علی کسی است که اسلام را حفظ کرده و پرچم را اسلام را تا پیروزی نهایی بر دشمنان روی زمین نمی گذارد.

وی با اشاره به اینکه عمر عبدود وقتی در خندق با حضرت امیر (ع) روبه رو شد برای اینکه از حضرت می‌ترسید جوان بودن حضرت را بهانه کرد و از ایشان خواست میدان نبرد را ترک کند چون شنیده بود که نصف کشته های بدر به دست حضرت علی (ع) به هلاکت رسیده اند، ادامه داد: حضرت امیر (ع) در پایان خطبه 192 نهج‌البلاغه می‌فرمایند که نخستین جایی که حضرت رسول (ص) ایشان را وزیر و وصی خود معرفی می‌کنند هنگام نزول وحی بوده است.

استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: در زمان نزول وحی حضرت امیر (ع) کنار حضرت رسول(ص) حضور داشتند و صدای ناله ای را شنیدند که از حضرت رسول(ص) پرسیدند این صدای ناله کیست که حضرت فرمود این صدای ناله شیطان است و در ادامه حضرت رسول به حضرت علی (ع) فرمود «ای علی جان آنچه من می‌شنوم تو هم می‌شنوی و آنچه من می‌بینم تو هم می‌بینی ولی فرق من با تو این است که تو نبی نیستی».

حجت الاسلام حسین زاده با بیان اینکه در غزوه تبوک در سال نهم هجری وقتی حضرت رسول به جنگ رفتند چون جریان نفاق در مدینه یک جریان قوی شده بود حضرت رسول (ص) حضرت علی (ع)را به جانشینی خود در مدینه گماردند، گفت: در این زمان عده‌ای قضییه را بر عکس جلوه داده و به دنبال شبهه سازی افتادند که حضرت رسول (ص) در پاسخ به این شبهات حدیث منزلت را بیان کردند و فرمودند «ای علی(ع) منزلت تو نسبت به من مثل هارون نسبت به موسی است و تو وصی و جانشین من هستی با این تفاوت که مقام نبوت را نداری».

وی با اشاره به اینکه هیچ کسی از اصحاب پیامبر (ص) مانند حضرت علی(ع) با ایشان رفت و آمد نداشت و ایشان هم با حضرت علی (ع) همین گونه بودند، تصریح کرد: وقتی آیه عشیرة العقربین نازل شد حضرت رسول در جمع قبیله خود فرمود«ای علی تو وصی و جانشین من هستی» که خیلی از افراد حضرت ابو طالب را به این خاطر مسخره می‌کردند و می‌گفتند تو باید از فرزند خود اطاعت کنی.

استاد حوزه علمیه قم افزود: احمد حنبل می‌گوید که علی بن ابی طالب با کسی قابل مقایسه نیست و تقسیم کننده بهشت و جهنم علی (ع) است که عده‌ای در این زمینه به مخالفت با احمد حنبل برخاستند که در پاسخ به آن‌ها گفت اگر شما معنای حرف پیامبر را که فرمودند هر که علی را دوست بدارد مؤمن است و هرکه علی را دشمن بدارد جهنمی و منافق است درک می‌کردید و می‌فهمیدند که جای مؤمن بهشت و جای منافق جهنم است پس در قیامت حضرت امیر (ع) معیار تقسیم بهشت و جهنم هستند.

حجت الاسلام حسین زاده اظهار کرد: ابن ابی الحدید می‌گوید من در تعجبم که در صفین همه به دنبال عمار برای تشخیص حق از باطل بودند در حالی که حضرت علی (ع) را که خود معیار حق و باطل بود و طبق سخنان رسول خدا(ص) علی مع الحق و الحق مع علی بود را ندیدند.

وی یادآور شد: جرجی جرداق مسیحی در خصوص حضرت علی (ع) می‌گوید که ای کاش تمام مادران جمع می‌شدند و یک علی(ع) برای بشریت امروز به دنیا می‌آورند./968/پ202/ی