اثر عملیات «نصر2» در توافق مونیخ
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رساٰ، رسانه‌های غربی ادعا می‌کنند گره سوریه در مونیخ در حال باز شدن است. موضوع مربوط به نشست یک روزه‌ای است که روز پنج‌شنبه 11فوریه و با حضور وزرای 17 کشور عضو حمایت بین‌المللی سوریه در شهر مونیخ آلمان برگزار شد.
سرگئی لاوروف و جان کری، وزرای خارجه روسیه و امریکا به همراه استفان دی میستورا، نماینده سازمان ملل در امور سوریه بعد از ساعت‌ها بحث و جدل در نشست مطبوعاتی مشترک حاضر شدند تا از بندهای سه‌گانه مورد توافق بگویند. این بندها عبارتند از: کمک‌رسانی غذایی و دارویی به مناطق تحت محاصره از طریق هوا و زمین، توقف خصومت‌ها که مذاکرات در این مورد از شامگاه جمعه 12 فوریه شروع شده و در هفته آینده به دست بیاید، شروع مذاکرات سیاسی برای دستیابی به صلح در ژنو بعد از اجرایی شدن دو بند قبل. قرار شده کارگروه مشترکی تشکیل شود که بر اجرای این بندها به خصوص بند نخست نظارت داشته باشد که در وضعیت فعلی اهمیت خاصی دارد.
نکته قابل توجه در مورد این بنده نوعی انعطاف از سوی شرکت‌کنندگان در نشست به خصوص از سوی روسیه و امریکاست. در حالی که امریکا قبل از نشست خواهان برقراری آتش‌بس فوری بود، روسیه با این پیشنهاد امریکا مخالف بود و در مقابل می‌خواست آتش‌بس از اول مارس برقرار شود. حالا هم امریکا و هم روسیه از این مواضع خود انعطاف نشان داده‌اند تا آنکه دست‌کم یک هفته بر سر آتش‌بس و نحوه اجرای آن مذاکراتی انجام شود. این نتیجه جدای از سه موضوع قابل توجه به دست آمده است. اول اینکه دو گروه داعش و جبهه‌النصره از موضوع آتش‌بس مستثنی شده‌اند، به این معنا که جنگ و خصومت با این دو گروه ادامه پیدا می‌کند و دوم اینکه معلوم نیست جبهه معارضان با توجه به تنوع و تکثر آنها چه موضعی در پیش بگیرند و حتی در صورت موافقت با آتش‌بس به آن پایبند خواهند ماند یا نه.
نکته سوم در مورد وضعیت جبهه‌النصره است که همواره نکته تاریکی در مورد نحوه تقابل با این گروه را ایجاد کرده است. امریکا این گروه را به دلیل وابستگی صریح آن با القاعده در فهرست گروه‌های تروریستی خود قرار داده و به همراه متحدانش آن را در کنار داعش به عنوان هدف اصلی جنگ قرار داده و این گروه در همین نشست مونیخ هم باز در کنار داعش قرار گرفته تا از مقوله ترک خصومت و آتش‌بس مستثنی باشد.
با این وجود، جبهه‌النصره به لحاظ میدانی وضعیت مشخصی مثل داعش ندارد بلکه در پیوند با دیگر گروه‌های تروریستی است که امریکا قصد دارد تحت ترک خصومت و آتش‌بس قرار بگیرند. این گروه به همراه احرار‌الشام، لواء‌الحق، جیش‌السنه و برخی گروه‌های دیگر جبهه‌ای به نام جیش الفتح در یک سال قبل تشکیل داد و با حملات خود استان ادلب سوریه را در سال گذشته میلادی تحت کنترل خود در‌آورد. حالا اگر قرار باشد تا این گروه همانند داعش باز مورد حمله قرار بگیرد، خود به خود استان ادلب و به خصوص حمله به نواحی تحت کنترل این گروه می‌تواند در دستور کار ارتش سوریه قرار بگیرد که از حمایت هوایی روسیه و همراهی نیروهای مقاومت مردمی برخوردار است، بنابر این روسیه هنوز و حتی بعد از توافق بر سر آتش‌بس می‌تواند نواحی جدای از مناطق تحت کنترل داعش را نیز مورد حمله قرار بدهد و بندهای سه‌گانه نشست مونیخ به معنای تمام شدن حملات هوایی روسیه نخواهد بود.
جدای از این موضوع، روسیه برای انعطاف خود و عقب‌نشینی از پیشنهاد آتش‌بس در اول مارس دلایلی دارد که ناشی از نتایج به دست آمده از عملیات نصر در مناطق شمالی شهر حلب است.
ارتش سوریه به همراه متحدان خود از مقاومت مردمی و حزب‌الله و حملات هوایی روسیه توانست در عملیات نصر2 به اهداف مورد نظر خود حتی بیشتر و زودتر از زمان مورد نظر روسیه برسد و با آزادسازی دو روستای نبل و الزهراء و پیشروی خط مواصلاتی حلب به سمت شمال و مرز ترکیه، در عمل راه ارتباط اصلی گروه‌های تروریستی را با ترکیه قطع کند که حتی می‌توان انتظار داشت در همین روزها، ارتش سوریه این دستاورد قابل توجه را تثبیت کند تا آنکه وضعیت گروه‌های تروریستی در استان حلب به صورت محاصره کامل دربیاید. این دستاورد قابل توجه و قرار گرفتن حمله به مواضع جبهه‌النصره در دیگر مناطق سوریه به خصوص استان ادلب است که روسیه را راضی به عقب‌نشینی از پیشنهاد اولیه و قبول بند دوم از نشست مونیخ کرده است. در هر صورت، نشست مونیخ یک گام عملی در راه رسیدن به ساز‌و‌کار سیاسی برای حل پرونده سوریه بود، با توجه به اینکه هم نظام سوریه با عملیات نصر2 دست بالا را در روند این‌ساز و کار دارد و هم اینکه ارتش سوریه هنوز جای کار برای موفقیت‌های نظامی بیشتری دارد./998/102/ب2
منبع: روزنامه جوان