۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۷:۰۰
کد خبر: ۴۲۶۴۲۴
استاد مدرسه علمیه کوثریه:

ارادت به مقام و شأن حضرت عباس در میان پیروان ادیان دیگر نیز وجود دارد

استاد مدرسه علمیه کوثریه گفت: ارادت به مقام و شأن حضرت عباس(ع) فقط خاص ما مسلمانان نیست بلکه این ارادت مخلصانه، در میان پیروان ادیان دیگر نیز دیده می‌شود که برای حاجات خود به این بزرگوار متوسل می‌شوند.
ولادت حضرت ابوالفضل العباس ع

فاطمه سادات شکریان، استاد برجسته مدرسه علمیه کوثریه در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، ضمن تبریک به مناسبت میلاد حضرت ابوالفضل‌العباس(ع) گفت: حضرت عباس(ع) یکی از شخصیت‌هایی بودند که در جریان نهضت و حرکت امام حسین(ع) نقش بسیار حساس و مهمی داشتند و دومین شخصیت در این قیام محسوب می‌شدند.

 

وی در ادامه افزود: امام سجاد(ع) در شأن وجود مبارک حضرت عباس(ع) می‌فرمایند: برای عمویم عباس جایگاه و  مقامی است که تمام شهدا در روز قیامت به منزلت ایشان غبطه می‌خورند؛ خداوند متعال به ازای دو دست حضرت ابوالفضل‌العباس(ع) که در واقعه کربلا قطع شد، دوبال به ایشان عنایت می‌فرمایند،؛ همچنین این بزرگوار مقام باب‌الحوائجی دارند.

 

شکریان بیان داشت: حضرت عباس(ع)  در 4 شعبان سال 26 هجری متولد شدند و در هنگام ولادت‌شان حالت حزن و شادی توأمان به خانه حضرت علی (ع) وارد شد.

 

استاد مدرسه علمیه کوثریه ابراز داشت: سه عامل مهم وراثت، محیط و تربیت در تکمیل شخصیت حضرت عباس(ع) دخیل بوده است، از این رو به صورت احسن و اکمل در وجود نازنین ایشان دیده می‌شود.

 

وی در ادامه گفت: به لحاظ  وراثت، نسب پدری و مادری حضرت عباس(ع)، به خانواده‌هایی منتسب می‌شد که در دلاوری و شجاعت زبانزد بودند.

 

شکریان اظهار داشت: عامل محیط در شخصیت آسمانی ایشان بسیار تاثیرگزار بود و یکی از نعمت‌های بزرگی که نصیب حضرت عباس(ع) شد، همنشینی با سلاله پاک نبی اکرم(ص) بود.

 

وی ابراز داشت: تربیت و پرورش ایشان در دامان پدری چون حضرت علی(ع) و مادری مانند ام‌البنین در شکل‌گیری شخصیت این بزرگوار بسیار موثر بود چرا که احترام و ادب خاصی در میان بزرگواران این خاندان برقرار بود.

 

استاد مدرسه علمیه کوثریه در ادامه تاکید کرد: همچنین القاب حضرت عباس(ع) مانند قمر بنی هاشم، ابوالفضل، ساقی، باب‌الحوائج، عبد صالح، ابوالقاسم، اطلس، حامی، شهید، طیار و علمدار کربلا هرکدام به یکی از ابعاد وجودی ایشان اشاره دارند.

 

شکریان در اشاره به واقعه‌ای گفت: یک راننده تاکسی تعریف می‌کرده که من ارمنی هستم؛ خداوند به من بچه نمی‌داد متوسل به حضرت عیسی(ع) و حضرت مریم(س) شدم؛ بنابراین از رانندگان مسلمان شنیده بودم اگر بچه می‌خواهید به باب‌الحوائج حضرت عباس(ع) متوسل شوید؛ روزی اتفاقی هیئتی در خیابان به نام حضرت عباس(ع) سینه می‌زدند، من مجبور شدم ماشین را در جایی پارک کنم و منتظر بمانم؛ ناخودآگاه از ماشین پیاده شدم و به ایشان متوسل شدم و بعد از مدتی صاحب پسری شدم،نام او را عباس گذاشتم.

 

وی در پایان خاطرنشان کرد: ارادت به مقام و شأن حضرت عباس(ع) فقط خاص ما مسلمانان نیست بلکه این ارادت مخلصانه، در میان پیروان ادیان دیگر نیز دیده می‌شود که برای حاجات خود به این بزرگوار متوسل می‌شوند./966/302/ب3

 

ارسال نظرات