شور دعا در سید العابدین
به گزارش خبرگزاری رسا، پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله صافی گلپایگانی ویژه نامه سید العابدین را همزمان با اعیاد مبارک شعبانیه منتشر کرد که به شرح زیر است:
صلوات خاصه
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ سَيِّدِ الْعَابِدِينَ الَّذِي اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِكَ وَ جَعَلْتَ مِنْهُ أَئِمَّةَ الْهُدَي الَّذِينَ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ يَعْدِلُونَ اخْتَرْتَهُ لِنَفْسِكَ وَ طَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ وَ اصْطَفَيْتَهُ وَ جَعَلْتَهُ هَادِياً مَهْدِيّاً اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَي أَحَدٍ مِنْ ذُرِّيَّةِ أَنْبِيَائِكَ حَتَّي يَبْلُغَ بِهِ مَا تَقَرُّ بِهِ عَيْنُهُ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ إِنَّكَ عَزِيزٌ حَكِيم؛
پروردگارا! درود فرست بر حضرت علي بن الحسين سيد و بزرگ اهل عبادت. آنكس كه تو او را براي خود خالص گردانيدي و پيشوايان هدايت را- كه آنها خلق را به حق هدايت كنند و به حق باز رجوع كنند- از نسل پاكش قرار دادي. و او را براي خويش اختيار فرمودي و او را از هر پليدي و ناپاكي، پاك و مطهر ساختي و او را برگزيدي و هادي خلق به سوي خدا و هدايت يافته به حق قرار دادي.
پروردگارا! پس درود و رحمتي بر او فرست كه بهترين درودهايي باشد كه بر ذريه پيغمبرانت فرستادي؛ تا به آن درود در دنيا و آخرت ديدهاش روشن فرمايي كه تو اي خداي مقتدرِ كامل و به حقايقِ امور آگاهي.
شور دعا
امام سجاد عليهالسلام در يكي از حالات بسيار شورانگيز دعائياش به درگاه خدا عرض ميكند:
يا مَنْ قصده الضالون فاصابوه مرشداً و امه الخائفون فوجده معقلا متي راحة مننصب لغيرك بدنه ومتي فرح من قصد سواك بنيته؟؛
اي كسي كه گمراهان او را قصد كردند و او را راهنما و مرشد خود ديدند. و ترسناكان به سوي او رفتند و او را پناهگاه خود يافتند. كجا و چه زماني راحت است براي آنكه جسمش را براي غير تو بپا دارد و در برابر غير تو بايستد و خضوع و بندگي كند. و چه زمان فرح و نشاط است براي كسي كه غير تو را نيّت نمايد؟
(نيايش در عرفات، ص14)
خشيت الهي امام عليه السلام
در روايت از سفيانبن عيينه است كه حضرت زين العابدين عليهالسلام حج گذاردند. و چون خواستند محرم شوند، مركبشان ايستاد و رنگشان زرد و لرزه بر ايشان عارض گرديد و شروع كردند به لرزيدن و نتوانستند لبيك بگويند، سفيان مي‌گويد عرض كردم: چرا تلبيه نميگوئيد؟ فرمود:
ميترسم در جوابم گفته شود: لا لبيك و لا سعديك. پس چون تلبيه گفتند غش كردند و از مركب بر زمين افتادند و پيوسته چنين حالي بر آن حضرت عارض ميشد تا حج را به پايان رساندند. (سفرنامه حج، ص318)
شعر فرزدق در مدح امام سجاد عليه السلام
هشام بن عبدالملك در زمان حكومت پدرش به مكه معظمه مشرف شد، وقتي طواف بجا آورد خواست استلام حجر كند، از كثرت ازدحام نتوانست، منبري برايش گذاشتند تا بر آن بنشيند.
در اين هنگام حضرت علي بن الحسين زين العابدين عليه السّلام در حالي كه ازار و ردائي بر تن داشت و زيباترين و خوش‌بوترين مردم بود ظاهر شد و شروع به طواف كرد، در هر شوط وقتي به حجر الأسود ميرسيد به احترام آن حضرت مردم به يك سو ميشدند، تا فرزند عزيز حسين عليه السلام استلام حجر ميكرد.
هشام كه اين احترام و احساسات را در آن موقع كه هركس ميخواست خود را به حجر برساند، از مردم ديد خشمناك شد، يكنفر از اهل شام از او پرسيد: اين كيست كه مردم، پاس هيبت و احترام او را به اين گونه نگاه ميدارند، و براي احترام او از حجر به يك سو ميشوند؟ هشام براي آنكه شاميان امام را نشناسند گفت من او را نميشناسم. فرزدق كه حاضر بود گفت: من او را ميشناسم. مرد شامي گفت: يا ابا فراس(فرزدق)او كيست؟
اينجا بود كه فرزدق آن شعر معروفش را انشاد كردكه:
هذَا الَّذي تَعْرِفُ الْبَطْحاءُ وَطْأَتَهُ *** وَالْبَيْتُ يَعْرِفُهُ، وَالحِلُّ وَالْحَرَمُ
هذَا ابْنُ خَيْرِ عِبادِ الله كُلِّهِمُ *** هذَا التَّقِي النَّقِي الطاهِرُ العَلَمُ
هذَا ابْنُ فاطِمَةَ اِنْ كُنْتَ جاهِلَهُ *** بِجَدِّهِ اَنْبِياءُ الله قَدْ خُتِمُوا
اين كسي است كه خاك بطحا جاي پايش را ميشناسد، كعبه و حلّ و حرم او را ميشناسد.
اين پسر بهترين بندگان خداست، اين پرهيزگار، پاكيزه، پاك و سرشناس است.
اين پسر فاطمه است! اگر او را نميشناسي، رسولان خدا به جدّ او ختم شدند.(پرتوي از عظمت امام حسين عليه السلام، ص431)
كلمات نوراني امام عليه السلام
- يكي از خصائص اين خاندان(خاندان پيغمبر صلي الله عليه و آله)، محبتي است كه خداوند متعال از آنها در دل‌هاي مؤمنين قرار داده است. (پرتوي از عظمت امام حسين عليه السلام، ص430)
- از زيبائي زندگي دنيا بترسيد و از فريب و شرور آن بهراسيد و متوجه زيان علاقه به دنيا باشيد، زيرا زينت دنيا آزمايش است و علاقه به آن گناه.(ترجمه جلد هفدهم بحار، ص118)
- اي بندگان خدا! از خدا بپرهيزيد، بيانديشيد و براي كاري كه خلق شدهايد، عمل كنيد. (همان، ص119)
- شخصي در خدمت امام عليه السلام گفت: خدايا مرا از مردم بينياز كن، حضرت فرمود اين صحيح نيست، مردم به هم نيازمندند، ولي بگو خدايا مرا نيازمند به مردم شرور مكن.
- هركس براي خود ارزشي قائل باشد دنيا برايش بيارزش خواهد بود.(همان، ص123)
/۱۳۲۳/د۱۰۲/ج۱