سخن؛ زیباترین و زشت ترین مخلوق خداوند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله مکارم شیرازی سخن را زیباترین و زشت ترین مخلوق خداوند و کنترل زبان را نخستین گام برای سیر و سلوک می داند.

آنچه که می خوانید بخشی از سخنان این مرجع تقلید است:

قال امام علی(ع): ما خلق الله عزوجل شیئا احسن من الکلام و لا اقبح منه بالکلام ابیضت الوجوه و بالکلام اسودت الوجوه... فان اللسان کلب عقور فأن انت خلیته عقر و رب کلمه سلبت نمعة.

امام علی(ع) در وصیتش به محمدبن حنفیه می فرماید: خداوند مخلوقی را بهتر از کلام و مخلوقی را بدتر از کلام نیافریده است، روسفیدی و روسیاهی به سبب کلام است و همانا زبان مانند سگ درنده ای است که اگر رها شود، می درد و چه بسا کلامی که نعمت را سلب می کند.

این حدیث در مورد اهمیت زبان و اصلاح زبان و گفتار است و دو مسأله بسیار قابل توجه در آن وجود دارد؛ خداوند هیچ مخلوقی بهتر از سخن و هیچ مخلوقی زشت تر از سخن نیافریده است؛ اگر در مسیر حق قرار گیرد زیباترین مخلوق خدا و اگر در مسیر باطل قرار گیرد زشت ترین مخلوق خداست.

گاهی یک جمله امتی را نجات می دهد مثلا پیامبراکرم(ص) در فتح مکه فرمود بروید که شما آزاد شده اید که اگر این جمله را پیامبر نمی فرمود به جهت کینه های موجود چنان خون ریزی در حرم امن خدا به راه می افتد که انتهایش معلوم نبود ولی این جمله موجب شد که گروه گروه به اسلام گرایش پیدا کنند.

در مقابل مواردی داریم که سخنی، آتش جنگی را روشن می کند و یا بین دو خانواده عداوت و دشمنی ایجاد می کنند.

یک دروغ ممکن است دنیایی را نا امن کند مثل دروغی که در عصر ما آمریکایی ها و انگلیسی ها گفتند که به دنبال مبارزه با تروریسم و کشف سلاح های کشتار جمعی هستند که با این جمله نا امنی عجیبی در منطقه و دنیا ایجاد کردند و با پررویی تمام می گویند که ما به این وسیله امنیت ایجاد کرده ایم در حالی که بودجه هایی که اکنون در دنیا صرف مبارزه با تروریسم می شود سرسام آور است.

پس باید پذیرفت که زشت ترین و زیباترین مخلوق خدا زبان است؛ امام علی(ع) در ادامه می فرماید سخن است که روی انسان را سفید و یا سیاه می کند؛ روز قیامت روز روسفیدی و روسیاهی است واز عوامل سیاهی و سفیدی صورت سخنان انسان است نه تنها در قیامت بلکه در دنیا هم عده ای به خاطر سخنان و دروغ هایشان رو سیاه هستند ولی این روسیاهی در صورت آنها پدیدار نیست؛ زبان تربیت نشده مانند سگ درنده است ک اگر رها شود صاحب آن را هم می گیرد.

باید سعی کنیم زبان خود را درمقابل دوست، خانواده، بزرگتر و کوچکتر، اساتید و مردم عادی حفظ کنیم؛ گام اول در سیر و سلوک الی الله زبان است و باید مواظب آن و ناشکری هایش باشیم تا مبادا نعمت های خود را از ما بیگرد./1324/ت۳۰۳/ی