تمام انبیا حلقه های متصل و مصدق یکدیگر هستند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله جعفر سبحانی ظهر بیست و سوم ماه مبارک رمضان در درس تفسیر سوره صف که در مجتمع آموزش عالی فقه(حجتیه) قم برگزار شد، با اشاره به آیه 5 این سوره اظهار داشت: در این آیه می خوانیم که به ياد آوريد هنگامى را كه موسى به قومش گفت«اى قوم من چرا مرا آزار مى‏‌دهيد با اينكه مى‏‌دانيد من فرستاده خدا به سوى شما هستم؟»؛ در اینجا سؤالی می شود که ارتباط این آیه با تسبیح موجودات، عالم بدون عمل و جهاد که موضوع آیات قبل بود، چه ارتباطی دارد؟ بین آیات ارتباط وجود دارد، این مربوط به مسأله عالم بدون عمل می شود که ای مردم می دانید من رسول خدا هستم، چرا مرا آزار می دهید؟

این مرجع تقلید تصریح کرد: شاید برخی بگویند مردم از کجا باید می دانستند که حضرت موسی(ع) رسول خدا است، باید گفت که از دریا عبور دادن مردم، معجزه عصای موسی(ع) و سایر معجزات، دلیل بر پیامبر بودن ایشان است.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم افزود: در این آیه آمده است «فَلَمَّا زَاغُواْ أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ» اگر انسان در مقابل نعمت، کفران نعمت کند، عکس العمل دارد و قرآن مجید بر این مسأله حاکی است و خداوند توفیق خود را قطع خواهد کرد، از حق به باطل رفتن این قوم سبب شد که حتی موسی بن عمران را به عمل جنسی متهم کردند؛ خداوند در مقابل این سخن مردم، قلب های آنها را از حق به باطل می برد و کار خدا نتیجه عملشان بود.

حضرت آیت الله سبحانی اظهار داشت: قانون خدا این است که اگر کسی از هدایت اول بهره گرفت، هدایت دوم در ادامه اش است و اگر فرد از هدایت اول بهره نگیرد، از رسیدن هدایت دوم محروم می شود. خداوند انبیا را فرستاده است اگر کسی از این هدایت بهره گرفت، بهره دوم توفیق خداوند است و پروردگار او را کمک می کند اما اگر مثل قوم موسی(ع) شدند، خلاق متعال نیز قلب آنها را به سوی باطل می کشاند؛ این آیه دلیل بر جبر نیست، بلکه دلیل بر اختیار است؛ در قرآن مجید نظایری بر این مسأله آمده است.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم افزود: تمام انبیا حلقه های متصلی هستند، اینطور نیست که نبی بعدی نبی قبلی را تخطئه کند؛ دین الهی مانند نهر عظیمی است که هر پیامبری از مسیر خود وارد شده و بهره گرفته است و همه انبیا مصدق یکدیگر هستند.

حضرت آیت الله سبحانی اظهار داشت: اما حضرت عیسی(ع) قیدی را اضافه می کند در ادامه این آیه می خوانیم که می گوید «مُّصَدِّقًا لِّمَا بَينْ‏َ يَدَىَّ مِنَ التَّوْرَئةِ وَ مُبَشِّرَا بِرَسُولٍ يَأْتىِ مِن بَعْدِى اسمُْهُ أَحْمَدُ» من در عین حالی که تورات را تصدیق می کنم، آمده ام در میان شما، اختلافاتتان قضاوت کنم؛ در ادامه به آمدن پیامبر اسلام(ص) مژده می دهد و اینجا است که باید دید که در انجیل های امروزی این بشارت آمده است یا خیر. امروزه رهبران مسیحی می گویند که در این آیه «احمد» آمده است و پیامبر شما «محمد» است. فردا پاسخ این شبهه را می دهیم./822/پ۲۰۱/ج۱