تعامل توام با مهربانی و مودت از خصایص یک روحانی با تقوا است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین علی اکبر رشاد، تولیت حوزه علمیه امام رضا(ع)، امروز در جلسه درس خارج فقه که در همین حوزه علمیه برگزار شد، گفت: امیرمومنان علی(ع) فرمودند: «التودد نصف العقل»، حضرت علی(ع) در این کلام نورانی به نکته بسیار ارزشمندی راجع به عقل عملی اشاره کرده و می‌فرمایند: آن کسی که می‌خواهد امور خود یا به واسطه جایگاهی که دارد امور جامعه را تدبیر کند باید بداند که یکی از ابزارهای ضروری و در حقیقت نیمی از تدبیر و تودد، دوستی و محبت با دیگران است.
وی افزود: تعامل توام با محبت و مودت اهمیت بسیار زیادی به خصوص برای مبلغین دینی دارد، متاسفانه برخی از طلاب با مردم برخورد توام با محبت ندارند و از موضع برتر به مردم می‌نگرند و با لحن خشک و خشن، غرور، کبر و عجب با دیگران مواجه می‌شوند، این گونه رفتارها سم مهلکی برای روحانیت به حساب می‌آید.
حجت الاسلام والمسلمین رشاد با تاکید بر اینکه مبلغین دین ابزاری جز علم، تقوا و محبت به مردم ندارند، ابراز کرد: هر شخصی که فاقد علم یا تقوا است و یا با مردم از راه ملاطفت، مودت و محبت تعامل نمی‌کند لیاقت و صلاحیت پوشیدن جامه روحانیت و حضور در جامعه روحانیت را ندارد.
تولیت حوزه علمیه امام رضا(ع) بیان داشت: طلبه‌ای که تصور می‌کند پوشیدن جامه روحانیت یک شأنیت سوری و مادی است و باید از شان مادی این لباس بهره ببرد سخت در اشتباه است چرا که لباس روحانیت یک شأنیت معنوی است، بهره‌برداری از خصایص و مواهب شئون معنوی نقض معنویت است و هر کسی که بخواهد از معنویت سوء استفاده کند در واقع معنویت را نفی کرده و در دم فاقد معنویت می‌شود و آن را از دست می‌دهد.
رییس شورای حوزه علمیه تهران ادامه داد: بنابراین رفتار با مهربانی و مودت به اندازه داشتن علم و تقوا برای یک روحانی لازم و ضروری است، چرا که جوهر داشتن یک رفتار اخلاقی محبت و مودت است، کلام حضرت علی(ع) که فرمودند تودد و رفتار با مودت نیمی از عقل است بیانگر این موضوع است که تودد از نوع عمل است نه معرفت، بنابراین تودد نیمی از عقل عملی است نه عقل نظری.
این مفسر قرآن کریم با بیان اینکه نیمی از خرد و عقل عملی به رفتار توام با محبت و مودت با دیگران برمی‌گردد بخصوص کسانی که رشته کاری و مسؤولیت‌شان در چارچوب تعامل با دیگران تعریف می‌شود، تصریح کرد: روحانیت از این قسم محسوب می‌شوند، هیچ قشر و طبقه‌ای در جامعه به اندازه روحانیت رابطه با مردم ندارد از این نظر روحانیون مسؤولیت بسیار سنگینی دارند اگر این جهت در جامعه رعایت شود هر قدر که عده‌ای خطا کنند و دشمنان فضاسازی کنند شأن روحانیت محفوظ خواهد ماند.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: اما اگر این ویژگی رعایت نشود شأن روحانیت آسیب خواهد دید و از دل مردم خارج خواهد شد، وقتی روحانیت از دل مردم خارج شود یقینا سقوط خواهد کرد و نقش خود را در هدایت مردم، پیشبرد شئون جامعه، حراست از استقلال ملی، تمامیت ارضی و استقلال هویتی آحاد جامعه از دست خواهد داد./813/پ۲۰۲/ب۱