یادداشت؛
منطق قرآن در مواجهه با استکبار
یکی از آموزههای قرآن، آشنایی با راه و رسم مستکبران زمان برای مقابله با جریان حق و عدالتطلبی منادیان توحید در طول زمان است.
به گزارش خبرگزاری رسا، یکی از آموزههای قرآنی آشنایی با راه و رسم و روش فرعونیان و مستکبران زمان برای مقابله با جریان حق و عدالتطلبی منادیان حق و ندای توحیدی در گستره زمان است.
انقلاب اسلامی ایران با تمسک به قرآن کریم و آموزههای آن توانسته است در بیش از ۴۰ سال گذشته از گردنههای صعبالعبور تهدیدات و فشارها، فرصتسازی کرده و بینی بدخواهان نظام اسلامی و در رأس آنها شیطان بزرگ را به خاک بمالد. در ذیل به بخشهایی از ترفندهای دشمنان انقلاب اسلامی از منظر قرآن اشاره میکنیم.
۱ ـ ایجاد جار و جنجال برای شنیده نشدن صدای حق: قرآن کریم در سوره فصلت، آیه ۲۶ میفرماید: منکران و منادیان باطل میگفتند گوش به این قرآن ندهید و هنگام تلاوت آن، سخن بیهوده به آن بیامیزید، شاید پیروز شوید.
۱ ـ ایجاد جار و جنجال برای شنیده نشدن صدای حق: قرآن کریم در سوره فصلت، آیه ۲۶ میفرماید: منکران و منادیان باطل میگفتند گوش به این قرآن ندهید و هنگام تلاوت آن، سخن بیهوده به آن بیامیزید، شاید پیروز شوید.
این یک روش قدیمی برای مبارزه در برابر نفوذ حق است که امروز نیز استکبار به صورت گسترده و خطرناک برای منحرف کردن افکار عمومی محیط را آنچنان پر از جنجال میکند که صدای حقطلبانه انقلاب اسلامی در جهان شنیده نشود.
در این روش فضای مجازی و شبکههای اجتماعی برای خلق دروغ و تهمت و شایعهپراکنی و القای ناامیدی برای ناکارآمدی انقلاب اسلامی از هیچ لغو و هجوی پرهیز نمیکنند، ولی همانطور که دشمنان قرآن نتوانستند مانع گسترش ندای قرآن و حقطلبی شوند، بیتردید امریکا و همه اذنابش نیز نخواهند توانست صدای حقانیت جمهوری اسلامی را خنثی کنند و بالعکس با نوع مقابله و حماقت خود بر درست بودن مسیر انقلاب اسلامی صحه میگذارند، چراکه وعده خداوند پیروزی مؤمنان در مصاف حق و باطل است.
۲ ـ قدرتنمایی ظاهری مستکبران: خداوند در سوره مؤمنون، آیه ۴ میفرماید: مبادا قدرتنمایی ظاهری دشمنان دین شما را بفریبد.
در آیات قرآن به تکرار با این سخن روبهرو میشویم که مؤمنان هرگز تصور نکنند اگر چند صباحی امکانات و قابلیتهای وسیعی در اختیار مستکبران و زورگویان عالم قرار گرفته، این نشانه پیروزی آنها در پایان کار است، به همین منظور انگشت روی نمونههای تاریخی به عنوان مصادیق ابطال این تفکر گذاشته و به سرنوشت فرعون در مصر، نمرود در بابل و ابوسفیان در مکه اشاره و این واگذاری را با هدف اتمام حجت یا آزمایش مؤمنان ذکر میکند.
منطق قرآن در مقابل قدرتنمایی و هیمنه استکبار مرعوب نشدن و استقامت و وعده پیروزی است، همانطور که امروز شیطان بزرگ با همه توان و هیمنه ظاهری و کمک گرفتن از قارونهای منطقه و حرکت دادن ناوهای خود در خلیجفارس به دنبال قدرتنمایی ظاهری است، اما ملت انقلابی و بصیر و فهیم ایران تحت زعامت و مقتدای امامین انقلاب ۴۰ سال است که در برابر این ابرقدرت پوشالی ایستادگی کرده و سیلیهای محکمی در ایران و منطقه به گوش او نواخته و همچنان با قدرت و صلابت و با اتکا به ایمان و فضل الهی فریاد میزند که امریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند.
۳ ـ دوست نشدن با یهود و نصارا: قرآن کریم در سوره مائده/۵۱ میفرماید:ای کسانی که ایمان آوردهاید، یهود و نصاری را به دوستی نگیرید که آنان دوست یکدیگرند و کسی که آنان را دوست بدارد، خود او هم از ایشان است، همانا خدا مردم ستمکار را هدایت نمیکند.
بسیارى از مفسران نقل کردهاند که بعد از جنگ بدر، عباده بن صامت خزرجى خدمت پیامبر (ص) رسید و گفت: من همپیمانانى از یهود دارم که از نظر عدد زیاد و از نظر قدرت نیرومندند، اکنون که آنها ما را تهدید به جنگ میکنند و حساب مسلمانان از غیرمسلمانان جدا شده است من از دوستى و همپیمانى با آنان برائت مىجویم، همپیمان من تنها خدا و پیامبر او است، عبداللَّهبنابى گفت: ولى من از همپیمانى با یهود برائت نمیجویم، زیرا از حوادث مشکل میترسم و به آنها نیازمندم، پیامبر (ص) به او فرمود: آنچه در مورد دوستى با یهود بر عباده میترسیدم، بر تو نیز میترسم (و خطر این دوستى و همپیمانى براى تو از او بیشتر است) عبداللَّه گفت:، چون چنین است من هم میپذیرم و با آنها قطع رابطه میکنم، آیات فوق نازل شد و مسلمانان را از همپیمانى با یهود و نصارى بر حذر داشت.
آیات فوق مسلمانان را از همکارى با یهود و نصارى به شدت برحذر میدارد، نخست میگوید: «اى کسانى که ایمان آوردهاید، یهود و نصارى را تکیهگاه و همپیمان خود قرار ندهید»، یعنى ایمان به خدا ایجاب میکند که به خاطر جلب منافع مادى با آنها همکارى نکنید.
جالب اینکه در اینجا روى عنوان «اهل کتاب» تکیه نشده بلکه به عنوان «یهود و نصارى» از آنها نام برده شده است، شاید اشاره به این است که آنها اگر به کتب آسمانى خود عمل میکردند همپیمانان خوبى براى شما بودند، ولى اتحاد آنها به یکدیگر روى دستور کتابهاى آسمانى نیست بلکه روى اغراض سیاسى و دستهبندىهاى نژادى و مانند آن است، سپس با یک جمله کوتاه، دلیل این نهى را بیان کرده و میگوید: «هر یک از آن دو طایفه دوست و همپیمان هممسلکان خود هستند»، یعنى تا زمانى که منافع خودشان و دوستانشان مطرح است، هرگز به شما نمىپردازند.
روى این جهت، «هر کس از شما طرح دوستى و پیمان با آنها بریزد، از نظر تقسیمبندى اجتماعى و مذهبى جزء آنها محسوب خواهد شد» و شکی نیست که خداوند چنین افراد ستمگرى را که به خود و برادران و خواهران مسلمان خود خیانت کرده و بر دشمنانشان تکیه میکنند، هدایت نخواهد کرد.
۴ ـ منفعل کردن جوانان به عنوان پیشرانهای اصلی جامعه: خداوند در آیه ۶ سوره ابراهیم خطاب به حضرت موسی (ع) میفرماید: «به یاد آور زمانی را که فرعون پسرانتان را سر میبرید و زنانتان را برای خدمتکاری زنده میگذاشت.»
امروز نیز فرعون زمان یعنی امریکا با ترویج انواع و اقسام روشها در فضای مجازی و غیرمجازی و شبکههای اجتماعی مشغول از کار انداختن نیروی فعال جامعه است. او میخواهد از جوانان با همت این کشور مردگانی زندهنما ایجاد کند که هیچگونه تحرک و واکنشی در برابر هرگونه دسایس توطئههای خویش نداشته باشند. /۱۰۱/۹۶۹/م
منبع: روزنامه جوان
ارسال نظرات