عالم ربانی هرگز برای جاه و مقام کسب علم نمی کند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت‌الله محمدباقر تحریری تولیت مدرسه علمیه مروی، در جلسه درس اخلاق اساتید حوزه های علمیه خواهران استان تهران که در مدرسه علمیه کوثریه برگزار شد، گفت: پیامبراکرم(ص) فرمودند: خداوند متعال مخلوقی افضل‌تر و اکرم‌تر از من نیافریده است.

وی با بیان اینکه خداوند متعال ایشان را به مقام محمود ستوده است، ادامه داد: پیامبراکرم(ص) از جانب خداوند مامور شدند انسان ها را به آن هدف متعالی خلقت هدایت کرده و راه درست را به آنان معرفی کنند.

آیت الله تحریری به خلق عظیم پیامبراکرم(ص) اشاره کرد و گفت: خداوند در آیات قرآن کریم حضرت را دارای خلق عظیم معرفی می کند و به انسان ها توصیه دارد که از رفتار و اعمال حضرت الگوبرداری کنند.

تولیت مدرسه علمیه مروی با اشاره به اینکه انسان با الگوبرداری از خلق عظیم پیامبراکرم(ص) است که می تواند ارتباط عبودی با خداوند متعال برقرار کند، اظهار داشت: پیامبراکرم(ص) رحمةللعالمین است؛ مقصود ار رحمت در این کلام دستگیری، هدایت و بردن انسان ها به سمت آن هدایت مطلوب یعنی هدف خلقت است.

وی با تاکید بر اینکه مسؤولان و اساتید حوزوی که در جایگاه تعلیم و تعلم قرار دارند باید توجه ویژه ای به جنبه هدایتی پیامبراکرم(ص) داشته باشند، اظهار داشت: اساتید همواره باید مسیر تعلم را از پیشگاه قرآن و معارف نورانی اهل بیت(ع) کسب کنند زیرا هیچ شأنی از شؤونات زندگی نیست که در قرآن کریم و خاندان عصمت و طهارت(ع) نباشد.

استاد حوزه علمیه ادامه داد: امت اسلام در سیر الی الله نمی توانند لحظه ای از پیامبراکرم(ص) و اولیای الهی بی نیاز باشند حتی بقای در مقصد نیز به واسطه ایشان محقق می شود.

آیت الله تحریری درباره مقام محمود، عنوان کرد: مقام محمود، آن مقام ستایش شده ای است که خداوند متعال در مرحله اول حضرت را ستایش کرد و به عنوان بزرگ ترین بنده خویش قرار داد؛ پیامبراکرم(ص) دیگران را نیز با توجه به ظرفیت وجودی خودشان به آن مقام می رسانند.

تولیت مدرسه علمیه مروی ادامه داد: امام علی(ع) خود را مطیع پیامبراکرم(ص) معرفی می کنند و همچنین می فرمایند: پیامبراکرم(ص) بزرگ‌ترین الگو است و کسی که به ایشان تاسی می کند محبوب ترین بنده نزد خداوند متعال خواهد بود.

وی با تاکید بر اینکه انسان باید برای رضای خدا در طلب علم مفید باشد، ابراز کرد: امیر حکمت و بلاغت می فرمایند: عالم به دری از درهای علم راه پیدا نمی کند مگر اینکه در درون خویش نوعی کوچکی و ذلت در برابر خداوند داشته باشد، همچنین عالم در تعلم لله درصدد آگاهی یافتن از علوم موجود الهی در عالم هستی است و با کسب علوم حس بی نیازی در وجودش احساس نمی کند و در برابر مردم متواضع است و دیگر اینکه خوف من الله دارد و تلاش علمی و عملی او افزایش می یابد.

آیت الله تحریری ادامه داد: کسی که برای طلب دنیا کسب علم کند هرگاه به دری از درهای علم برسد حس بزرگی به او دست می دهد و با گردن درازی به مردم، خودش را به دیگران ترجیح می دهد تا سایرین در برابر او تواضع داشته باشند، چنین کسی دنبال حقیقت نیست و به دنبال پرورش نفسانیات خویش است این شخص با انحرافات فکری به دین ضربه می زند./813/پ202/ب1