در مساجد بسته شد، چرا مأذنهها خاموش است؟
به گزارش خبرگزاري رسا، در این فضای دردآلود کرونایی، بسیار متاسفم که مساجد و مصلیهای کشور خاموش شدهاند، ولی باید باور کنیم حیات این اماکن مبارکه، منحصر به نماز و خطابه و دعا نیست و نباید فراموش کرد سخن کلیدی و محوری امام راحل را که فرمودند: «مسجد سنگر است....»
بنابراین از روی ارادت به این اماکن محترم، پیشنهادهایی را فهرست میکنم. شاید به کار آید.
۱ـ چرا هنگام اذان، تمام مساجد، قبل و بعد از اذان به غیر از تلاوت قرآن، مناجاتهایی را به زبانهای فارسی و عربی پخش نمیکنند؟ مگر پخش مناجات و راز و نیاز و دعا از گلدستههای مسجد هم موجب شیوع کرونا میشود؟ جا دارد امام جماعت یا فرد دیگر خوشصدا به صورت دکلمه و یا با صوت خوب، مناجاتی را پخش کنند و هر شنوندهای را تحت تاثیر قرار دهند و برای شبکه درمانی کشور دعا کنند. خوب است صدای بلندگوها آزاردهنده نباشد و با ولوم مناسب، این کار انجام شود.
۲ـ برای آشتی بین مسجد و عدهای مسجدگریز، مساجد را محل توزیع رایگان لوازم بهداشتی و ضدعفونیکننده قرار دهیم تا هم رایگان انجام شود و هم دستسودجویان و واسطهها قطع شود. مگر در زمان دفاع مقدس، مساجد پایگاه عزیمت رزمندگان دلاور اسلام و محل جمعآوری و آمادهسازی کمکهای مردمی نبود؟ حالا هم میشود به مساجد، نقشی همانند سالهای دفاع مقدس بخشید. در این موضوع، لازم نیست کسی به داخل شبستانها رفت و آمد داشته باشد. همینکه از صحن و حیاط مساجد برای کمک به دفع کرونا استفاده شود، خوب است.
۳ـ در محلات اعلام شود هرکس خیاطی میداند و چرخ خیاطی دارد، به مسجد بیاید و لوازم مربوط به تولید ماسک را در اختیارشان قرار دهیم تا با این قدم، هم نیاز عمومی به اقلام بهداشتی برطرف شود و هم تعامل با مسجد صورت پذیرد؛ ضمن اینکه چهره خادمانه مسجد تجدید حیات میکند.
۴ـ چرا بعضی مساجد، کاملاً تعطیل است؟ آیا کسی گفته درب مساجد کاملاً بسته و خانههای خدا تعطیل باید باشد؟ میشود درب مساجد را باز نگه داشت، منتها بدون نماز جماعت. آنگاه اعلام شود هر کسی میخواهد برای نماز فرادی به مسجد بیاید، سجادهاش را بیاورد و ببرد، رعایت فاصله را داشته باشد و .... حضور در مسجد، آرامشبخش است.
۵ ـ نمیدانم آیا مساجد در ستاد ملی کرونا نمایندهای دارند یا خیر. اگر هست و بیفروغ است که واویلا و اگر نیست، چرا؟ این برهه از زمان، فرصت میدانداری اجتماعی، مذهبی و خدماتی مساجد است.
۶ـ چه زیباست که با اعلام رسمی مساجد از مأذنهها و صداوسیما، از تمام مردم برای قدردانی از شبکه بهداشت و درمان و خاصه پزشکان و پرستاران دعوت شود. به عنوان مثال از تمام مردم بخواهند در یک ساعت مشخص، پشت پنجرهها یا بالکن خانهها با لباس سفید حضور پیدا کنند و یا مانند آن.
نیازی نیست شعار مردم، لزوماً تکبیر یا همانند آن باشد که همه اقشار مردم در این حرکت حضور یابند، ولی کاملا شفاف باشد که این دعوت از طرف مساجد کشور، ائمه جمعه و جماعت صورت گرفته است.
ایجاد و ساختن فضای عمومی معنوی و تعامل با مساجد و پرفروغ کردن مساجد در نظر مردم وظیفه اهالی مدیران مساجد و مصلیهاست که میتوان از این فرصت ناخوشایند بهترین استفاده را کرد./1360/
سیدضیا صالحی خوانساری/کارشناس مسائل دینی