۲۰ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۱۵:۵۵
کد خبر: ۶۸۰۰۷۸

بیانیه جامعه مدرسین در محکومیت جنایات تروریستی کابل و فلسطین

بیانیه جامعه مدرسین در محکومیت جنایات تروریستی کابل و فلسطین
جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با صدور بیانیه ای جنایات تروریستی کابل و فلسطین را محکوم و تصریح کرد: آمریکا و ایادی مزدورش از استقامت جبهه مقاومت عصبانی‌اند.

به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با صدور بیانیه ای جنایات تروریستی کابل و فلسطین را محکوم کرد.

متن این پیام بدین شرح است:

بسم‌الله الرحمن الرحیم

هر چه فریاد دارید بر سر آمریکا بکشید.امام خمینی(ره)

این روزها شاهد حوادثی هستیم که دل هر انسان آزاده‌ای را به درد می‌آورد. در غرب کابل مدرسه دخترانه شیعی منفجر می‌شود و پدران و مادران با جنازه‌های فرزندان معصومشان روبرو می‌شوند و از سوی دیگر روزه‌داران اهل سنت در اطراف مسجدالاقصی موردحمله قرارگرفته و خانواده‌هایشان داغدار می‌شوند.

و اگر حادثه آتش‌سوزی کنسولگری ایران در کربلا را نیز ضمیمه کنیم، به یک نکته راهبردی دست خواهیم یافت که آمریکا و ایادی مزدورش از استقامت جبهه مقاومت عصبانی‌اند و ترتیب دادن همه این حوادث برای آن است که اذهان را از توجه به افول قدرت پوشالی آمریکا و صهیونیسم منحرف نموده و در آستانه خروج از افغانستان، خود را عامل امنیت در این کشور معرفی نمایند.

این در حالی است که مسلمانان و آزادگان جهان، در روز قدس خشم و انزجار خویش را از صهیونیست‌های کودک کش ابراز نموده و با به آتش کشیدن پرچم آمریکا در کنار پرچم اسرائیل، مسبب اصلی ناامنی در منطقه و جهان را، آمریکا معرفی کردند.

جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ضمن محکوم کردن این جنایات اخیر و با همدردی با خانواده‌های داغدار، از همه گروه‌ها، احزاب، علما، روشنفکران و جوانان جبهه مقاومت می‌خواهد با استقامت هر چه بیشتر در این عرصه و با توسعه توان دفاعی خویش در کنار رشد خودآگاهی و استقلال‌طلبی، آینده‌ای پر از امید برای ملت‌های مسلمان رقم بزنند.

و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته

سید هاشم حسینی بوشهری، ربیس شورای عالی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم

ارسال نظرات
نظرات بینندگان
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۱۴:۵۴
به یاد دختران افغان که به جُرم هزاره بودن، به خون کشیده شدند....

گاهی پدر شدیم و پسر را گریستیم
گاهی پسر شدیم و پدر را گریستیم
هر روز و شب، درست چهل سال می‌شود
ساعاتِ تلخِ پخشِ خبر را گریستیم
هر دم به خون خویش فتادیم و ساختیم
هِی قبر تازه کوه و کمر را، گریستیم
مادر شدیم و از پس هر زخم انفجار
هی چشم‌هایِ مانده به در را گریستیم
در خون نشست روسریِ دختران‌مان
رخساره‌گانِ قرص قمر را گریستیم
بعد از تو روزگار همانی که بود، ماند
هر سال ما قضا و قدر را گریستیم
بعد از تو نیز مثل خودت عاصی عزیز!
«شب را گریستیم، سحر را گریستیم»
0
0