مصادره‌ی ولایت فقیه در رقابت‌های سیاسی

روزنامه‌ی جمهوری اسلامی روز سه شنبه ۱۸ شهریور سال ۱۳۷۶، در سرمقاله‌ی خود با تیتر «سخنی با حوزه‌های علمیه» به استفاده‌ی عنوانی و مصادره از «ولایت فقیه» در رقابت‌های سیاسی اشاره داشته و نقش حوزه‌های علمیه را در این زمینه حساس دانسته است. خواندن این یادداشت پس از ۲۷ سال از نگارش آن خالی از لطف نیست:

تعریفی که حضرت امام خمینی از ولایت فقیه داشتند این‌ بود که ولایت فقیه ستون فقرات نظام‌ جمهوری اسلامی است‌. آن کس که توانست حاکمیت طاغوت در ایران را ریشه‌کن کند و بجای رژیم کاملاً وابسته‌ی شاه، نظام مستقل و مردمی و مبتنی بر اسلام را مستقر کند. 

در ادامه‌‌ی یادداشت می خوانیم: درست است که برپایی جمهوری اسلامی ایران، خواست ملت بود و صاحبان اصلی انقلاب و نظام خود مردم هستند و به همین دلیل مسئولیت دفاع از آن نیز بر عهده‌ی خود مردم است ولی هیچ تردیدی وجود ندارد  که این مسئولیت بیش از همه بر دوش حوزه‌های علمیه سنگینی می‌کند و دشمن برای براندازی نظام به سراغ اساس نظام‌ می‌رود که همان عمود خیمه‌ی حاکمیت اسلام و به تعبیر دقیق حضرت امام خمینی (ره) ستون فقرات این نظام است و به همین دلیل است که حوزه‌های علمیه باید در زمینه‌ی دفاع از اصل ولایت فقیه احساس مسئولیت کنند و در انجام این رسالت از هیچ کوششی دریغ ننمایند و نکته‌ی بسیار مهم چگونگی دفاع از ولایت فقیه است که همواره دفاع حساب شده و اصولی است که می‌تواند مفید باشد؛ کما اینکه دفاع حساب نشده و غیر اصولی به جای آن‌که مفید باشد زمینه‌ساز مؤثر واقع‌شدن توطئه‌ها وحملات و ضربات دشمنان می‌شود. 

سرمقاله‌نويس روزنامه ادامه داده است: به این گنجینه‌ی بزرگ معنوی نباید با چشم و چشم‌داشت مادی نگاه کرد. وقتی به ولایت فقیه به‌عنوان یک سرمایه‌ی مادی نگاه کنیم، طبعاً به خود اجازه خواهیم داد آن را برای برآورده‌شدن حوائج دنیایی خود خرج کنیم. مثلاً وقتی انتخابات می‌شود اعلام‌ می‌کنیم هر کسی به نامزد یا نامزدهای مورد نظر ما رأی ندهد، ضد ولایت فقیه است و یا این‌که ادعا کنیم فرد مورد نظر ما مورد نظر و تأييد ولی فقیه است و هر کس معتقد به ولایت فقیه است باید به فرد مورد نظر ما رأی بدهد وگرنه ضد ولایت فقیه است. 

سپس نويسنده‌ی یادداشت گریزی به انتخابات‌های پيشين زده و نوشته است: این‌ها کارهای زشتی بود که در انتخابات مجلس پنجم و انتخابات هفتمین دوره‌ی رياست جمهوری صورت گرفت و متأسفانه همگی به حساب حمایت از ولایت فقیه گذاشته شد. این بدترین نوع دفاع از ولایت فقیه و خرج‌کردن از سرمایه‌ی عظیمی است که باید پشتوانه‌ی پايان‌ناپذیر معنوی انقلاب و نظام جمهوری اسلامی باشد. 

در ادامه آمده است: در عرصه‌های منازعات و مباحث فکری و حتی گاهی عملکردهای سیاسی هم متأسفانه از همین شیوه‌ی ناپسند استفاده می‌شود. این‌که کسانی بی‌بضاعت خود را در برخورد منطقی با شبهات القاء‌شده توسط این و آن با چسباندن برچسب ضد ولایت فقیه به آن‌ها توجیه کنند و یا برای سرپوش‌گذاشتن بر ضعف عملکردهای خود، پشت سر رهبری سنگر بگیرند و اعلام کنند آنچه گفته‌ایم‌ و انجام داده‌ایم طبق نظر ایشان بوده است که بدترین نوع اعلام‌ طرفداری و دفاع از ولایت فقیه و رهبری است. 

در بخش پایانی سرمقاله می‌خوانیم:

مدافعان واقعی ولایت فقیه کسانی هستند که در همه‌ی عرصه‌ها از خودشان و از بضاعت و آبروی خودشان خرج می‌کنند و ضعف‌ها را به حساب خود می گذارند و قوت‌ها را به رهبری منتسب می‌نمایند. حوزه‌های علمیه در شکل‌دادن به شیوه‌ی حمایت از ولایت فقیه در همه‌ی عرصه‌های عملی و فکری و تصحیح عملکردهای نادرست مدعیان حمایت و دفاع از ولایت فقیه باید نقش اساسی داشته باشند‌. بی‌توجهی حوزه‌های علمیه به این مسائل مهم موجب واردآمدن لطماتی به اساس نظام‌ جمهوری اسلامی و عمود خیمه‌ی حاکمیت اسلامی می‌شود که جبران آن‌ها بسیار دشوار و وقت‌گیر است. چه بسا که امروز، اساسی‌ترین رسالت حوزه‌های علمیه حفظ میراث گرانبهای حضرت امام خمینی (ره) یعنی ولایت فقیه است و این امر فقط با شناخت شیوه‌های صحیح دفاع از این اصل مترقی میسر خواهد بود.