۱۲ روز حماسه؛ وقتی عمامه‌ها زره می‌شوند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، در این دوازده روز پرآتش، وقتی رژیم صهیونیستی و ارباب آمریکایی‌اش، مرزهای انسانیت را درنوردیدند و آسمان منطقه را با بوی باروت و خون آلوده کردند، از دل حوزه‌های علمیه آذربایجان شرقی، رعد غیرت برخاست و صاعقه ایمان بر سر دشمن فرود آمد.

اینجا تبریز، سرزمین ستارخان و باکری‌هاست اما این بار نه از سنگرهای خاکی، بلکه از محراب مساجد و کلاس‌های درس فقه و اصول، موجی از جهاد برخاست روحانیون جوان، طلاب بصیر، و بسیجیان عمامه‌پوش، عملاً وارد میدان شدند. نه برای تماشا، که برای اقدام. نه با شعار، که با شجاعت!

در این ۱۲ روز، صدها نشست روشنگری برگزار شد، صدای مرگ بر اسرائیل از تریبون مساجد و هیئات طنین‌انداز شد، گروه‌های رسانه‌ای طلاب، قلب جنگ شناختی را نشانه گرفتند و با تولید محتوای چندزبانه، خواب را از چشم مزدوران غربی ربودند.

طلاب بسیجی در قالب گروه‌های جهادی فرهنگی، به مناطق مرزی اعزام شدند، خطبه‌های جمعه را به سنگرهای نبرد تمدنی تبدیل کردند و در فضای مجازی، شمشیر بران انقلاب شدند. هر طلبه، یک رسانه شد. هر عمامه، یک پرچم. هر منبر، یک سنگر.

کاروان‌ های تبلیغی سیار، هیئات عزاداری انقلابی، پویش‌های بین‌المللی حمایت از مقاومت، تشکیل قرارگاه‌های عملیات روانی، اعزام تیم‌های مشاوره خانواده به پادگان‌ها، تولید پوستر و کلیپ و بیانیه‌ های کوبنده، تنها بخشی از رزمایش کم‌نظیر سربازان روح‌الله در این جنگ روایت‌ها بود.

طلبه‌ای که تا دیروز در حجره درس اخلاق می‌خواند، امروز با دل پر از عشق به قدس، پشت لپ‌تاپ یا دوربین، در حال شکستن هیمنه دروغین صهیونیسم جهانی است. روحانی‌ای که دیروز در مسجد، قرآن می‌آموخت، امروز فریادش، قلب تل‌آویو را می‌لرزاند.

آری! اگر دشمن خیال کرده بود جنگ را با موشک آغاز می‌کند، طلاب نشان دادند که جنگ را با ایمان پاسخ می‌دهند. اگر صهیونیست‌ها، خانه می‌زنند؛ ما قلبشان را نشانه می‌رویم. و اگر آمریکا به میدان آمده، ما نیز با همه هستی‌مان ایستاده‌ایم.

و این تازه آغاز راه است...

چرا که تا قدس آزاد نشود، سربند "یا زینب" از پیشانی طلاب بسیجی برداشته نخواهد شد.
و تا آخرین نفس، فریادمان این است: لبیک یا خامنه‌ای… لبیک یا قدس!