یادداشت؛
اربعین؛ تجلیگاه خلیفةاللهی انسان و عشق بیقیدوشرط به بندگان خدا

در آیینۀ باشکوه اربعین، زیباییهای الهی در وجود انسان متجلی میشود؛ جایی که زائران حسینی فارغ از هر تفاوت، با عطوفت بیحد و بخشش بیمنت، چهرۀ راستین خلیفهاللهی را به نمایش میگذارند و فرشتگان را به شرمساری وا میدارند.
به گزارش سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، هدف از آفرینش انسان این است که مظهر اسما و صفات خداوند شود؛ اگر خدا عالم است، ما در پی علم باشیم و اگر مهربان است ما نیز مهربان باشیم.
او ما را آفرید تا زیباییاش را در ما ببیند و صفاتش را در ما متجلّی کند. آری، ما از آن وحدت به این کثرت رسیدیم تا خوبیهای خدا را تکثیر کنیم و در این کثرتِ پر از تزاحم، با او به وحدت واقعی برسیم و این گونه به فرشتگان اثبات کنیم: یگانه مخلوقی که توان خلیفةُاللّهی را دارد، همین «انسان» است؛ همین انسانی که روزی در برابر خدا اعتراض کردید لیاقت خلیفهشدن را ندارد و البته داشت و شما از کنه او بیخبر بودید.
اینجا اربعین است؛ تجلیگاه علم خدا به شایستگی انسان. اینجا میتوانی مقام خلیفۀ خدابودن را ببینی؛ اینجا انسانها همچون خدا عاشق بندگانند و کاری به خوب و بدشان ندارند. اینجا انسانها همچون خدا بخشنده میشوند و در عطایشان محاسبه نمیکنند. اینجا انسانها رحمت واسعه را میگسترانند و کاری به هویت زائران ندارند؛ درویش و غنی، سیاه و سفید، عرب و عجم، همه در این دنیای اربعین یکسانند.
همۀ زائران زیر پرچم زُوّار الحسین عزیزند. اینجا کسی به سوء سابقۀ کسی نگاه نمیکند، حتی اگر قاتل یکی از عزیزانشان باشی! چون در اینجا عزیز، فقط «حسین» است و هر که زیر لوای «حسین» به این دنیای واقعی بیاید عزیز میشود. اینجا منطقۀ ممنوعۀ فهم ملائکه است و فرشتگان، شرمسار از ادعای خود دارند معنی «نُسَبِّحُ بحَمدِك و نُقَدِّسُ لَك» را یاد میگیرند و میآموزند که برتر از تسبیح و تقدیس، عشق ورزیدن به یکدیگر به خاطر عشق به خداست.
ارسال نظرات