«کیمیاگری جان؛ نظری بر آیین شاگردپروری در اندیشۀ بدرالدّین جماعه و شهید ثانی» به چاپ رسید
به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، کتاب «کیمیاگری جان؛ نظری بر آیین شاگردپروری در اندیشۀ بدرالدّین جماعه و شهید ثانی» به قلم فرزین حبیب زاده و معصومه سعیدی در 88 صفحه به همت انتشارات سبحان در تهران به چاپ رسید.
در آیین اسلام، دانشاندوزی جایگاهی بس والا و ارزشمند دارد و خداوند در قرآن کریم، ارج و عظمت دانش و دانشیان را در آیات بی شماری بیان فرموده است. اصل تعلیم و تعلّم از اصول و مبانی اولیه دین مبین اسلام است و رسالت تعلیم و تربیت اسلامی در رشد همه جانبۀ انسان و شکوفایی ابعاد وجودی او در جهت رسیدن به قرب و رضوان الهی است. اندیشمندان مسلمان با اهتمام فراوان به این اصل به تألیف نگاشته هایی در این زمینه دست زده اند که در طول سالیان، چراغ راه معلّمان و متعلّمان در مسیر فرادهی و فراگیری دانش بوده است. بدرالدین ابنجماعه (م733ق) عالم و فقیه برجسته سدۀ هفتم و هشتم هجری در کتاب ارزندۀ تذکرۀالسامع و المتکلّم فی ادب العالم و المتعلّم و دانشمندِ فقیهِ قرن دهم، شهید ثانی (م 965ق) در اثر فاخر منیۀ المُرید فی ادب المفید و المستفید، به تفصیل از آداب تعلیم و تربیت در اسلام و تعامل استاد و شاگرد سخن گفته اند.
کتاب کیمیاگریِ جان با رویکرد تحلیلی و توصیفی و نیز مقایسه ای، تلاشی است برای فهم و بازخوانی آراء و اندیشه های تربیتی این دو اندیشمند مسلمان در حوزۀ آداب تعلیم و تعلّم و میکوشد مؤلفه های شاگردپروری را در نگاشته های ایشان بکاود.

نویسندگان در این کتاب تأکید دارند: «تأمل در اندیشه های تربیتی و اخلاقی اندیشمندان مسلمان از آن سنخ مطالعات علمی در دورۀ معاصر است که بررسی و بازخوانی این اندیشه ها ضمن اینکه فواید علمی و دینی فراوانی دربردارد و نگاه عمیق و دقیق این دانشمندان را در حوزۀ اخلاق و تربیت اسلامی نشان میدهد، ما را در شیوۀ تربیت صحیح و سودمند یاری می رساند. با توجه به دو اثر پرمایۀ منیۀالمرید شهید ثانی و تذکرهالسامع ابن جماعه در باب تعلیم و تربیت، این دو اندیشمند به اهمیت و نقش معلم در تعلیم و تربیت دانشجو واقف بوده و در آثار خود ضمن سخن از آداب متقابل استاد و دانشجو، به مؤلفه های معلم شاگردپرور پرداخته اند که در عصر حاضر میتواند ما را در تربیت معلمان و استادان شاگردپرور یاری رساند.»
با مطالعۀ این دو کتاب روشن میشود که شهید ثانی در تألیف اثر خود متأثر از دیدگاه ها و اندیشه های آموزشی ابن جماعه بوده این تأثیر در جای جای کتابش، به ویژه در بخش آداب استادی و شاگردپروری، در ساختار و محتوا به چشم میخورد.
شهید ثانی گاه بدون آنکه از ابن جماعه نام ببرد، عین عبارات وی را با عنوان «قیل» یا «بعض العلماء» نقل میکند. دانشمند پژوهشگرِ شیعی، تلاش نموده با ابتکاری شایسته و قالبی آراسته، با حذف نام راویان اهل سنّت و روایات ایشان و آراستن کتاب به احادیث و سخنان گهربار امامان معصوم (ع) و همچنین افزودن فصلهایی با عنوان «آداب فتوی و مفتی و مستفتی» و «آداب و شرایط بحث و مناظره و آفات و نتایج آن»، اثری فاخر به گنجینۀ آثار شیعی بیفزاید و فایدۀ دوچندان از کتاب را برای جامعۀ علمی شیعه به ارمغان آورد. همچنین منیه المرید از همان اوان تألیف، منبع بسیاری از آثار پس از خود از جمله کتاب «المُعید فی أدب المفید و المستفید» اثر عَلمَوی (م 980ق) در این موضوع بوده است.
کتاب کیمیاگری جان شامل هشت بخش کلی است:
مختصری از اهمیت دانش و دانشیان در اسلام، تعریفی کوتاه از «اخلاق، آداب، تربیت و مقولۀ شاگردپروری» و نیز مختصری از آداب تعلیم و تربیت و آیین شاگردپروری. دو بخش اساسی کتاب عبارت است از: الف) بدرالدین ابن جماعه و تَذکرۀُ السامِع و المُتکلّم: 1. مروری کوتاه بر زندگی ابن جماعه 2. تألیفات و آثار ابن جماعه 3 . معرفی کتاب تذکرۀ السامع و المتکلم و مباحث مرتبط با آن 4. مضامین و آداب شاگردپروری در اندیشۀ بدرالدین جماعه. ب) شهید ثانی و مُنیۀالمُرید: 1. مروری کوتاه بر زندگی شهید ثانی 2. تألیفات و آثار شهید 3. معرفی کتاب منیۀالمرید و مباحث مرتبط با آن 4. مضامین و آداب شاگردپروری در اندیشۀ شهید ثانی. بخش پایانی با عنوان: تذکرۀ السامع و منیۀالمرید؛ تأثیرپذیری شهید ثانی از بدرالدین جماعه.