طلبه جوانی که مسجد را برای بچه‌ها دوست‌داشتنی کرد
مسجد صاحب‌الزمان(عج) گچساران دوباره جان گرفته است آن هم با حضور امام جماعت جوان ۲۸ ساله. او با همت و کمک اهالی محله، مسجد را برای بچه‌ها دوست‌داشتنی کرده است.
به گزارش سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، در قلب محله‌های قدیمی شهر گچساران استان کهگیلویه و بویراحمد، میان کوچه‌های باریک و خانه‌های ساده، مسجد صاحب‌الزمان(عج) دوباره جان گرفته است؛ با جمعی همدل از طلاب، دانشجویان، کارمندان و پزشکان جهادی، به همت امام‌محله‌ای ۲۸ ساله‌ای که تصمیم گرفت در دل مردم زندگی کند.
طلبه‌ای که در دل مردم زندگی می‌کند
حجت‌الاسلام بیژن صفا، ۲ سال است که در این مسجد ساکن شده و بیشتر وقتش را با نوجوانان، خانواده‌ها و اهالی محروم محله می‌گذراند؛ همان‌هایی که سال‌هاست با آسیب‌هایی چون طلاق، اعتیاد و فقر دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
او عضو گروه فرهنگی مذهبی «یاران مهدی گچساران» است و درباره دوستانش می‌گوید: «گروه ما متشکل از ۲ طلبه است؛ حاج آقای ذبیح‌نژاد که استاد من هستند، مسئول این گروه هستند. متصدی کلاس‌های آموزشی هم یکی از معلمان جهادی است که دیگر معلمان را برای تدریس دعوت می‌کند.»
شادترین صدای محله
پیش از آن که صدای اذان در کوچه‌ها بپیچد، صدای خنده و رفت‌وآمد بچه‌ها در حیاط مسجد شنیده می‌شود. ۸۰ نوجوان در ۲ گروه دختران و پسران، یک روز در میان در کلاس‌های آموزشی، قرآنی و تربیتی شرکت می‌کنند.
صفا می‌گوید: «بچه‌ها سه روز در هفته به مسجد می‌آیند: یک روز برای درس و مشق، یک روز برای قرآن، و روز دیگر برای گفت‌وگوهای فرهنگی و حلقه‌های رشد.در زیرزمین مسجد، سالن ورزشی کوچکی ساخته‌ایم تا بچه‌ها فوتبال‌دستی، تنیس، دارت و... بازی کنند.آنجا شادترین صداهای محله شنیده می‌شود.»
این مسجد حالا پناه نوجوانانی است که روزی کمتر به مسجد می‌آمدند. برایشان سرود و تئاتر برگزار می‌شود، دکلمه و درس می‌آموزند، اردوهای تربیتی می‌روند و با شادی، معنویت را در دل‌شان می‌کارند.
استادان‌شان بیشتر معلمان جهادی‌اند که بی‌منت می‌آیند و با جان و دل کار می‌کنند. حتی همسر حجت‌الاسلام صفا نیز از همین معلمان است که برای دختران محله کلاس درس برگزار می‌کند.
این امام محله می‌گوید: «اینجا فقط مسجد نوجوان‌ها نیست؛ برای بانوان سالخورده نیز با همت پایگاه خواهران، کلاس‌های سوادآموزی برگزار می‌کنیم. همان‌هایی که حالا با اشتیاق اسم خود را می‌نویسند و کم‌کم قرآن می‌خوانند.
حاج آقا صفا می‌گوید: «شش ماه اول فقط به مدرسه‌ها می‌رفتم تا با بچه‌ها دوست شوم. حالا همان‌ها قاری، مکبر و دکلمه‌خوان مسجد شده‌اند.»
او مسجد را خانه‌ی مردم می‌داند، نه فقط محل عبادت. هر جمعه آخر ماه، بسته‌های غذایی به نیت تعجیل در ظهور امام زمان(عج) بین خانواده‌های بی‌بضاعت توزیع می‌شود. حدود ۳۰ بسته یا بیشتر، به اندازه‌ای که خیرین و مردم محله مدد کنند.
صفا می‌گوید: «پزشکان جهادی نیز از گروه‌های فعال محله‌اند که نام‌شان را فاش نمی‌کنند. هم پشتیبانی مالی مستمر دارند و هم در صورت نیاز، نیازمندان را رایگان درمان می‌کنند.»
من فقط بذر محبت بین مردم پاشیدم
او خاطره‌ای از فعالیت‌های عمرانی پیش از ورود به مسجد صاحب‌الزمان(عج) می‌گوید: «شبی رفتیم خانه‌ای که از بیرون تمیز و بی‌نقص بود، اما درونش غمگین و بی‌جان. در شب عاشورا پای کار ساخت آن خانه رفتیم و در ۱۱ روز آن را بازسازی و تحویل دادیم.» در این مسجد، کارهای جهادی و خیریه‌ای با یاد شهدا انجام می‌شود و هر فعالیتی پیوست فرهنگی دارد.
امام این محله جوان، ساده و بی‌ادعاست؛ اما صدای گرم و نگاه صمیمی‌اش باعث شده مردم باور کنند که مسجد می‌تواند خانه امید باشد. خودش می‌گوید: «اگر با مردم زندگی کنیم، خدا خودش کارها را پیش می‌برد. من فقط بذر محبت را پاشیده‌ام، این مردم‌اند که آن را آبیاری می‌کنند. البته در این مسیر هم خیرین، جوانان محله، بانوان فعال مسجد، هیأت امنای مسجد و پایگاه‌های برادران و خواهران، کمک‌رسان بودند.»
ارسال نظرات