دیدگاه فلسفی آیت الله جوادی آملی درباره رابطه نفس و بدن

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله عبدالله جوادی آملی استاد خارج حوزه علمیه قم شب گذشته در اختتامیه همایش آموزه های وحی و مساله نفس و بدن گفت: انسان وجود خود را در هر عصر و مصری می یابد و این نشان از واحد بودن نفس انسان است.

وی با بیان اینکه تحولات طبیعی و صناعی نمی‌تواند موجب تغییر در شناخت ما از خود شود، ابراز داشت: حتی اگر کسی بر اثر تصادف های مکرر تمام اجزای بدنش را از اشخاص دیگر پیوند بزنند باز هم وجود خود  و همان شخص واحد قبلی را درک می کند.

آیت الله جوادی آملی ادامه داد: طرح مساله نفس و بدن در عین سودمندی اگر با غفلت از انسان‌شناسی صورت گیرد، به نتیجه مطلوب نمی‌انجامد.

وی ابراز داشت: تبیین فلسفی موجودی که صدر آن مجرد تام، وسط آن مجرد برزخی و ذیل آن مادی است، تنها براساس تشکیک قابل حل است که در مکتب صداریی به آن پرداخته شده است.

استاد خارج حوزه علمیه قم ادامه داد: تعلق نفس به بدن از نوع تعلق سلطان به مدینه یا ناخدا به سفینه نیست بلکه از نوع تعلق میوه به درخت است که با رسیده شدن، استکمال را در جای دیگر دنبال می‌کند.

وی خاطر نشان کرد: این بدن از اول تا آخر تحت تسلط نفس قِدَم، نفس مادر و نفس خود است و آنچه کسب می کند به عنوان مصالح برای ساختن خانه اخروی می فرستد.

آیت الله جوادی آملی بیان داشت: نفس با هوش وقتی در می یابد که این خانه در حال فروریختن است، سرای جاوید را برای ادامه حیات خود بر می گزیند و بر همین اساس به خانه دنیوی نمی پردازد ولی اگر قصد کند که بماند می تواند میلیون ها سال در این جهان بماند کما اینکه وجود حضرت ولی عصر (عج) چنین است.

وی بیان داشت: بر اساس دیدگاه قرآن کریم، نفس آنقدر قدرتمند است که مرگ را می میراند چرا که قران می گوید نفس ذائقه الموت است و نمی فرماید نفس مذوقه الموت است.

استاد خارج حوزه علمیه قم افزود: انسان یک وجود واحد حقیقی است و چون تشکیک حق است و کل عالم وحدت تشکیکی دارد، میوه وجود آدمی پس از رسیده شدن شاخه خود را رها کرده و بر خلاف دیدگاه تناسخ، دیگر به این جهان باز نمی گردد.

وی خاطر نشان کرد: افرادی که هر چیزی را مادی می دانند، همه چیز را در بیرون از وجود خود درک می کنند و بر همین اساس در درون احساس پوچی و خلا می کنند ولی کسانی که نفس را مجرد می دانند، هرچه را درک می کنند در درون خود می یابند که برخی به صورت حصولی و برخی به صورت شهودی بوجود آمده است.

آیت الله جوادی آملی ادامه داد: در قیامت الفبای دین را از انسان می پرسند ولی سختی مرگ موجب فراموشی این الفبای ساده است و برهمین اساس است که باید نفس و بدن را به گونه ای ساخت که با مرگ آسیب نبیند و در مقابل خدا روسفید باشد.

وی با بیان اینکه در دنیا رفع حوایج انسان ها از طریق ضوابط و روابط امکان پذیر است، افزود: بر اساس آیه قرآن که می فرماید در آخرت "لابیع و لاخله" هیچ رابطه و مقرراتی جز آنچه نتایج عمل ما در این دنیاست و کار نفس است محقق نمی شود.

استاد درس خارج حوزه علمیه قم با بیان اینکه علم در این دنیا کمال بخش است، ابراز داشت: علم انسان ها در آخرت کمال آفرین نیست چرا که آن علمی برای انسان نتیجه بخش است که گره زننده ایمان به عمل شود که به آن عقیده گویند.

وی اضافه کرد: این ایمان است که علم را الهی می کند و از همین رو حتی اگر کسی همچون طبیب که علم علم الابدان دارد، هدفش خدایی باشد، علم او الهی است و اگر هدف فردی چون فقیه که علم الادیان را در اختیار دارد هدف غیر الهی باشد علم او غیر دینی است.

آیت الله جوادی آملی گفت: کسی که هدف او تلاش برای استقلال نظام، خدمت به مردم، اسلام و انقلاب است، علم الهی دارد چرا که علم براساس هدف فرد به علم دینی و غیر دینی تقسیم می شود./965/پ201/ع