حکم دود سیگار، اسپری تنگی نفس، قرائت اشتباه قرآن و جوک گفتن برای روزه‌دار
حجت‌الاسلام حسین وحیدپور، عضو ستاد ترویج احکام در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در ادامه مباحث مربوط به مبطلات روزه به حکم استعمال اسپری‌های تنگی نفس در ماه مبارک رمضان اشاره کرد و گفت: اسپری‌هایی که برای تنگی نفس بیماران استعمال می‌شود، مبطل روزه نیست، اما اگر به صورت مایع به گلو برسد، روزه را باطل می‌کند.
وی همچنین با اشاره به حکم کشیدن سیگار در ماه مبارک رمضان، با بیان این‌که دود سیگار حکم غبار غلیظ را دارد و روزه را باطل می‌کند، افزود: فقها بنابر احتیاط واجب کشیدن سیگار در ماه مبارک رمضان را جایز ندانسته و آن را مبطل روزه می‌دانند.
عضو ستاد ترویج احکام خاطرنشان کرد: اگر فرد روزه‌داری در کنار یک فرد سیگاری حضور داشت و از ورود دود سیگار به حلق خود مراقبت نکرد، این عدم مراقبت عمدی محسوب شده و افزون بر قضای روزه، کفاره هم دارد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود بلعیدن خلط درون گلو را مبطل روزه دانست و گفت: اگر مقداری از خلط وارد فضای دهان شد، باید فوراً تخلیله شود اما اگر مقداری از آن در گلو هست، مشکلی نداشته و روزه را باطل نمی‌کند.
حجت‌الاسلام وحیدپور با بیان این‌که باقیماندن بر جنابت تا اذان صبح از مبطلات روزه است، ابراز داشت: شخصی که می‌داند اگر مجامعت کند تا اذان صبح بیدار نمی‌شود، مجامعت برای این فرد معصیت است.
وی ادامه داد: چنین شخصی اگر تصمیم به غسل کردن داشت و احتمال هم می‌داد که تا قبل از اذان صبح بیدار شود، اما بیدار نشد، می‌تواند روزه‌اش را بگیرد و دو مرتبه امساک کند، این روزه دیگر کفاره ندارد، اما اگر می‌داند بیدار نمی‌شود یا تصمیم به غسل کردن نداشت، روزه‌اش باطل است، قضا و کفاره دارد.
مسؤول پیشین دفتر استفتائات مرحوم حضرت آیت‌الله شیخ جواد تبریزی با اشاره به این‌که برخی افراد در ماه مبارک رمضان به جزء خوانی قرآن می‌پردازند، اما آیاتی را اشتباه قرائت می‌کنند، گفت: روزه این افراد در صورت اشتباه خواندن آیات قرآن صحیح است و این دروغ بستن به خدا محسوب نمی‌شود.
وی همچنین با بیان این‌که لطیفه‌ها و جوک‌هایی که مردم می‌دانند برای خنده است و جدی نیست، روزه را باطل نمی‌کند، اما معصیت است، گفت: این لطیفه‌ها دروغ بستن عمدی محسوب نمی‌شود.
حجت‌الاسلام وحیدپور افزود: دروغ بستن عمدی آن است که در حالی که می‌دانی دروغ است، بگویی خداوند چنین چیزی را گفته درحالی که نفرموده است، اما اگر چیزی به قصد شوخی از قول خدا نقل شود، روزه را باطل نمی‌کند، اما حرام و فرد معصیت کرده است. /920/ت302/ع