امام هادی بر دوری و جدایی از صوفیان به شدت تأکید داشت
حجت‌الاسلام والمسلمین سیدهاشم بطحایی گلپایگانی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا با تبریک ولادت با سعادت حضرت امام علی النقی(ع) به بیان جلوه‌هایی از شخصیت آن امام همام پرداخت و تصریح کرد: امام دهم شیعیان یکی از پیشوایان برجسته بشریت است که پس از پدر بزرگوارشان امام جواد(ع) به مقام امامت و ولایت منصوب شدند.
وی با بیان این‌که امام هادی(ع) توجه ویژه‌ای به عبادت، شب زنده‌دارى، تلاوت قرآن و مناجات با پروردگار داشت، افزود: حضرت تمامى عناصر شرف و کرامت را در خود جمع داشت و از همان خاندانى به شمار مى‌رفت که خدایشان را از هرگونه رجس و پلیدى پاک و منزّه ساخته بود.
این استاد خارج فقه حوزه با اشاره به تولد حضرت هادی(ع) در روستایی اطراف مدینه و به دور از چشم دشمنان اظهار داشت: پس از این‌که آن حضرت به مقام امامت رسید، مردمی که تنها پناهگاهشان ائمه اطهار(ع) بود به سمت ایشان گرایش یافتند، اما با سختی‌گیری‌های بسیار بنی‌العباس روبرو شدند.
وی افزود: بنی‌العباس به ناچار تصمیم گرفتند که حضرت هادی(ع) را از مدینه به سامرا منتقل کنند که این امر برای مردم سنگین تمام شد و چون می‌دانستند در انتقال امام برگشتی نیست به حمایت از آن حضرت پرداختند و دشمنان به مردم قول دادند که آسیبی به امام(ع) نمی‌رسانند و تنها آن حضرت را برای استفاده علمی به سامرا منتقل می‌کنند.
حجت‌الاسلام والمسلمین بطحایی با بیان این‌که دشمنان به قول خود عمل نکردند و در آخر امر هم با مسموم کردن آن حضرت، مسلمانان را در سوگ نشاندند، ادامه داد: ایشان را پس از انتقال به سامرا در محلی نظامی سکونت دادند و تحت نظر گرفتند، همان‌طور که با فرزند دلبندشان، حضرت امام حسن(ع) چنین کاری کردند و از این‌رو این دو امام بزرگوار به امامان عسکریین معروف شدند.
وی حسادت بنی‌العباس و حتی قضات درباری به علمیت امام هادی(ع) را یکی از دلایل انتقال ایشان از مدینه به سامرا عنوان و اظهار کرد: علم ائمه اطهار(ع) همانند علم پیامبران(ع)، علمى الهامى و خداداد است و فرقى با هم ندارد؛ خداوند متعال به پیامبران و ائمه اطهار(ع)، علمى لدنّى عطا فرمود تا حجّت را بر مردم تمام کنند.
این استاد حوزه و دانشگاه بخشش و عطاى امام هادی(ع) را یکى دیگر از ویژگی‌های بارز آن حضرت برشمرد و گفت: حضرت مانند پدران خود تنها براى جلب رضاى پروردگار، مسکین ، یتیم و اسیر را بر خانواده خود مقدم داشته و اطعام آنان را در درجه اول اهمیت قرار مى‌دادند تا جایى که غذایى براى خانواده باقى نمى‌ماند.
وی یادآور شد: آن حضرت از تمام لذات زودگذر و مادى این جهان روى گردانده و به ضروریات آن اکتفا کرده بود، کمترین توجهى به جلوه‌هاى فریبنده نشان نمى‌داد و زندگى خود را وقف عبادت خداى متعال کرده بود، کار را در زهد و ورع تا بدانجا رساند که خانه مسکونى حضرت در سامرّا و مدینه از اثاثیه معمولى نیز خالى بود.
حجت‌الاسلام والمسلمین بطحایی با بیان این‌که امام هادی(ع) بر دورى و جدایى از صوفیان به شدت تأکید داشت و اصحاب خود و دیگر مسلمانان را از معاشرت و همنشینى با آنان بر حذر می‌داشت، تصریح کرد: صوفیان سرچشمه گمراهى و ضلالت هستند و اظهار پارسایى و تقدس مآبى آنان فریبی بیش نیست. /920/ت302/ع