بی حجابی ایجاد رقابتی می کند که نتیجه اش شکست است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام علیرضا پناهیان در برنامه امروز سمت خدا که از شبکه سه سیما پخش می شود دین اسلام را دین رحمت و آموزه های آن را آموزه های رحمانی دانست و گفت: عدم تصریح احکام اسلامی در دین اسلام نوعی لطف خداست که باعث نزول آنی عذاب بر کسانی که از انجام آن سر باز می زنند نشود.

چرا پیامبر تصریح به امامت حضرت علی نکرد؟
وی افزود: این مسئله که پیامبر برای تعریض مبعوث شده است نه تصریح در کتاب احتجاج طبرسی بیان شده است. در این کتاب حدیثی از امیرمومنان(ع) آورده شده که در پاسخ به سوالات مردی ملحد و اینکه چرا پیامبررحمه للعالمین است فرمودند: پیامبر برای تصریح مبعوث نشده است اگر پیامبر به آنچه آورده بود تصریح می کرد و گروهی از مخالفان نمی پذیرفتند بلافاصله بلا نازل می شد و اینجا منظور از مخالفان کافران است. استاد حوزه علمیه ادامه داد: احکام و شریعت اسلام به کنایه گفته شده و در واقع این کنایه گویی و عدم تصریح مهلتی بود برای کافران و البته کنایه به معنای دو پهلو صحبت کردن نیست و گفتار ایشان به گونه ای نبود که مردم نفهمند.

حجت الاسلام پناهیان اظهار داشت: وقتی پیامبر(ص) به امیرمومنان(ع) فرمود: منزله من به تو مثل موسی به هارون است یعنی اینکه خلیفه بعد از من، تو هستی . این کلمات تفکر آفرین است و امکان ندارد که پیامبر کلمه ای بگوید که معنی نداشته باشد، گاهی اوقات معانی کلمات صراحتا بدست نمی آید بلکه باید در معنای آنها تفکر کرد.

وی ادامه داد: دلیل اینکه پیامبر(ص) به صورت صریح تر جانشین بعد از خود را بیان نکردند این بود که به محض انکار کافران بر ایشان بلا نازل و باب امهال بسته می شد. پس این عدم تصریح فرصتی برای نجات و رهایی از عذاب است که حتی به کافران نیز داده شد. اینجاست که پیامبر برای همه عالم و حتی کافران رحمت است.

دوری از سطحی نگری در انتقال مفاهیم دینی
حجت الاسلام پناهیان با بیان این نکته که شناخت و انتقال مفاهیم دینی با سطحی نگری امکان پذیر نیست، افزود: یکی از دستورات قرآن تدبر در آیات و ساختار قرآن نیازمند تعقل است. برخی از عوامل صریحاً در قرآن آمده و برخی به صراحت در کلام نبوی و معصومین گنجانده شده است. با تفکر در قرآن دلیل حقانیت حضرت علی آشکار می شود و نیازی نیست که صراحتا نام ایشان در قرآن آمده باشد.

وی خاطرنشان کرد: در بحث تربیت فرزند نیز باید فرزندان را هوشمند و با دقت نظر، مدبر و متفکر در کلام خدا و معصومین تربیت کرد، سطحی نگری در فرزندان مانع شناخت معارف دین می شود. یک نوع از زمینه های دقت نظر تعریض و تصریح است. وقتی در جمله منزله من به تو مثل موسی به هارون است دقت شود معنا کاملا واضح است بین هارون و موسی اخوت وجود داشت که بین حضرت علی و پیامبر بصورت خونی وجود نداشت بنابراین تنها وجه شباهت این دو نفر به پیامبر و حضرت علی مسئله جانشینی هارون است که این مسئله با کمی تفکر روشن است و نیازی به تصریح بیشتر نیست و عدم صراحت نیز از باب رحمت پرودگار است.

خودپسندی عامل افول محبت
حجت الاسلام پناهیان در پاسخ به این سوال که چرا محبت بین مردم اینقدر کم است گفت: ما در این مساله نسبت به جوامع غربی جلوتر هستیم ، خانواده های منسجم تری داریم که در آنها پدر شناخته شده و در کنار خانواده است، صله ارحام پررنگ تر است و اموات به زودی به دست فراموشی سپرده نمی شوند، شاید مهمترین مانع برای مهرورزی نسبت به دیگران خودخواهی و خودپسندی است.

کارشناس امور دینی گفت: آدم خودخواه نمی تواند دیگران را دوست داشته باشد از این رو مهمترین ویژگی که باید به فرزندان آموزش داده شود این است که در رفتار با دیگران خودخواهانه برخورد نکنند.

وی با بیان این که دوست داشتن ها گاهی عمیق است مثل علاقه فطری به خدا و میل به حیات جاودانه که پاسخ دادن به این مسئله باعث مهربان تر شدن فرد می شود، ادامه داد: گاهی دوست داشتن ها سطحی است مثل هوا و هوس، لذت طلبی فوری و سطحی و هرچه این علایق سطحی بیشتر باشد محبت در انسان کم رنگ تر شده و به سوی خودخواهی پیش می رود.

دین مخالف علایق انسان نیست
حجت الاسلام پناهیان با اشاره به این که دین مغایر با علایق و دلبستگی های انسان نیست، گفت: دین در واقع خواستنی های واقعی انسان را به او معرفی کرده و راه رسیدن به آنها را نشان داده است، کار دین رساندن انسان به علایق واقعی و عمیق است.

وی بی حجابی را نوعی خودخواهی و نامهربانی دانست و بیان داشت: حجاب نماد مهربانی و دلرحم بودن با دیگران است، حجاب دیگران را به رقابت نکشیدن است. بی حجابی رقابت می آفریند و دیر یا زود فرد را بازنده میدان می کند.

استاد حوزه علمیه با بیان این که هر وقت فرد به علایق و خواستنی های سطحی خود توجه بیشتری کند رحم، شفقت و مهربانی در او کمتر می شود، اظهار داشت: آدم های خود ساخته ای که با برنامه جلوی علایق سطحی خود را می گیرند نسبت به بقیه مهربان تر و دلرحم ترند.

وی افزود: خداوند در سینه دو قلب قرار نداده است، صاحب دل یا خود است یا خدا، اگر جای خود است جای دیگری حتی خدا نیست، از این رو فرد نسبت به دیگران بی رحم می شود و اگر جای خدا باشد همه جهان مخاطب عشق انسان می شود و همه در دل او جای می گیرند.

عشق عامیانه نوعی خودپرستی است
حجت الاسلام پناهیان عشق را دارای دو معنای عارفانه و عامیانه دانست و گفت: معنای عارفانه آن یعنی شدیدترین محبت به کسی که ارزش محبت را داشته باشد، این علاقه به کسی است که حتی خودت را هم برای او دوست داری و خودت را برای او بکشی. معنای عامیانه عشق خودپرستی است بدین معنا که فرد که چیزی را دوست دارد، بخاطر آن لجبازی می کند و تا نهایت خود پسندی پیش می رود، عشق عامیانه یعنی ناتوانی فرد برای نه گفتن به خود و در نظر نگرفتن آداب اجتماعی برای رسیدن به خواسته خود، یعنی اسیر دل خود بودن در بخش های سطحی کلمه./916/پ202/ع