گریه بر اموات و اقامه مجلس عزا از دیدگاه وهابیت

 به گزارش سرویس مانیتورینگ خبرگزاری رسا، موحد کارشناس شبکه وهابی وصال حق با پخش تصاویری از مجالس اقامه عزای شیعیان برای ائمه(ع) و همچنین مجالس ترحیم اموات مدعی شد که گریه بر ائمه اطهار و اقامه عزا برای ایشان و برگزاری مراسم ترحیم برای اموات و گریه کردن بر آنان بدعتی است که از سوی شیعیان گذاشته شده و حرام است.

بر اساس این گزارش، این مطلب در حالی از سوی وهابیت بیان می‌شود که شواهد بسیاری وجود دارد که اولیاء الهى به این کار اقدام کرده‌اند.

در «سنن بیهقى 4/70 » آمده است: پیامبر(ص) هنگام زیارت قبر مادر خود گریست.

همچنین در«الفصول المهّم» آمده است: پیامبر(ص) پس از فوت پسرش ابراهیم بشدت گریست؛ عبدالرحمان بن عوف پرسید: تو نیز مى گریى اى رسول خدا ؟ حضرت پاسخ داد «انّ العین تدمع و القلب یحزن و لانقول الا ما یرضى ربّنا و انّا بفراقک یا ابراهیم لمحزونون چشم میگرید و قلب محزون می شود در حالی که جز آنچه رضای خدا در آن است سخن نمی گوییم و محققا ما از دوری تو ای ابراهیم سخت محزونیم».

در«الفصول المهّم» آمده است: پیامبر(ص) بر مرگ یکى از نوادگان خود گریست. سعد به ایشان گفت: این چه حالى است؟ ایشان جواب فرمود«هذه رحمه جعلها الله فى قلوب عباده و انّما یرحم اللّه فى عباده الرحماء، این اشک رحمتی است که خداوند در قلوب بندگانش قرار داده است.و به راستی خداوند به بندگانی رحم میکند که خود رحیم باشند».

احمد بن حنبل در«الفصول المهّم» مى‌گوید: وقتى پیامبر از جنگ احد برگشت و دید که زنان در فقدان شوهران مقتول خویش گریه مى کنند فرمود: «لکن حمزة لابواکى له همزه، کسی را ندارد تا بر او بگرید»،که زنان چون این سخن شنیدند بر حمزه گریستند.

همچنین در «الفصول المهم» می‌خوانیم: وقتى خبر شهادت جعفر(ع) به پیامبر(ص) رسید، همسرش اسماء بنت عمیس پیش ایشان آمد و پیامبر(ص) به او تسلیت گفت. بار دیگر فاطمه (س) در حالى که مى گریست وارد شد و فریاد یا عموجان سر داد و پیامبر(ص) فرمود«بر همچون جعفرى سزاوار است همه بگریند».

در «النص و الاجتهاد» آمده است: پس از مرگ پیامبر(ص) حضرت زهرا(س) بر سر قبر پدر مى گریست و همان منبع می افزاید: على(ع) نیز در مرگ فاطمه(س) ها گریست.

در «مسند احمد 1/335 » آمده است: وقتى رقیه دختر پیامبر فوت کرد زنان بر او گریستند و عمر کوشید تا با تازیانه آنان را نهى کند.در این هنگام پیامبر(ص) فرمود: آنان را به حال خود واگذار تا بگریند... همچنین یعقوب پیامبر در فقدان یوسف چنان گریست که بینایى خود را از دست داد.

شایان ذکر است، گریستن و اقامه مراسم عزا و ماتم نه تنها نشانه رحمت و عاطفه است، بلکه گرامی‌داشت فضائل و کمالات و تجلیل از عظمت و بزرگى است./9161/ت302/ن