امام حسین یک حرکت عظیم برای بعد از شهادتشان کردند

فاطمه سلجوقی، مدیر مدرسه علمیه خواهران بقیع البرز در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا اظهار داشت: مهمترین شاخصه زندگی امام حسین(ع) عزت‌مندی ایشان در سایه عبودیت محض پروردگار است و این شاخصه توانسته است منشأ حرکت تکامل بشر در طول زمان گردد.

وی با بیان این‌که امام حسین(ع) مرزهای زمان و مکان را در نوردید افزود: در هر نگاه فلسفی، حرکت‌های اجتماعی بر اساس نگرش خود تفسیر می‌شوند اما در این حرکت که رهبری آن از سوی ایشان بود، عزت‌مندی امام حسین(ع) و نحوه تعلق عینی و عملی ایشان به مفهوم بنده موحد، قالب‌های موجود را از تفسیر و توجیه این حرکت اجتماعی ناتوان کرده است.

سلجوقی بیان داشت: مطالعه شرایط سیاسی اجتماعی عصر امام حسین(ع) مبین حکومتی پرخفقان با سیاست تحمیق و تزویر و فشار است و ترجیح حکومت به تصویر سازی از اسلام ظاهری و نادیده گرفتن بهترین امت و الگوی تمام عیار اسلام است.

وی اضافه کرد: معاویه و یزید که خود مظهر مکر شیطانی بوده‌اند، در مواجهه مستقیم با فرهنگ ناب اسلامی در برابر امام حسین(ع) قرار گرفتند، شاید بهتر باشد این گونه بیان کنیم که امام حسین(ع) باعث احیای شناخت دین و  تفقه در اسلام شد به سبب این که در عصر تلخ آن حضرت، شرایط اجازه تبلیغ فقه را نمی‌داد.

این استاد حوزه علمیه با اشاره به این‌که تعداد روایات فقهی از امام حسین(ع) محدود است اظهار داشت: محدود بودن این روایات فقهی حکایت از امر مهم دیگری دارد و آن این است که حضرت به فقه اکبر پرداخته‌اند زیرا با وجود آدم های جبار و زبونی چون معاویه، مروان بن حکم، مغیره، سعد بن عاص، عبدالله بن عامر، زمانه جور اجازه ثبت و ضبط روایات را نمی‌داد و چنان سانسور و محذورات پدید آورده بودند که نتیجه آن محدود بودن روایات است.

مدیر مدرسه علمیه خواهران بقیع البرز ابراز داشت: همه وجود امام و همه اعمال او پاکیزه و منقح و زلال حیات یعنی زلال حیات دینی، زلال فقه و شریعت است.

سلجوقی خاطرنشان کرد: زندگی امام حسین(ع) و حرکت تاریخی ایشان سرشار از احیای معرفت و شناخت دین است و این جهاد عزت‌مند زمینه شناخت دین و توفیق ائمه بعدی ایشان را فراهم کرده است .

وی با بیان این‌که امام حسین(ع) با به همراه بردن اهل بیت(ع) به کربلا اهداف بسیاری را داشت افزود: نکات عمیق و ژرفی در این حرکت امام قابل تأمل است، در نگاه تربیتی اسلام می‌فرماید «قوا انفسکم و اهلیکم نارا » خودتان را و اهل و پیروانتان را از آتش دور نگه دارید، امام(ع) هم در مسیر عبودیت کوشش داشت و هم مسؤولیت جمعی در محیط خانواده را مورد عنایت قرار می‌داد و تربیت امامت اقتضا می‌کرد که از نظر سیاسی، اجتماعی نهاد خانواده نیز همراه و هم هدف شود، از این رو خانواده با این تربیت ایشان اهل عمل است  و حتی جوان و پیر و کوچک و بزرگ نمی‌شناسد، همه و همه  در کربلا حضور دارند.

سلجوقی تأکید کرد: کربلا همواره حادثه‌ای نو است، کربلا یاد آور اراده و تصمیمات مؤثری است که می‌تواند از بعد زمان عبور کند و همواره طراوت خود را حفظ نماید، کربلا اگرچه در یک طول و عرض جغرافیایی خاص اتفاق افتاده است و اما حکایت از سرنوشت زیبای انسان در کره خاکی دارد، انسانی که مختار آفریده شده است تا خوبی‌ها را اختیار کند و به حقوق کسی تعرض نکند.

وی در ادامه افزود: حقیقتی که در قطعه زمانی عاشورا و سرزمین کربلا به اوج و عینیت خود رسیده است قابل عبرت و تامل و درس آموز است.

این استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد: درهر زمانی مطابق با شرایط آن، یک امام انجام وظیفه می‌کند و در این بین نکاتی همچون وظیفه نداشتن امام حسین(ع) در زمان برادرش و انتخاب شدن یزید به پیشنهاد مغیره به جانشینی معاویه مدنظر است.

وی در ادامه افزود: معاویه به اندازه یزید تظاهر به فسق و فجور نمی‌کرد و خود را به ظاهر اسلامی نشان می‌داد، اما یزید کاملا عکس دین عمل می‌کرد و چه در بطن موضوع و چه در ظاهر با اسلام سر ستیز داشت.

سلجوقی در پاسخ به سؤالی مبنی بر این که اگر قیام امام حسین(ع) نبود برای بیان رسالت دیگر ائمه(ع) چه حوادثی پیش می‌آمد،اظهار داشت: هنگامی که کفار برای ویرانی کعبه اقدام کردند و شرایط غیر اخلاقی را برای نوامیس مردم به وجود آوردند، در چنین شرایطی به هیچ عنوان مبنایی باقی نمی‌ماند و تملک قدرت دین مردم را به نابودی می‌کشاند و در این بستر اجتماعی ممکن نبود اهل بیت(ع) از دیندار کردن مردم و سیره نبوی سخن بگویند، دین‌داری مردم نشان‌گر این است که امام حسین(ع) یک حرکت عظیم برای بعد از شهادتشان کردند.

وی در پایان با اشاره به روایاتی مبنی بر «نسل پیامبر از نسل امام حسین (ع) استمرار پیدا می‌کند و دین از طریق ایشان دوام خواهد داشت» و «حسین منی و انا من حسین» تصریح کرد: پیامبر(ص) رحمة للعالمین است و هنگامی‌که این رحمت مورد تعرض قرار می‌گیرد، در واقع استمرار رحمت الهی است که از طریق امام حسین(ع) انتشار می‌یابد و با چراغ کربلا و عاشورا است که این سفینه نجات در این دریای طوفانی حیات، بشریت را به سوی صلاح و پای‌بندی به دین دعوت می‌کند./957/ت302/ص