۰۴ ارديبهشت ۱۳۹۲ - ۱۴:۳۶
کد خبر: ۱۶۳۲۰۲
به مناسبت سالروز وفات حضرت ام‌البنین؛

ویژه نامه اینترنتی «از قبیله خورشید» منتشر شد

خبرگزاری رسا ـ ویژه نامه اینترنتی «از قبیله خورشید» به مناسبت سالروز شهادت حضرت ام‌البنین(س) در پایگاه اطلاع‌رسانی راسخون منتشر شد.
ويژه‌نامه از قبيله خورشيد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه نامه اینترنتی «از قبیله خورشید» شامل بانک صوت و فیلم و پرسش و پاسخ در پایگاه اینترنتی راسخون منتشر شد.
از جمله مقالات این ویژه‌نامه می‌توان به ام‌البنین(س) مادر مهتاب، جستاری بر زندگی ام‌البنین(س)، مادر فرزندان زهرا(س)، ام‌البنین(س)، ام‌البنین(س) در سوگ شهدای کربلا، نگاهی به زندگی ام‌البنین(س)، ام‌البنین(س) بانوی مردآفرین و ام‌البنین(س) اسوه مادران و همسران شهید اشاره کرد.
جستاری بر زندگی ام البنین(س)
در مقاله‌ای از این ویژه‌نامه آمده است: امیرمؤمنان علی(ع)پس از شهادت پاره تن و ریحانه حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم، برادر خود عقیل را که از دانشمندان نسب شناس بود، فرا خواند و از او خواست تا برایش همسری از تبار دلاوران برگزیند، عقیل، فاطمه کلابیه را برای حضرت علی علیه السلام برگزید که خاندانش، بنی کلاب، در شجاعت بی‌مانند بودند، حضرت علی علیه السلام این انتخاب را پسندید و عقیل را به خواستگاری نزد پدر ام البنین فرستاد، پدر خشنود شد و این وصلت مبارک صورت گرفت.
حضرت ام البنین(س) مادر چهار فرزند بنام‌های عباس(ع)، جعفر، عبدالله و عثمان بود که تمامی آنان در روز عاشورای سال 61 هجری قمری در رکاب برادر و سرور خود سیدالشهدا حضرت امام حسین علیه السلام که درود خدا بر او باد شربت شیرین شهادت نوشیدند.
حضرت عباس علیه السلام قمر بنی هاشم در روز عاشورا به برادران گرامی خود فرمود: «امروز روزی است که باید بهشت را بگیریم و جان خود را فدای آقا و امام خود کنیم، ای برادران من، امروز در جان‌نثاری کوتاهی نکنید و نگویید که ما با حسین برادریم و پسران یک پدریم، آن بزرگوار، امام، آقا و پیشوای بزرگ ماست، پس تا می‌توانید از حریم محترم امامت پاسداری کنید.
روزی که عروس تازه ابوطالب، پای در خانه امامت نهاد، حسنین علیهماالسلام هر دو بیمار بودند، ام‌البنین به محض آن که وارد خانه علی علیه السلام شد، خود را بر بالین آن دو بزرگوار رساند و هم چون مادری مهربان به پرستاری و دل جویی از آنان پرداخت، او تا آخر عمر دو ریحانه و دلبند رسول خدا را بر فرزندان خویش مقدم می‌شمرد.
ام البنین تمام همت خود را برای رسیدن به این هدف صرف کرد که جای خالی فاطمه زهرا علیهاالسلام را در زندگی فرزندانش پر کند، ام البنین با درک عظمت شأن آنان، تا آخر عمر در خدمتشان بود و در این راه از بذل آنچه در توان داشت دریغ نورزید.
ام‌البنین علیهاالسلام در همان روزهای نخست که پا به خانه امامت نهاد، فهمید که وقتی مولا علی علیه السلام او را به اسم صدا می‌زند، فرزندان فاطمه علیهاالسلام یاد و خاطره مادر عزیزشان برایشان زنده می شود و اندوه تمام وجودشان را فرا می‌گیرد، از همین رو از حضرت علی علیه‌السلام می‌خواهد که به جای «فاطمه» که نام اصلی او بود، او را به نام دیگری صدا کند، تا فرزندان رسول خدا صلی‌الله علیه و آله وسلم از یاد کرد نام وی بر زبان مولا علی علیه السلام، به یاد مادر خویش حضرت فاطمه نیفتند و خاطرات تلخ گذشته در ذهنشان تداعی نکند و رنج یتیمی و بی‌مادری را کم‌تر احساس کنند.
علی علیه السلام، اسم او را «ام البنین» یعنی مادر پسران نهاد و از آن پس آن بانو به این نام مشهور شد، درود خدا بر ام‌البنین باد که اسوه وفاداری بود.
محبت بی شائبه ام‌البنین علیها‌السلام در حق فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم و فداکاری فرزندان او در راه سیدالشهدا در تاریخ بی پاسخ نماند، اهل بیت عصمت و طهارت علیه السلام در احترام و بزرگداشت ایشان کوشیدند و از قدردانی نسبت به او چیزی فروگذار نکردند.
مادر فرزندان زهرا(س)
در مقاله دیگری از این ویژه نامه با عنوان مادر فرزندان زهرا(س) می‌خوانیم: «فاطمه»ملقب به «ام‌البنین»، دختر«حزام بن خالد بن ربیعه»، از بانوان نمونه صدر اسلام است، او در مکتب اسلام راستین پرورش یافته بود، ام البنین(س) زنی با کمال، ادیب و با وقار بود و از روزی که به خانه امیرمؤمنان علی(ع) آمد هر روز بر درخشش او بزرگی و افزوده شد.
وی تا پیش از این ازدواج زنی، بی نشان اما از خاندانی بزرگ بود ولی تشرف او به همسری امام، از او چهره‌ای تابناک در تاریخ اسلام ساخت، ام البنین(س)از امام، صاحب چهار فرزند شد که عباس(ع)بزرگ ترین و درخشنده‌ترین آن‌ها به شمار می‌رفت، همو که از طریق وی نسل علی(ع) تا آفریقا و مرز اروپا گسترش یافت و این‌ها همه از افتخارات ام‌البنین(س) است.
فرزندان او در دامان مادری تربیت یافته بودند که آنان را خدمت گزار فرزندان فاطمه(س) می‌دانست و چون پروانه، گرد حسنین و زینبین می‌سوخت، نوشته‌اند هنگام تولد عباس(ع)، امام علی(ع) نوزاد خود را در آغوش کشید و نوازش کرد، سپس اشک او جاری شد و دستان عباس(ع) را بوسید و او را در آغوش خود فشرد.
ام‌البنین(س) با دیدن این منظره، از او پرسید: «چرا دستان او را می بوسید، آیا عیبی در آن هست»، امام علی(ع)فرمود: «اگر خویشتن‌دار باشی، خواهم گفت، این دست‌ها در پی یاری فرزندم حسین(ع) در کربلا قطع می شوند»، اشک در چشمان این مادر حلقه زد، ولی فرو نچکید، زیرا عشق و علاقه  او نسبت به این خانواده به اندازه‌ای بود که خود و فرزندانش را به دست فراموشی سپرده بود، او به جای زاری، عزم خود را جزم کرد تا ثمره  زندگی‌اش را برای فداکاری در آن روز بزرگ آماده سازد.
اهل‌بیت علیهم السلام و ام‌البنین
در مقاله‌ای از این ویژه‌نامه چنین آمده است:محبت بى‌شائبه ام‌البنین در حق فرزندان رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم و فداکاری‌هاى فرزندان او در راه سید الشهدا علیه السلام، در تاریخ بى پاسخ نماند، اهل‌بیت عصمت و طهارت در احترام و بزرگداشت آنان کوشیدند و از قدردانى نسبت به آنان چیزى فرو گذار نکردند.
«شهید»، که از فقهاى قله پوى شیعه است، مى‏گوید: ام‌البنین از زنان با فضیلت و عارف به حق اهل‌بیت علیهم السلام بود، وى محبتى خالصانه به آنان داشت و خود را وقف دوستى آنان کرده بود، آنان نیز براى او جایگاهى والا و موقعیتى ارزنده قائل بودند.
زینب کبرى(س) پس از رسیدن به مدینه به محضرش شتافت و شهادت چهار فرزندش را تسلیت گفت، چنانکه در اعیاد نیز، براى اداى احترام، به محضرش مشرف مى‏شد.
رفتن نواده رسول گرامى اسلام صلى الله علیه و آله و سلم، شریک نهضت حسینى و قلب طپنده قیام امام حسین علیه السلام یعنى زینب کبرى نزد ام البنین(س) و تسلیت گفتن شهادت فرزندان برومندش، نشان دهنده منزلت والاى ام البنین(س) نزد اهل‌بیت علیهم‌السلام است.
این بانوى بزرگوار نزد مسلمانان جایگاهى ویژه دارد و بسیارى از آنان معتقدند او را نزد خداوند منزلتى والاست و اگر دردمندى او را به درگاه حضرت بارى تعالى شفیع و واسطه قرار دهد، غم و اندوهش برطرف خواهد شد، از این‌رو به هنگام سختی‌ها و درماندگی‌ها، این مادر فداکار را شفیع خود قرار مى‏دهند.
البته بسیار هم طبیعى است که ام‌البنین علیها‌السلام نزد پروردگار مقرب باشد، زیرا وى فرزندان و پاره‏هاى جگر خود را خالصانه در راه خدا و استوارى دین حق تقدیم داشته است، در خلال کراماتى که در بخش سوم کتاب حاضر آمده، با جلوه‏هایى از مقام والاى ام‌البنین علیها‌السلام در عالم معنا آشنا خواهیم شد.
بینش و بینایى حضرت ام‌البنین(س)
در مقاله دیگری ذیل عنوان بینش و بینایی حضرت ام‌البنین(س) آمده است: افق فکرى و نگرش ام‏البنین آنقدر بالا و والاست که فرزندانى چون عباس را که خود یگانه دهر بود قربانى آرمان‌ها و اندیشه‏هاى آسمانى امام و مولاى خویش، حسین(ع)، مى‏کند و اگر آه و سوزى براى مظلومیت مى‏کشد آهى است‏ بر مظلومیت‏حسین(ع).
علامه مامقانى در کتاب تنقیح المقال مى‏نویسد: علاقه و ارادت او (ام‏البنین) به حسین(ع) به علت امر امامت‏ بود و این‌که به فرض سلامت‏ حسین مرگ چهار فرزند برومندش را بر خود آسان و قابل تحمل مى‏دانست و این نشانه بالا بودن درجه ایمان اوست و من او را از نیکان به حساب مى‏آورم.
تبلور این عشق به ولایت و پیروى از امام و پیشوا تا مرز از دست دادن جان خود و عزیزان در وجود فرزندان برومند و دلیر این بانوى ولایى بود، به ویژه عباس بن‏على که فرزند بزرگ او بوده و بیشتر صفات مادر را داراست.
ویژه نامه اینترنتی «از قبیله خورشید» به مناسبت سالروز شهادت حضرت ام‌البنین(س) در پایگاه اطلاع‌رسانی راسخون منتشر شده است و علاقمندان به مشاهده و استفاده از این ویژه‌نامه می‌توانند به نشانی اینترنتی www.rasekhoon.net مراجعه کنند./907/ت302/پ
ارسال نظرات