به مناسبت سالروز شهادت امام علی‌النقی؛
ویژه نامه اینترنتی «هادی» منتشر شد
خبرگزاری رسا ـ ویژه نامه اینترنتی «هادی» به مناسبت سالروز شهادت امام علی‌النقی(ع) در پایگاه اطلاع‌رسانی ذی‌طوی منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه نامه اینترنتی «هادی» شامل مطالب خواندنی، صوت، اشعار در مصیبت امام نقی(ع)، پیامک‌های ویژه ایام شهادت امام هادی(ع) و تصاویر ویژه در پایگاه اینترنتی ذی طوی منتشر شد.
از جمله مقالات این ویژه‌نامه می‌توان به موضوعاتی همچون پیشوای دهم، امام علی النقی(ع)هادی و راهنما، گذری بر زندگی امام هادی(ع)، فرازهایی درس‌آموز از زندگی امام النقی(ع) گوشه‌ای از کرامات امام هادی(ع)، نگاهی به شیوههای رهبری امام هادی(ع)، نگاهی به واپسین سال‌های زندگانی امام هادی(ع)، امام هادی(ع)، پرچمدار اندیشه و فرهنگ اسلامى، امام هادی(ع) در مصاف با انحراف عقیدتی، امام هادى(ع) و نکتههایى از آیات وحى، برخى از ویژگی‌هاى فردى دهمین پیشوا، شمهاى از فضائل و مناقب امام هادى(ع)، برخی از موانع کمال انسان در کلام امام هادی(ع)، مبارزات سیاسی امام هادی(ع) و هفت گفتار از امام هادى(ع) اشاره کرد.
پیشوای دهم، امام علی النقی(ع)، هادی و راهنما
در این مقاله از ویژه‌نامه هادی آمده است: بدون تردید از سویی شناساندن حضرات معصومین علیهم السلام برای نسل نو بر مبلغان و متولیان فرهنگ دینی امری شایسته و ضروری است و از سویی دیگر نام‌ها و القاب آن گرامیان حکایت‌گر برخی از ویژگی‌های زیبای اخلاقی و اجتماعی آنان است.
اما درباره علت نامیده شدن امام دهم، علی بن محمد علیه السلام به نقی، برخی گفته اند:«حضرت اباالحسن علی بن محمد علیه السلام به نقی نامگذاری شد، به خاطر نقا و حسن باطنش».
امام علی النقی علیه السلام را «هادی» نیز می گویند، زیرا که آن گرامی در دوران امامت خود بهترین راهنمای مردم بود.
بهترین شیوه راهنمایی مردم
روزی محمد بطحایی که از خاندان ابوطالب ولی از پیروان بنی عباس بود، از حضرت هادی علیه‌السلام نزد متوکل بدگویی کرد و گفت: در خانه او اموال و سلاح است، متوکل به سعید حاجب دستور داد که شبانه به منزل آن حضرت هجوم برده و تمام اموال و سلاح‌هایی را که در خانه او یافت می‌شود، برای وی بیاورد، ابراهیم بن محمد این واقعه را از زبان سعید حاجب چنین نقل می‌کند.
شبانه به سرای امام هادی علیه السلام رفتم، نردبانی همراه داشتم، به وسیله آن خود را به بالای بام خانه رساندم و در تاریکی از پلکان فرود آمدم، نفهمیدم چگونه به صحن خانه رسیدم که ناگهان آن حضرت مرا از درون خانه صدا کرد و فرمود: سعید، همان جا بمان تا برایت شمع بیاورند، مدتی نگذشت که برایم شمعی آوردند و من به صحن منزل رفتم، آن حضرت با کلاه و ردای پشمین بر تن روی سجاده‌‌اش که بر حصیری پهن بود، رو به قبله نشسته بود، به من فرمود: «این اتاق‌ها است، برو بگرد» وارد اتاق‌ها شدم و آنها را مورد بازرسی قرار دادم و چیزی در آنها نیافتم، تنها کیسه زری دیدم که به مُهر مادر متوکل ممهور بود و کیسه‌هایی نیز یافتم که از همان مهر داشتند.
امام هادی علیه السلام فرمود: «این سجاده»، سجاده را بالا زدم، شمشیری یافتم که غلاف نداشت، من نیز کیسه ها و شمشیر را برداشته، برای متوکل بردم.
چون متوکل به مهر مادرش بر روی کیسه نگریست، کسی را در پی او فرستاد، مادرش نزد او آمد، متوکل درباره آن کیسه‌ها پرسید و مادرش پاسخ داد: من به هنگام بیماری تو نذر کردم که اگر بهبودی یابی، ده هزار دینار برای حضرت هادی ببرم و این دینارها همان است، چنان‌که می بینی امام حتی کیسه‌ها را باز هم نکرده است.
متوکل کیسه آخر را گشود، در آن چهارصد دینار بود، آن گاه دستور داد که کیسه‌ها را پیش کیسه‌های دیگر ببرند و با دینارهایی که در آنها بود، به علاوه شمشیر به امام هادی علیه السلام بازگردانند.
وی می گوید: من کیسه‌ها را به همراه شمشیر دوباره باز گرداندم، از امام خجالت می‌کشیدم، از این رو به حضرت عرض کردم: سرورم، بر من گران بود بدون اجازه شما وارد خانه شوم، اما چه کنم که مأمور بودم، امام فرمود:«آنان که ستم کردند به زودی خواهند دانست که بازگشت‌شان به کجا خواهد بود».
گوشه‌ای از کرامات امام هادی(ع)
در مقاله دیگری از این ویژه‌نامه می‌خوانیم: در سال 212 هجری، نیمه ذی‌الحجة، در اطراف مدینه، در محلی به نام «صریا» ستاره دیگری از نسل پاک رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله در آسمان امامت و ولایت طلوع کرد و با نورانیت مَقدَم خویش، قلب پدر و شیعیان را پر از نشاط و شادی کرد.
آری، نام او «علی» است و القاب زیبایش عبارت از «نقی»، «هادی»، «عالم»، «فقیه»، «امین»، و «طیب» است و به آن حضرت«علی رابع» و«ابوالحسن ثالث» نیز گفته اند، پدر گرامیش، امام جواد علیه السلام و مادر گرامی‌اش«سمانه مغربیه» است که او را به اسامی ماریه قبطیه، یدش و حویث و القابی همچون عابده، سیده شب زنده دار و قاری قرآن یاد کرده‌اند.
امام هادی علیه السلام در سن هشت سالگی (سال 220 هجری) به امامت رسید، دوران امامت آن حضرت همزمان بود با خلافت معتصم، واثق، متوکل، منتصر، مستعین و معتز، که از بین آنها متوکل، ستمگرترین خلیفه عباسی، سخت دشمن اهل‌بیت علیهم السلام و شیعیان بود، ابن اثیر می‌گوید، «متوکل نسبت به علی بن ابی طالب علیهماالسلام و اهل بیت او بُغْض شدیدی داشت و اگر به او خبر می‌دادند که کسی علی و اهل‌بیتش را دوست دارد، قصد مال و جانش را می کرد».
با این حال، امام هادی علیه السلام خدمات علمی و فرهنگی زیادی به جامعه اسلامی و شیعه ارائه کرد، نوشته‌های حدیثی متعددی به حضرت هادی علیه‌السلام منسوب است که در چنان دوران اختناقی برای شیعیان و پیروان بیان کرده است، همچون «رِسالَةٌ فی الرّد علی اَهْلِ الْجَبْرِ وَاَلتَّفْویض» که ابن شعبه در تحف العقول آن را نقل کرده است و کلمات امام هادی علیه السلام که در مجموعه‌ای به نام «مسند الامام الهادی» از سوی عزیزالله عطاری گردآوری شده است و همچنین زیارت جامعه کبیره که یک دوره امام‌شناسی ژرف و عمیق است، یادگار آن امام همام است.
شاگردان فراوانی تربیت کرد که 27 نفر از آنان دارای تألیف بودند و مجموعا 414 اثر را به رشته تحریر در آوردند، از میان آنها احمد بن محمد برقی 120 کتاب، فضل بن شاذان نیشابوری 180 کتاب، محمد بن عیسی بن عبید 19 کتاب، محمد بن ابراهیم 60 کتاب و یعقوب بن اسحاق 12 کتاب نگارش کرده اند و راویان متعددی از حضرت روایت نقل کرده‌اند که اسامی 185 نفر از آنان در رجال گردآوری شده است.
از ابو سعید سهل بن زیاد نقل شده است که ما در خانه «ابوالعباس فضل بن احمد بن ادریس» بودیم و صحبت از امام هادی علیه السلام به میان آمد، ابو العباس از پدرش نقل کرد که روزی نزد متوکل رسیدم، او را خشمگین و مضطرب دیدم، او به وزیرش«فتح بن خاقان» با خشم و غضب می‌گفت، این چه سخنانی است که در مورد این مرد می‌گویی و مرا از اجرای تصمیم باز می‌داری، فتح می گفت: یا امیر سخن‌چین‌ها دروغ گفته اند و بدین ترتیب تلاش می‌کرد متوکل را آرام سازد، ولی او آرام نمی گرفت و هر لحظه خشم و غضبش بیشتر می‌شد تا آنجا که گفت: به خدا سوگند، او را می‌کشم، او مرتب مردم را علیه من می‌شوراند و می‌خواهد فتنه ای برپا سازد و چشم طمع به دولت من دارد.
آن گاه دستور داد چهار نفر جلاد آماده شوند و به چهار نفر از غلامان خود دستور داد هنگامی که «علی بن محمد علیهماالسلام» وارد شد، بر او بتازید و با شمشیرهای خود او را قطعه قطعه کنید، ناگاه متوجه شدم امام هادی علیه السلام است که مأموران، حضرت را با وضع نامناسبی به حضور متوکل آوردند، ناگهان چهار غلامی که مأمور به قتل او بودند، به سجده افتادند و دستور متوکل را اجرا نکردند و خود متوکل نیز از تخت به زیر آمده عرض کرد: یابن‌رسول الله، چرا نابهنگام تشریف آورده اید و مرتب دستها و صورت حضرت را می‌بوسید، حضرت فرمود: من به اختیار خود نیامده‌ام، بلکه به دعوت تو آمده‌ام و پیک تو مرا احضار کرده است.
آن‌گاه متوکل به فتح بن خاقان و دیگران خطاب کرد: «مولای من و خودتان را بدرقه کنید، پیک «بد مادر» به دروغ او را احضار کرده است.
بعد از آنکه حضرت برگشتند، متوکل رو کرد به جلادها که چرا دستور مرا درباره علی بن محمد علیهماالسلام اجرا نکردید، جواب دادند: آن گاه که او را وارد ساختید، ناگهان مشاهده کردیم که بیش از یکصد نفر شمشیر به دست دور او را گرفته اند، از دیدن آنان آن قدر وحشت کردیم که نتوانستیم مأموریت را انجام دهیم.
شمهاى از فضائل و مناقب امام هادى(ع)
در مقاله‌ای از ویژه‌نامه هادی شمه‌ای از فضایل امام علی‌النقی(ع) آمده است که به این شرح است: امامان معصوم و هدایت گران الهی به راستی در اوج کمال و فضائل انسانی قرار دارند، مقامی که نه تنها رسیدن به آن بلکه درک آن برای انسانهای عادی، کاری سخت و دشوار است، چرا که با حس و عقل قاصر نمی‌توان به دنیای ماورای طبیعت وارد شد و واقعیات و حقایق آن را لمس کرد، امام رضاعلیه السلام در جواب شخصی که از مقام و منزلت «امام» سؤال کرد فرمودند: «إنَّ الإِمامَةَ أَجَلُّ قَدْراً وَ أَعْظَمُ شَأْناً وَ أَعْلَنُ مَکاناً وَ أَمْنَعُ جانِباً وَ أَبْعَدُ غَوْراً مِنْ أَنْ یبْلُغَهَا النَّاسُ بِعُقُولِهِمْ أوْ ینالُوا بِآرائِهِمْ اَوْ یقیمُوا إِماماً بِاِخْتِیارِهِمْ؛ همانا امامت منزلتی جلیل تر و شأنی عظیم‌تر و مکانتی رفیع‌تر و اطّلاع پیدا کردن به جوانب آن مشکل تر و غور در حقیقت آن بالاتر از آن است که مردم با عقل خود به آن برسند و با افکار خود به آن دست پیدا کنند و به اختیار خود کسی را به امامت برگزینند».
تبلیغ و ارشاد در قالب دعا
شرائط زمانی و موقعیت خاص امام هادی علیه‌السلام اقتضا می‌کرد که برای پیشبرد اهداف عالی و نشر تعالیم ناب و حیات‌بخش اسلام از روش‌های غیرمستقیم اقدام کنند، یکی از روش‌های حکیمانه و تأثیرگذار ایشان استفاده از دعا برای انجام این امور مهم بود، امام علیه السلام در دعاهایی که به ایشان منسوب است، به ویژه«زیارت جامعه»، علاوه بر راز و نیاز به درگاه خداوند به پاره‌ای از مسائل اعتقادی، سیاسی و اجتماعی اشاره دارند.
ایجاد پیوند میان مردم و اهل بیت علیهم السلام
آن حضرت در دعاهای خود علاوه بر صلوات های مکرر بر محمد و آل اوعلیهم السلام، نسبت به ارتباط محکم و ناگسستنی میان امت و آل محمدعلیهم السلام تأکید خاصی دارند، چنان که در فرازی از دعاهای خود می فرماید:«اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ لاتَقْطَعْ بَینی وَ بَینَهُمْ فِی الدُّنْیا وَ الاْخِرَةِ وَاجْعَلْ عَمَلی بِهِمْ مُتَقَبَّلاً؛ پروردگارا، درود فرست بر محمد و آل محمدعلیهم السلام و ارتباط میان من و ایشان را در دنیا و آخرت قطع مفرما و اعمال مرا به خاطر ایشان قبول فرما».
تأکید بر امامت و رهبری اهل بیت علیهم السلام
در زیاراتی که از امام هادی علیه السلام روایت شده با تعابیر گوناگونی بر این امر مهم تأکید گردیده است، چنان که در فرازی از زیارت آن حضرت می‌خوانیم: «أَشْهَدُ أَنَّکُمُ الاَئِمَّةُ الرَّاشِدُونَ، الْمَهْدِیونَ، الْمَعْصُومُونَ، الْمُکَرَّمُونَ، الْمُقَرَّبُونَ، الْمُتَّقُونَ، الصَّادِقُونَ، الْمُصْطَفُونَ، الْمُطیعُونَ لِلَّهِ؛ گواهی می‌دهم که شما امامان مرشد، هادی، معصوم، بزرگوار، مقرب نزد خدا، پرهیزگار، راستگو، برگزیده و مطیع خداوند هستید».
مبارزه با ظلم و ستم
امام علیه السلام در دعایی با نام «دعاء المظلوم علی الظالم» که به طور مستقل بر ضد ستم و جور ستمگران و جباران بیان شده، به آگاه کردن مردم نسبت به ظلم و ستم حاکم بر جامعه می پردازند، در فرازی از این دعا آمده است: «فَأَسْئَلُکَ یا ناصِرَ الْمَظْلُومِ الْمَبْغِی عَلَیهِ إجابَةَ دَعْوَتی فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمِّدٍ وَ خُذْهُ مِنْ مَأْمَنِهِ أَخْذَ عزیزٍ مُقْتَدِرٍ وَ فی غَفْلَتِهِ مُفاجِئَةَ مَلیکٍ مُنْتَصِرٍ وَاسْلُبْهُ نِعْمَتَهُ و سُلْطانَهُ وَافْضَضْ عَنْهُ جُموعَهُ وَ أَعْوانَهُ وَ مَزِّقْ مُلْکَهُ کُلَّ مُمَزَّقٍ؛ ای یاری‌رسان مظلوم ستمدیده، از تو می‌خواهم دعوتم را اجابت کنی، پس بر محمد و آل محمد درود فرست و ظالم را از محل أمنش بگیر، از نوع عذاب‌کردن عزیر قادر و در غفلتش به ناگهانی او را بگیر و نعمت و سلطنتش را از بین ببر و کسانی که دور او جمع شده‌اند و اعوان و انصار او هستند را از دور او پراکنده کن و حکومتش را تماما از هم بپاش».
روشن است که امام علیه السلام با امثال این دعا مردم را نسبت به ظلم حاکمان جور آگاه کرده و حاکمان را رسوا می‌کردند.
ویژه نامه اینترنتی «هادی» به مناسبت سالروز شهادت امام علی‌النقی(ع) در پایگاه اطلاع‌رسانی ذی‌طوی منتشر شده است و علاقه‌مندان به مشاهده و استفاده از این ویژه‌نامه می‌توانند به نشانی اینترنتی http://www.zitova.ir/ مراجعه کنند./907/ت302/پ
ارسال نظرات