درس اخلاق آیت‌الله حائری شیرازی در مدرسه معصومیه قم برگزار شد
خبرگزاری رسا ـ در پی سلسله جلسات اخلاق روزهای دوشنبه مدرسه معصومیه(س) قم، یکی دیگر از جلسات اخلاق با حضور آیت‌الله محی‌الدین حائری شیرازی در این مدرسه علمیه برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از روابط‌عمومی مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران، آیت‌الله حائری شیرازی در ابتدای جلسه درس اخلاق که در مدرسه معصومیه قم برگزار شد اظهار داشت: اکثر بانوان در ذهنشان درباره ارزش وشخصیت خود دچار مشکل هستند، که اختصاص به بعض ندارد و حتی تعدادی از بزرگان هم این گونه فکر میکنند. قرآن در این باره می فرماید: « إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنىِّ نَذَرْتُ لَکَ مَا فىِ بَطْنىِ مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنىِّ إِنَّکَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ فَلَمَّا وَضَعَتهْا قَالَتْ رَبِّ إِنىِّوَضَعْتهُا أُنثىَ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ وَ لَیْسَ الذَّکَرُ کاَلْأُنثىَ ؛ (به یاد آورید) هنگامى را که همسرِ «عمران» گفت: خداوندا! آنچه را در رحم دارم، براى تو نذر کردم، که «محرَّر» (و آزاد، براى خدمت خانه تو) باشد. از من بپذیر، که تو شنوا و دانایى!ولى هنگامى که او را به دنیا آورد، (و او را دختر یافت،) گفت: خداوندا! من او را دختر آوردم و پسر، همانند دختر نیست. (دختر نمىتواند وظیفه خدمتگزارى معبد را همانند پسر انجام دهد).» (35-36 آل عمران)
وی افزود: همسر عمران فکر می‌کرد که نذرش پذیرفته نشده و حال آنکه از نظر خدا قبول کردن نذر ربطی به دختر یا پسر بودن ندارد بلکه مربوط به نیّت وقف کننده و صلاحیّت موقوفه است.
آیت‌الله حائری رابطه بین قبول شدن موقوفه و رسیدن به مقامات عالیه را از زبان قرآن چنین تصریح کرد: فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَ أَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَ کَفَّلَهَا زَکَرِیَّا کلُّمَا دَخَلَ عَلَیْهَا زَکَرِیَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقًا قَالَ یَامَرْیَمُ أَنىَ لَکِ هَاذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَرْزُقُ مَن یَشَاءُ بِغَیرْحِسَابٍ؛ خداوند، او [مریم] را به طرز نیکویى پذیرفت و به طرز شایستهاى، (نهال وجود) او را رویانید (و پرورش داد) و کفالت او را به «زکریّا» سپرد. هر زمان زکریّا وارد محراب او مىشد، غذاى مخصوصى در آن جا مىدید. از او پرسید: «اى مریم! این را از کجا آوردهاى؟!» گفت: «این از سوى خداست. خداوند به هر کس بخواهد، بى¬حساب روزى مىدهد.» (37 آل عمران) شرط رسیدن به کمال و رشد این است که طلبگی مورد قبول خداوند باشد در نتیجه اوّل قبول شدن و دوّم به مقامات عالیه رسیدن است.
وی در مورد چگونگی قبول شدن انسانهایی که خود را وقف خدا میکنند گفت: قبول شدن بستگی به الگویی دارد که انسان برای خود قرار داده است. اگر شکنجه شدن مؤمنات در راه خدا را دیده و خودش را وقف کرده که مثل او شود، نیّت بر این اساس زمینه پذیرش و قبول شدن است. همانند مادر مریم که بندگان صالح خدا و زجرهایی که کشیدند را دید، خواست هدیه‌ای همانند آنها به خدا تقدیم کند.
آیت‌الله حائری اضافه کرد: اگر الگوی ما کسانی باشند که به شهرت و محبوبیت دنیایی رسیدهاند، و ما مطابق این الگو بخواهیم خود را وقف کنیم قبول نمیشود.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: اگر طلبگی نزد خداوند قبول شد درک حافظه و سرعت انتقال و عمق اندیشه رشد میکند چرا که همه نانخور نیّت اوّلشان هستند. مثل مسلمانان صدر اسلام در مکه که ورودشان در دین خدا به خاطر دیدن نصر و پیروزی و دستیافتن به دنیا بود، عملشان مورد قبول واقع نشد.
آیت‌الله حائری در ادامه به تمثیلی زیبا اشاره کرد و گفت: عزّت دنیایی همانند سنگ نمک است که اگر در شالوده ساختمان به کار رفته شود، بعد از رسیدن آب به نمک، ساختمان به کلی میریزد. اگر از این نیتها در مذاق شما بوده باید زحمت بکشید سنگ‌های نمک را از پیها خارج کرده و به جای آن سنگ خارا (یعنی زندگی کسانی که در راه خدا مشقت کشیدهاند را خوانده و الگوی خود قرار دهید) حال هر چه برای سنگ خارا ساختمان بسازید مشکلی پیش نمیآید.
این استاد حوزه خاطر نشان کرد: خلوص قلبی باعث حاکم شدن عقل بر کارها میشود، چرا که تا عقل بر انسان ولایت پیدا نکند چیز دیگری پذیرفته شده نیست. زیرا ولایت اختیاری است و ملوکیت و ربوبیت جبری و جزو لوازم توحید است. انسان ولایت عقل را بر خود انتخاب میکند تا خدا بر او ولایت خود را انتخاب کند. کسی که ولایتش را به خدا میدهد مؤمن است و خدا از او قبول میکند.
آیت‌الله حائری شیرازی درخاتمه به حدیثی اشاره کرد و گفت: امام صادق (ع) فرمودند: إِنَّ لِلّهِ عَلَى النَّاسِ حُجَّتَیْنِ: حُجَّةً ظَاهِرَةً، وَ حُجَّةً بَاطِنَةً، فَأَمَّا الظَّاهِرَةُ فَالرُّسُلُ وَ الْأَنْبِیَاءُ وَ الْأَئِمَّةُ، وَ أَمَّا الْبَاطِنَةُ فَالْعُقُولُ. انسان وقتی از عقل گذر کرد به استاد اخلاق میرسد. استاد اخلاق ولایت کسی را قبول میکند که او قبلا ولایت عقل را بر خود پیدا کرده باشد چرا که بدون ولایت عقل به جایی نمیرسد، مثل کسانی که رسول خدا استاد آنها بود و به جایی نرسیدند./9191/د102/ن
ارسال نظرات