نشست علمی بررسی مقایسه ای شبکه های دینی و فارسی زبان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، در ادامه سلسله نشست های علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، مرکز مطالعات فرهنگی و اجتماعی با همکاری ادره همکاری های علمی و پژوهشی نشستی با عنوان بررسی مقایسه ای شبکه های دینی و فارسی زبان پیش از ظهر امروز در سالن کمفرانس مرکز همایش های دفتر تبلیغات اسلامی برگزار کرد؛ ابراهیم فتحی عضو مرکز تحقیقات صداو سیما دبیر علمی این نشست و فردین علی خواه ارائه دهنده این پژوهش علمی بود.

فردین علی‌خواه ابتدا مقدمه کوتاهی را پیرامون تکنولوژی ماهواره و نحوه ورود آن در عرصه بین المللی را مورد بررسی قرار داد و اظهار داشت: در اواسط قرن بیستم در سال 1957 اولین ماهواره از سوی شوری سابق به فضا پرتاب شد و این آغازی بر جنگ های سرد بود؛ یک سال بعد آمریکا وارد ماهواره ای به فضا پرتاب کرد و این رقابت ها نهایتا منجر به پیشرفت این تکنولوژی شد.

وی درباره چگونگی مطرح شدن بحث ماهواره در ایران، گفت: از سال 1370 به شکل جدی بحث ماهواره در ایران مطرح شد و ایرانی ها با سیستم DTH  توانستند به صورت مستقیم امواج ماهواره ای را با گیرنده های خانگی خود دریافت کنند.

علی خواه به برخی آسیب های اجتماعی شبکه های ماهواره ای اشاره کرد و ابراز داشت: بحث تهاجم فرهنگی، به خطر افتادن امنیت ملی و اجتماعی نهایتا منجر به این شد در سال 73 مجلس شورای اسلامی قانون ممنوعیت استفاده از ماهواره را تصویب کند.

عضو انجمن جامعه شناسی با بیان این که این قانون همچنان بعد از بیست سال تغییری نکرده است، گفت: به نظر بنده با توجه به تکنولوژی روز دیگر نمی توان جلوی استفاده مردم از ماهواره را گرفت؛ باید روی اذهان مردم کار کرد تا بتوانند از این وسیله به شکل مثبت استفاده کنند زیرا همه شبکه های ماهواره ای مضر نیستند؛ در کشوری مانند ژاپن یا کره کمترین میزان استفاده از شبکه های ماهواره ای را در جهان دارند و مردم ترجیح می دهند از شبکه های داخلی خود استفاده کنند با این که استفاده از تمام شبکه های ماهواره ای آزاد است.

عضو هیأت علمی دانشگاه گیلان پیرامون راه های مقابله با تهاجم وسیع شبکه های ماهواره ای، اظهار کرد: متأسفانه برای حل این مشکل سنگینی بار را به دوش صداوسیما انداخته اند و این نهاد نیز با توجه به محدودیت های مالی نمی تواند در برابر این هجه عظیم آن گونه که شایسته است به میدان بیاید؛ البته کارهای صداو سیما با توجه به امکاناتی که دارد در خور تقدیر است اما بعضا ورد به برخی مسائل به کندی و تأخیر بوده که اینها آسیب رسان است از جمله راه اندازی شبکه ویژه کودکان که از چند سال پیش نسبت به این موضوع بنده هشدار داده بودم.

علی‌خواه وارد شدن بخش خصوصی برای راه اندازی شبکه های مختلف و گوناگون را یکی از راه حل های مقابله با شبکه های ماهواره ای دانست و گفت: با آمدن بخش خصوصی می توان تعداد شبکه ها را افزایش داد و مطابق سلایق مختلف برنامه سازی کرده و از این طریق مخاطب را جذب شبکه های داخلی کرد؛ همچنین می توان با خرید به روز برنامه های ماهواره ای پر بیننده آنها را مطابق فرهنگ داخلی کشور اصلاح کرده و به زبان فارسی از طریق ماهواره پخش کرد این کاری است که کشورهای عربی انجام می دهند.

وی در بخش دیگر سخنان خود به معرفی شبکه های ماهواره ای دینی پرداخت و ابراز داشت: به طور کلی شبکه های دینی در جهان کم بننده ترین شبکه ها هستند؛ مطالعات آماری نشان می دهد از سال 88 تا 90 تعداد شبکه های ماهواره ای اسلامی رو به افزایش است در صورتی که بیش از آن بیشتر شبکه های مسیحی وجود داشته است.

علی خواه در نقد و بررسی شبکه های اسلامی شیعه و سنی، گفت: این شبکه ها به دلیل کمبود بوجه از جذابیت های بصری و تکنیک های تلویزیونی برخوردار نیستند و می توان بیشتر به یک رادیو تصویری شبیه اند تا برنامه تلویزیونی؛ یکی دیگر از مسائلی که مخاطب را خسته می کند پرداختن به دعواهای تاریخی میان شیعه و سنی است، بیشتر وقت این شبکه ها به منازعات و فحاشی به یکدیگر صرف می شود و کمتر به مسائل و معضلات اجتماعی روز پرداخته می شود.

عضو انجمن جامعه شناسی با توجه به تأثیر ماهواره در فرهنگ عمومی مردم، بیان داشت: هرچه اطلاعات ما نسبت به شبکه های ماهواره ای بیشتر باشد کارشناسان فرهنگی بهتر می توانند مردم را نسبت به مواظبت خود از آفت های آن راهنمایی کنند؛ باید کسانی را که از ماهواره استفاده می کنند نسبت به فضای آن آشنا کرد و معنا و مفهوم  علائمی که شبکه ها بر اساس استاندارهای پخش برنامه در گوشه تصویر خود می گذارند به مردم بگوییم تا دچار مشکل نشوند./928/پ202/پ